Bana yardım et. // Bachisagi

[8]

  "Neden birilerini kandırıp paralarını almaya başladın?" diye sordu Bachira'ya Kunigami. Yaklaşık bir hafta olmuştu Bachira'nın İsagi'nin evinde kalmaya başlamasından. Bu yüzden alışmışlardı birlikte kahvaltı yapıp onu işe götürmeye ve işten almaya. Şuan ise evde sadece Kunigami ve Bachira vardı, Kurona zaten İsagi'nin evine pek gelmezdi. İsagi ise Barou'yu da alıp bir yere gitmişti.

  "Nereden çıktı bu şimdi?" derken gözünü ayırmadı televizyondan Bachira. İkisi de sıkılmıştı, atıştırmalık almış film izliyorlardı koca salonda.

  "Aklıma geldi. Hiç olmazsa bir markette çalışsaydın ne diye buna bulaştın?" diyip ağzına birkaç patlamış mısır attı Kunigami.

  "Şey ya, onun gibi birçok işte çalıştım ama her girdiğim işi batırdığım için hepsinden kovuluyordum. Biraz beceriksizliğimden kaynaklı yani. Sonra bir gün bara gittim, adamın teki geldi yanıma. Dedim 'Ben bundan para koparırım.' Sonra devamı geldi işte." derken elini uzattı bir şey istermişçesine.

  Kunigami kucağındaki kaseden bir avuç dolusu patlamış mısır alıp Bachira'nın eline verdi. "Umutsuz vakasın cidden."

  "Kes sesini, sizden ne haber?" diyip avcundaki tüm patlamış mısırları ağzına tıktı.

  "Biz kim?"

  Bachira bir süre ağzındakileri çiğnedi. "Chigiri diyorum. Naptınız?"

  "Aynı işte devam."

  "İyi, bir şey soracağım sana." diyip kola içti biraz. Kunigami'nin dikkatini kendisine verdiğinden emin olduktan sonra konuştu. "İsagi beni barda bulmadan önce biz tanışıyor muyduk?"

Kunigami tek kaşını kaldırdı. "Seni nereden tanıyayım ben aptal?"

  Bachira ise kaşlarını çattı. "Seni mi diyorum ben? İsagi'yle benim önceden tanışmışlığımız var mı?"

  "Nereden tanışmışlığınız olsun? İsagi sadece anlaşma yapacak birisi arıyordu ve seni buldu, bu kadar." derken gözlerini televizyona sabitledi yine. Yalan söylüyormuş gibi gözükmüyordu, Kunigami yalan söylerken çok belli ederdi ama bu sefer doğruyu söylüyor gibiydi. Ya da onun bildiği böyleydi.

  Daha fazla kurcalamadı Bachira, gerçekten böyle miydi yoksa asıl gerçeği sadece İsagi mi biliyordu emin değildi. Tek seçeneği İsagi'nin ona açıklamasını bekleyip 'zamanı geldiğinde' gerçeği öğrenmekti.

  Akşama kadar yerlerinden kalkmayıp film izlerken İsagi ve Barou'nun gelmesiyle ayaklandılar. "Sabahtan beri hiç kalkmadınız mı?" dedi onları sabahki yerlerinde görünce İsagi.

  "Yapacak başka bir şey yoktu." dedi Kunigami koltukta yayılırken.

  Barou sırıttı. "Yapacak başka bir şey yoktu diye obez gibi oturup tüm gün tıkındınız mı yani?"

  "Bir haftadır tüm günlerimiz böyle geçiyor, bu evde eğlenceli bir şey de yok. Bir yerlere gitsek ya." diye cevap verdi Bachira.

  Kunigami yayıldığı koltuktan hızlıca fırladı. "Lunaparka gidelim!"

  Bachira da gülerek yere yatmayı bırakıp oturur pozisyona geldi. "5 yaşındaki çocuklar gibi söyledi ama EVET, GİDELİM!" derken ikisi de ellerini havaya kaldırdı.

  İsagi abur cubur çöpleriyle kaplı odaya göz gezdirdi. "Salonu bu halde bırakıp mı?" dediğinde Kunigami ve Bachira hızlıca salonu temizlemeye başladı.

  Her yeri temizlediklerinde Bachira üstünü değiştirmek için odaya çıkacakken İsagi'nin gelmediğini fark edip sevgilisinin yanına gitti. "Ne dikiliyorsun burada, gelsene."