Minho ile arkadaşlığımızın 3.senesini devirmiştik, bu sene ise mezun senemizdi. İkimiz de mezun oluyorduk fakat bir şeyler farklıydı, biz eskisi gibi değildik.
Tartışmalar başlamıştı, oysaki geçtğimiz 3 sene ne kadar da güzeldi. 4.senemize yakın bir şeyler oldu, bana.
Daha önce tecrübe edemediğim duygular benliğimi ele geçirdi ve sanırım, ondan hoşlanıyordum.
Zar zor kendime kabul ettirdiğim bu gerçekle beraber, davranışlarım değişti. Biraz da ona olan tutumum.
Minho nedenini anlamıyor ve ben söylemeye cesaret edemediğim için, kavgalarımız kar topuna dönüşüp ikimize de zarar veriyordu. Bunu istemiyordum. Ama söylemek çok korkunç geliyordu yüzüme.
Arkadaşlığımızı bozmamak için bu sırrı içimde bıraktım ve kendimi biraz değiştirmeye adadım. En azından onları yok etmeliydim. Çünkü gözümde hepsi kötü birer duyguydu, olmaması gereken.
