Bir şekilde kampüsün yolunu bulmuş ve yakınındaki parkta sızmışım, Minho beni kucaklayıp yatağa götürmüş. Uyandığımda karşımdaki yatakta, uyukladığını fark ettim.
Fazla ses çıkarmamaya çalışarak duşa girdim, çıktığımda uyanmış şekilde bana ona bir şeyler açıklamam için bakıyordu.
Kavga.
Sanki söylenebilecek tek kelime buydu. Kavga. Gürültülü, belki de vurdulu kırdılı. Krizler eşliğinde geçen bir kavga.
Yıkımının ne kadar büyük olduğunu ön göremediğim o kavga.
Nasıl başladığını hatırlamıyorum ama sonlara doğru, ağlamaktan neredeyse bayılacak gibiydim. Göğüs kafesim deli gibi sıkışıyordu. O ise bana tek şey söyleyip ayrılmıştı odadan.
'Timsah göz yaşları, kendini acındırma bari'
Peki.
