🍓'ချစ်တတ်ခြင်းက မင်းနဲ့မှ'🍓

CH-2(Uni+Zg)

''အဟင့်!အဲ့ဒါ ကိုကို့ကြောင့်
ကိုကိုကသမီးကိုအရမ်းဆူပြီး ဟိုပို့မယ်၊ဒီပို့မယ်ပြောနေတာ ကလေးကြားသွားလို့ဖြစ်မှာ ဟင့်! ဟင့်!´´

''ကလေးရယ် တိတ်ပါကွာ
ခဏလေး၊ခဏလေး ကိုကိုစဥ်းစားပါရစေဦး´´

''ဘာမှစဥ်းစားမနေနဲ့၊အဲ့ဒီ့အိမ်ကိုမသွားချင်လို့ သမီးထွက်ပြေးသွားတာ...အဆိုးသိတယ်၊သမီးကို ပြန်ရှာပေး...ပြန်ခေါ်ပေးလို့´´

အေးစက်စက်လက်ဖျားလေးဖြင့် အင်္ကျီကိုလာဆောင့်ဆွဲရင်းအော်ငိုနေသည့် ဆိုးကြောင့် လင်းညမှာလည်း ပိုပြီးရင်တွေဗြောင်းဆန်လာရသည်။ညနေကတည်းကအခုထိမရပ်မနားငိုနေခဲ့တာမို့ ကြာရင် တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာပင်စိုးရ၏။ပြီးတော့ သမီး...၊အရင်လည်းအပြင်ကိုသွားလာနေကြပဲမို့ တစ်နေကုန်အိမ်မှာမတွေ့ရလည်းနေသာသေးသည်။သို့သော်အခုက တဖြေးဖြေးမိုးချုပ်နေပြီ။သမီးရဲ့သူငယ်ချင်းတွေဆီဆက်သွယ်ကြည့်တော့လည်း အားလုံးကအိမ်မှာရှိနေသည်။ဒါ့အပြင်ပိုဆိုးသည်က သူတို့ပြန်ပြောသည့်စကား။

ချစ်ရိပ်က သူအိမ်ထဲကအိမ်ပြင်တောင်ထွက်မရဘူးလို့ပြောခဲ့သတဲ့။ဒါကြောင့်သူတို့နဲ့တောင်တစ်နေကုန်မတွေ့ဖြစ်ဘူးဆိုပဲ။ကောင်းပါရောလား!နှစ်ဖက်ကြားမှာလူလည်ကျပြီး ဒီကလေးလေးဘယ်ကိုလျှောက်သွားနေပါလိမ့်!တစ်ဖက်ကအဖိုးအဖွားတွေမှာလည်း ကြားပြီးပြီးချင်းကတည်းကဟိုပြေး၊သည်ပြေးနဲ့ စိတ်ပူပြီးတငိုငိုတရီရီ။နွဲ့ဆိုးကလည်း တစ်ညနေလုံးမရပ်မနားဆက်တိုက်ငိုနေခဲ့၏။သူကရော ဘာထူးလဲ?စိတ်ပူရလွန်းလို့ ရင်မှာမီးတွေတောက်နေသလိုပဲ။

လူမကြောက်တတ်တာ၊သတ္တိရှိပြီးသွက်လက်တာက ပြသာနာမဟုတ်ပေမယ့် ရဲတင်းလွန်းတာကတော့ပြသာနာဖြစ်လာပြီ။ငယ်စဥ်ကတည်းက သူ့ကိုဆူလို့စိတ်ကောက်တိုင်း အိမ်ပေါ်ကဆင်းမယ်ဆိုပြီးအထုပ်တပြင်ပြင်လုပ်နေခဲ့သမျှ အခုတော့တကယ်များဖြစ်ကုန်လေပြီလား။

ဟား!တကယ်ကို စိတ်မအေးရပါလားကွာ~

လင်းညသက်ပြင်းတွေအကြီးအကျယ်ချကာ လက်ကလည်း စုံစမ်းရမယ့်နေရာမှန်သမျှ ဖုန်းနံပါတ်တွေကိုတရစပ်နှိပ်သည်။ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သမီးကိုအပြင်မှာအကြာကြီးလွှတ်ထားလို့မရပါ။မိဘတွေဒီလောက်ထိန်းနေရင်းတောင် ပြသာနာကိုမရမက ရှာနေတာ။မိဘမျက်စိအောက်ကပျောက်သွားရင်တော့ဖြင့် တကယ်ကိုမတွေးရဲစရာ...။