KARANLIĞIN İÇİNDEKİ

6.BÖLÜM - AŞKIN KIVILCIMLARI

Sevmek?Sevmek nedir?Sevdiğimizi korur muyuz?Kendi kötülüğümuzden,kibrimizden..

Aşk peki?Nice aşıklar gelip geçmiştir kavuşamayan,sahi aşk demişken kavuşamayanların ki aşktır derler bazı aşklar ahirete kalır içinde kalır söyleyemezsin söylemek istersin ama hiç doğru zaman gelmez şu 3 günlük dünyada..

Hak değil midir mutluluk, her canlının;sevmek,sevilmek?Sevmekti;bu olayda kötülüğün baslangici..

Görüşmeleri tamamen yasak olan gencecik iki aşığın ahirete kalan kavuşmalarından filizlenmişti bu kötülük tohumu,bu öyle bir filizlenmişti ki Dünyada ki tüm yaşamı tehtit eder olacaktı biri gelene kadar..

Her insanın hayatında bir kere bile olsa "aşkı" nasıl olursa olsun tecrübe ettiği gibi bizim karakterimizde hayatının aşkı için tüm herkesi karşısına almayı göze almıştı henüz eşinin nerede olduğunu bile bilmezken zamanda kaybolmuşken gerceklik algısını bile yitirmemeye çalışması bundandı "onu" bulabilmek içindi bu bitmeyen paradoksun içinden çıkmak içindi her nasıl olsa daha yeni başladığını bile bilmezken..

Karakterlerimiz henüz daha lisede tanismislardi tanismalarindan dakikalar önce..

Adamdan,çocuk olarak bahsedicem.
Çocuk,arkadaslarıylaydı hep birlikte okulun bahçesinde top paslaşıyolardı taaki çocuk bizim kızı gorene kadar bizim kız arkadaşıyla beraber resim yarışmasına nasıl bir resim çizmeleri gerektiği hakkında konuşuyorlardı bizim çocuk ordan geçerken kızımızın başına yanlışlıkla top atar kız haliyle sinirlenir:

Kız:Kör müsün görmedin mi bizi?!!

Çocuk,arkadaşlarının aksine nazik ve saygılı konuştuğundan kıza şöyle der:Pardon..

Mahçup olmuş bir şekilde,çocuğun arkadaşları kızla uğraşmaya başlar kızın,çocuğa söylediklerini taklit ederler "kör müsün gormedin mi bizi" diyerek gülüp geçerler bizim çocuğada "sen de anladık istanbul beyefendisisin böylelerine iyi davranırsan başına çıkarlar" dedikten sonra çocuğun omzuna elini atar ve o sırada zil çalar sınıfa girerler.Bizim çocuk dersteyken,arkadaşlarıyken sürekli istemsiz bir sekilde bizim kızı düşünmeye başlar kızın çocuğa bağırması,gitmesi film şeridi gibi gözlerinin önünden geçer ve bu duruma bir anlam veremez çocuk,arkadaşlarıyla gene dışardayken yere bakıp dalıp gitmiştir arkadaşı durur mu hemen der:Hayırdır birader bu aralar bir garipsin?

Bizim cocuk durumun farkına varır ve hemen kendine gelmeye çalışır ve içinde bitmeyen bu savaşı arkadaşına anlatır arkadaşı güler diğer arkadaşlarına bakarak der:Bizim çocuk aşık olmus ve kahkahalar içinde güler

Bizim çocukta sinirlenir ve onlarla dalga geçer şekilde:Geçin siz dalganizı..

Hemen sınıfa gider sınıfa giderken bizim kizla arkadaşını görür panodaki geçen seneki resimleri incelemektedirler bizim cocuk artık dayanamayıp kızın yanına gider kız, bizim çocuğu görünce gozlerine bakar ve o sırada bizim cocuk konuşur:geçen ki olay yüzünden üzgünüm umarım hâlâ kırgın degilsindir der ve elini omzuna koyup tebessüm eder bizim kızın arkadaşıda içinden sevinç çığlıkları atar bizim çocuğun kızı sevdigini anlamıştır kendisini zor tutar,bizim kız utanır yanakları kızarır ve der:Hic sorun değil arkadaşların gibi kaba değilsin düşündüğün için teşekkür ederim der.

Bir süre ortam sessizleşir ve garipleşmeye başlamıştır.Bizim çocuk hemen konuya girer panoya bakar ve kıza der:Eee resim yarışmasına mı katılcaksın?

Kiz:Evet ama sen nerden öğrendin?

Çocuk:"Tahmin etmek o kadar zor olmasa gerek" der ve kaşlarını hafif havaya kaldırarak tebessüm eder .Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum ben "Zemheri" .

Kız da kendini tanıtır:Ben de "Alin" der ve o sirada kız,arkadasina bakar onu da tanıtmak için ama kiz ortalıkta yoktur onlari yalnız bırakmak için gitmiştir ve içinden der "Of saye"

Çocuk, kıza bakar ve resmi cizmeye başladın mı? Der

Alin:Hayır,bulamadım..

Zemheri:O zaman seni istersen bu gun saat 6 da kapanacak olan sergiye götürebilirim fikir bulabilirsin yardımcı olmak istiyorum?

Alin:"Hmmm peki o zaman sonra görüşürüz"der
ve giderler.

Zemheri,Alinle buluşabileceği icin aşırı mutludur sınıfa giderken koridordaki herkese "naber,bu gun çok iyi gözüküyorsun" der ve herkes ona "napiyo" der gibi bakar.Okul çıkışı zemheriyle Alin buluşurlar.Alin zemheriye yürüyerek yavaş adımlarla gelirken çok utangaçtır elleriyle çantasının kollarından tutar yere bakar şekilde zemherinin yanina gelir zemheri duvara yaşlanmış bir şekilde alinin kendine dogru gelmesini izlemiştir alin yanina geldiğinde aline doğru döner ve ses tonunu düzeltir.

Zemheri:Bende seni bekliyodum.

Alin:Umarim çok bekletmemişimdir der.

Yüzüne dağılan ince ince güneşte kaybolon sarı saçlarını düzelterek zemherinin gözüne bakarken.Zemheri,alini hayranlıkla izler alin onunla konuşurken dediklerine odaklanamaz bal rengi gözlerine dalip gider zemheri,aline uzun sure cevap vermeyince alin,zemheriye der:İyi misin?

Zemheri naptığını fark eder ve içinden der "mal mısın oğlum kızın içine düşmediğin kaldı şimdi sana mal dese yeridir tövbe tövbe ya kendine gel" zemheri cevap verir:İyiyim iyiyim.Ne zamandır resimle ilgileniyosun?

Alin:Aslında kendimi bildim bileli,hasta olduğunda ilaç almak gibidir benim için resim,ruhumun ilaci zor zamanlar geçirdiğim sıralarda kendimi çok fazla resim yaparken bulurum zamanın nasıl geçtiğini anlamam,geçen sene çok yakın bir arkadaşımı kaybettiğim sıralarda odamdan hiç çıkmamıştım tabi deli gibi resim yapmadım günler belki aylarca odamdan çıkmamıştım çünkü benim icin hayattaki en önemli kişi beni,tüm sevenleriyle bırakıp gitmişti herkesin bir gün gideceği gibi ben de o sıralar onunla alakalı tablolar yapıyordum eğer ilerde sergi açarsam ilk özel koleksiyonum olarak o tabloları sergilicem.

Zemheri yolda yürürken durur ve Alin de durur zemheri alinin yüzüne bakarak telaşli bir sekilde konuşmaya başlar.

Zemheri:Ya özür dilerim ben seni üzmek istemedim hatırlatarak, arkadaşın içinde çok üzgünüm Allahta benim belami versin of .

Diyerek taşa ayağıyla vurur.Alin ilk başta şaşırır ve zemherinin ince düşünceliği ona tebessüm ettirir zemheriyi kendine çevirir ve tebessüm ederek der:Kendine bela okuma,sorun değil bazı şeyler kabul edilmeli ve ben ettim ince düşünceliliğin için de teşekkür ederim.

Zemheri içinden "ulan kıza dejavu yaşattım sanki melek kendisi üzülmemiş gibi benim içimi rahatlatmaya çalışıyo hay anasını zemheri artık sus yoksa kızı yaşarken mezara sokacaksın ya da ben mi çok kızın üstüne titrer oldum kendine geeeeelllll"

Alin ince ve tatlı sesiyle sorar:Eee sen sadece futbolla mı ilgileniyorsun?

Zemheri hızla cevap vererek

Zemheri:Yooo senled- "zemheri içinden der oldu olucak kıza burda evlilik teklifi et noluyo sana bu gün ya bari şunu düzelteyim" he şey yani senin ilgilendiğin resimlerlede ilgileniyorum resim yapanı yaparken izlemeyi seviyorum oğf biliyorum saçma oldu..

Alin tebessum ederek:Yok yok olmadı ben de seviyorum öyle ama ben hobi olarak kast etmiştim.

Zemheri:Eee var işte her hafta bizim çocuklarla maç yaparız tabi bazen gelmiyo eşekler delirtiyolar beni hayır adam bulmak zor (Zemheri kendini kaptırmış hararetli şekilde anlattığını fark eder mahçup olmus şekilde) sen hobi olarak bunu kast etmedin demi ya..

Der ve Alin güler o sırada birlikte sergiye geldiklerini fark ederler.

Sergiye gitmek isterler miydi eğer normal bir lise öğrencisi olmaktan çıkıp bilmedikleri bir gücü iyi veya kötülükten yana bir seçim yapmak zorunda kalacaklarını bilselerdi ya da başka bir deyişle kader zemheriyle alin'in ağını mı örmeye başlamıştı?