SERIES01: YOU'RE MY FAVOURITE NIGHTMARE

CHAPTER 8

Nagising ako dahil sa sakit ng ulo ko. Iminulat ko ang mata ko
at sumalubong sakin ang dilim ng paligid. Naupo naman ako at iginala ang tingin sa paligid. Hindi pamilyar ang lugar nato sakin.

'Nasaan ako?'

Sinubukan kong tumayo at nagawa ko naman yun. Pero ng ihakbang ko ang paa ko napaupo ulit ako. Tinignan ko ang paa ko at nakita ko doon ang kadena!!.
Mabilis ko yung hinawakan at sinubukang tanggalin yun sa paa ko pero ayaw!

"Matanggal kana!!" Naiinis ko nang sabi.

"Your just wasting your time........ hindi mo matatanggal yan" napa tingin ako sa direksyon kong saan ko narinig ang boritong boses nayon. Kahit madilim alam kong nakatikod sya.

"Sin-sino ka?" Tanong ko humarap naman sya sa dereksyon ko at nag lakad palapit dahilan para mapa urong ako papunta sa pader.
"Wag kang lalapit!!" Naiiyak kong sabi sa kanya pero hindi sya sumunod at nag patuloy lang sa pag lapit sakin.
Ng tuluyan na syang nakalapit sakin lumuhod sya sa harap ko at umambang hahawakan ang mukha ko kaya napa pikit ako. Napasinghap pa ako ng tuluyan ng lumapat yung kamay nya sa mukha ko.

"What a beautiful girl......... I can't believe they just made you cry tsk" sinabi nya yun gamit ang malamig nyang boses. Dahan dahan kong minulat Ang mata ko at tumingin sa kanya pero hindi ko makita ang mukha nya dahil may suot syang maskara. Tanging mata nya lang ang nakikita ko.

"Sino kaba talaga? Ba-bakit mo gin-ginagawa toh?" Tanong ko at may tumulo nanamang luha sa mata ko. Pinunasan nya naman yun.

"Shhh..... you don't need to know who I am" sabi nya naman at tumayo na. Naka tingin lang ako sa kanya inaabangan ang susunod nyang gagawin.
"Let's just say..... I'm your nightmare" sinabi man nya ng mahina yung huli ramdam na ramdam ko parin ang takot.
"You should sleep more. You need that" huli nyang sabi at tuluyan na akong iniwan dito. Ng maka labas sya doon kuna nilabas ang kaba ko. Umiyak ako ng umiyak habang sinusubukang tanggalin ang kadena sa paa ko.

"Maalis kana!!" Umiiyak kong sabi habang tinatanggal yun.
"Please maalis kana!" Sa sobrang inis ko napasabunot nalang ako sa buhok ko.

'Bakit bako napasok sa sitwasyon nato!!'

Doon naman biglang pumasok sa isip ko lahat ng nangyari. Simula sa pakikipag hiwalay sakin ni dion hanggang sa nalaman kong sya  ang ama ng dinadala ni shaina.
Napaiyak naman ako lalo habang inaalala lahat ng yun.

"Bakit ikaw pa sha-shaina! bakit ikaw!!" Umiiyak kong sabi alam kong hindi ako naririnig ni shaina o ng kahit na sino pero wala akong pake.

Buong gabi akong umiyak hanggang sa napagod na ako at nakatulog na.