Işıltılı Kafe✨

"Sarıldığımızda kalpler birbirine kavuşurmuş, kavuşturalım mı?"

Uyandığımda kimsenin evde olmaması beni açıkçası mutlu etmişti.

Yatağımdan kalkıp banyoya yavaş adımlarla ilerliyorken, dünkü yaşanan olaylar film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu.

Burak ile Semihgilin iddaları, benim Semih'i yaralamam, Semih ile sarılmış olmam...

Suyu ayarladığımda üstümdeki pijamalarımdan kurtuldum.

Suyun verdiği rahatlatıcı hisle kendime geldiğimde daha fazla durmak istemediğim için suyu kapatıp asılı bornozumu aldım.

Bornozumu giyindiğimde odama doğru yavaş adımlarla yürümeye başladım.

Dolabımın karşısına geçtiğimde siyah eteğimi, beyaz düz bluzumu çıkarttım.

Yatağımın üstüne koyduğumda komodinden iç çamaşırlarımı aldım ve sakince giyindim.

Kafeye hazırlansaydım eğer alelacele hazırlanmam gerekiyordu.

Bugün kendime vakit ayıracağım için makyaj masama oturdum ve saçlarımı taramaya başladım.

Düzleşen saçlarımı tokayla tutturup yüzüme nemlendiricimi sürdüm.

Rimelimi kirpiklerime sürdüğümde şarkı mırıldanmaya başlamış, biraz olsun düşüncelerimden uzaklaşmıştım.

Kırmızı rujumu aldığımda çok mu iddialı olur diye kendi kendime sorarken iç sesim hemen devreye girdi;

-Sizin arkanızdan o kadar iddialar dönüyorken, senin kırmızı ruj sürmen mi sorun olacak? Sür gitsin, senden önemli mi?

İç sesimi tebrik ettikten sonra kırmızı ruju dudaklarıma sürmeye başladım.

Çantamı da kıyafetlerime uygun seçip kapıya geldim.

Çantama gereken malzemeleri de yerleştirdikten sonra kapıdan dışarı çıktım.

Yürümeye başladığımda havanın verdiği o serin  hava etkisi beni gülümsetmiş, topladığım saçlarımı açmıştım.

Telefonumun melodisi kulaklarıma dolduğunda çantamdan telefonumu çıkardım.

Arayan kişi Mine idi.

-Alo, günaydın Mine.

-Günaydın güzellik, nasılsın?

-İyiyim birkaç dışarıda işim var uğrarım kafeye, çok dolu mu?

"Hayır çok dolu değil, gel bekliyoruz" dediğinde çoğul ekini kullandığı için işkillenmiştim.

Mete, Melih ve Semih kısa zaman içerisinde bizim için değerli olmuşlardı.

Muhsin amcanın evinin önüne geldiğimde zile bastım.

Birkaç dakika bekledikten sonra kapıyı Kader teyze açmıştı.

Beni görünce şaşırmış, Muhsin amcaya seslenmişti.

Ağır adımlar ile gelen Muhsin amca beni görünce yüzünde güller açmıştı.

-Hoş geldin güzel kızım, buyur içeriye gel.

Hoş buldum dedikten sonra ayakkabılarımı çıkarttım ve huzur dolu evin içine giriş yaptım.