Asker Yolu [BXB]

11.

Mavişim🌹:

Bugün bebeğimiz bir yaşına girdi Ayaz.

Onunla kendi yaptığım pastayı yedik.

Minik ellerini pastaya daldırıp daldırıp heyecanlı bir şekilde yedi.

Bana çok güzel gülümsüyor Ayaz. Doğduğu gün kucağıma aldığım da da gülümsemişti aslında ama sana demeyi unutmuştum.

Ayaz artık senin yattığın tarafta minik bebeğimiz yatıyor. Galiba senin yokluğunu ona sardım.

Alışmak istemiyorum Ayaz ama insan gerçekten alışır gibi oluyor.

Öldüğünü duyduğum zaman yaşadığım duyguyla şimdi hissettiğim arasında fark var.

Bu alışıyorum anlamına mı geliyor?

Ayaz sesini unutuyorum sanki. Çektiğimiz videoları izleyip hatırlıyorum.

Hâlâ senin sevdiğin gibi kahvaltı hazırlıyorum.

Arada sana sesleniyorum...

Yinede bebeğimiz için ayakta durmaya çalışıyorum.

Kendimden vazgeçtim Ayaz, sadece bebeğimiz için yaşıyorum.

Ayazımız ağlıyor ona bakmak gerek.

Görüşürüz hayatım, seni seviyorum ❤️