فى قصر الجوهرى
فى الحديقة الخلفية
كان يجلس مروان مع طفله تبلغ من العمر ثمانية أعوام
نور : بابا بابا
مروان : نعم
نور : انت اتعرفت على ماما ازاى
مروان : اممم هقولك
نور بانتباه : هااا
مروان : أنا يستى شوفت ماماتك اول مره فى حياتى وأنا نايم
نور بعد فهم : مش فاهمه
مروان : هف...
قاطعهم صوت طفله تبلغ من العمر ثلاث سنوات
: نول نول
نور : عاوزه ايه يا سما
مروان بابتسامه : سمسومه حبيبى
سما وهى تسحب نور من قميصها : نول نول
مروان : اسمها نور
سما : نول
مروان : نور
سما : نول
رنا وهى متجه إليهم بابتسامه ومعاها طبق من الفشار : خلاص يا مروان نول نور هتفرق
نور : استنى يا سما هنسمع حكايه بابا وماما وهلعب معاكى
سما بحزن : أنا هلوح اثوف ثاله انتى اثلا وحثه أنا بتلهك
(أنا هروح أشوف سارة انتى اصلا وحشه أنا بكرهك)
رنا : ساره راحت مع ايليف
مروان : راحوا فين
رنا : مفيش ايليف راحت تشترى أدوات رسم وخدت ساره معاها
نور : كمل يا بابا
مروان : كنت فى الجامعه لم شوفت امك فى الحلم
رنا باستغراب: حلم
مروان : ايوه يختى أنا عارفك قبل ما اشوفك بخمس سنين
رنا : اممم محكتليش يعنى
مروان : أنا فاكر كل مره اجى احكيلك تحصل حاجه
حملت رنا سما وقالت : طب يلا كمل
مروان : حلمت أنك بتكملينى فى الفون وبتقول لى تعال الحديقة بس معرفتش حديقه اى
رنا : اه
مروان : وبعدين تانى يوم حلمت انى قابلتك فى الحديقة فعلا وكنتى كل مره تجيلى فى الحلم كنا بنتقابل هناك واكتشفت بعدين أن الحديقة دى موجوده فعلاً فى الحقيقة وبقيت بروحها كتير
رنا باستغراب : اشمعن يعنى
مروان : ده اللى مكنتش فاهمه بجد الحلم كان واقعى اوىى لدرجة انى حسيت أن ده حصل فعلا اول يوم اتقابلنا على الحقيقة كنت مصدوم كنت حرفياً بشوفك فى أحلامى كل أسبوع مره على الأقل وفجأة قبل ما اقبلك بشهر معتش بحلم وبعد كدا بدأت احلم بحاجات بتحصل زى انى بحس انك فى خطر أو انك بتنجحى فى مشروع أو أو أو
رنا بصدمه : ايه القدر ده بجد
مروان : بس ولا مره سألتك عن أسمك
رنا : غريب والله
نور : يعنى أنا هقابل فتى أحلامى بجد
مروان بعدم فهم : مش فاهم ازاى
نور : أصلا أنا بحلم زيك بردك بس الشخص اللى بحلم بيه مجهول
رنا : ازاى
نور : يعنى عمرى مشوفت وشه
رنا بضحك : عيله مجانين والله
سما : اوه انتوا متانين اوعوا تدا بق اوزه ألاب
(أيوه انتوا مجانين اوعوا كدا بق عاوزه ألعب)
قامت نور مع سما ليلعبوا قليلاً
بعد قليل دخل مازن
مازن : انكل أنا هخرج مع على
مروان : تمام متتاخرش
مازن : حاضر
نور : خدنى معاك
رنا : مينفعش يا نور
نور : ونبى يا ماما زهقانه اوى
مازن بابتسامه : خلاص مش خارج با نور هقعد معاكى
نور بفرح : بجد يا مازن
مازن : والله
نور : بس اكيد انت رايح تلعب كوره مع اصحابك صح
مازن بابتسامه وهو يخبط على رأسها : ايوه
نور : خلاص روح العب وهاتلى شوكولاته وانت جاى
سما بزعل وهى تسحب مازن من بنطاله فهو اطول منها بكثر : وأنا تمان ( كمان)
مازن بحب وهو يحمل سما بين يديه : انت عمرى كله تأمرى انتى بس وانا أنفذ يا مولاتي
سما بفرحه : حبك تووووى اتلى بق اوتلاته
مازن بضحك : ايوه شوكولاته وايه تانى
سما : هفتر اممم ثبثى وبث تدا
(هفكر اممم شبسى وبس كدا)
مازن : حاضر
وانزل مازن أخته الصغيره من يده واتجه الى الباب وقابل هناك ساره وايليف
مازن : ايه الحلاوه دى
ايليف : أنا طول عمرى حلوه ياض
مازن : طيب يختى وبعدين كنت بكلم ساره
ايليف : فين ساره دى
ألتفت مازن ووجد أن ساره قد صعدت السلم بالفعل
مازن بضحك : البت دى عامله زى العفريت
ايليف : مقولتش رايح فين
مازن : ملكيش فيه
ايليف : انت ازاى تكلم الأكبر منك كدا يااض
مازن : دول ست سنين بس يلا باى هتاخر
وغادر مازن
ايليف : استنى يااض اعععع رخم
....
....
....
هدياا بسيطة كداا 😭😭💖🐢
#Nagat Roshdy
أنت تقرأ
"مقتحمة أحلامى"
Comédie_ بتأمن بالقدر ولا.... _ ازاى ما امنش بيه وهو اللى جمعنى بيكى قبل م اشوفك . _ هتعمل اى لو مكنتش موجوده . _ هدور عليكى علشان أنا واثق انك موجوده والدليل أننا قاعدين بنتكلم .
