Menajer (2min)✔️

" 27"

Elde ettiği tüm başarının elleri arasından kayıp gitmesini hazmedemeyen chan, öğlen saatlerine bir barda karaciğerini öldürüyordu. 

Ona tüm şirketi kendi elleri ile teslim ettiğinin farkındaydı ama yaşadığı kayıp paradan daha derindi. 

Tüm hayatını ona verdiğini hissediyordu ve henüz bununla nasıl başa çıkması gerektiğini bilmiyordu. 

O an bir şey oldu. 

Masasına bir bardak daha indi ve gözleri bardağın sahibiyle buluştuğunda tanıdık yüzü gördü. 

"İçmek için erken değil mi?"

Sarı saçları yine ahenkle dans ederken, bilmiş yüz ifadesi ona kibirle bakıyordu. 

"İş adamı olmayı bıraktım. Umursayacak değilim."

"Acıtıyor olmalı."

Bardağı sertçe masaya vurdu. 

"Hyunjin bu saçmalıkları dinleyebilecek kafada değil-"

"O zaman ya kafanı düzelteceğiz ya da tüm bu saçmalığı ortadan kaldıracağız."

Emin ses tonu ve duruşu bir şeylerin peşinde olduğunu çok net gösteriyordu ve o an chan tüm algılarını açtı. 

"Sen neden bahsediyorsun?"

Arkasına yaslanan sarışın, kollarını önünde birleştirmeden hemen önce eliyle arkasını işaret etti. 

Chan oraya döndüğünde bunun aklına yatacağını şimdiden biliyordu. 

"Merhaba Chan."