"33"

1.4K 154 46
                                    

Deponun kapısı yüksek sayılabilecek bir sesle açıldığında, içeride ki üçlü gözlerini kıstı.

Minho emin adımlarla alana doğru yürüyordu.

Her bir adımda küf kokusunu duyuyor ve ilerledikçe öfkesi vücuduna işleniyordu.

Biraz daha yürüyüp durduğunda içeriye diğerleri de girdi.

Changbin ve adamları.

Minho şimdi sandalye de bağlı oturan adamlara bakıyordu.

"Bakalım burda kimler varmış."

Yürüyüp arkalarından dolandı. Hepsinin sandalyesinde elini gezdirdi.

Changbin şimdi hemen karşısında bir sandalye de oturuyordu.

"Şirketimin aranan yıldızı Hwang Hyunjin..."

Demir kısmına tutundu.

"Şirketimin eski sahibi Bang Chan..."

Bir adım uzaklaştı.

"Ve hiç bir vasfı olmayan sen."

Maç bitiminden beri burada bağlı duruyorlardı. Yani yaklaşık 9 saattir.

Minho, Seungmin'i evlerine bıraktıktan sonra buraya gelmeye karar vermişti ve Changbin de tabiki ona eşlik ediyordu.

Burası onun deposuydu.

Adamlar onun emri altındaydı ve bunun nedeni çok uzun bir hikayeye dayanıyordu.

Minho duyduğundan beri şokta olsa da bunun üzerinde fazla durmamaya karar vermişti. En azından şimdilik.

İntikamı daha ağır basıyordu.

Özelikle karşısında böyle çaresiz oturduklarında.

Diğer sandalyeye de kendisi oturup ellerini dizleri üzerinde birleştirdi ve eğilerek hepsinin suratına baktı.

Merak ve korkuyla olacakları bekliyorlardı.

Emindi ki hepsi işin yasal boyutunu düşünüyordu ama dünya değişmişti.

Minho'da öyle.

Onu o sandalye de gördüğü andan beri düşündüğü tek şey öldürmekti ama sonra daha acı verici bir yol düşündü.

Ölüm kurtuluş olacaktı ve bunu onlar için kesinlikle istemiyordu.

"Bize ne yapacaksın?"

Konuşan Hyunjin'di.

Şansını hiç kaçırmıyordu.

"Bilmem. Ne yapmamı istersin?"

Arkasına yaslanıp ellerini başında birleştirdi ve yüzünde ki yaraların izin verdiği kadarıyla keyifle sırıttı.

"Bir fikrin var mı?"

"Şampiyonluğunu bitirdin Lee Minho! Bizi bulduklarında işin bitti!"

Chan bunu tükürerek söylediğinde minho daha çok keyifleniyordu.

"Hmm öyle mi? Kim bulacak?"

Etrafına sanki birini arıyormuşçasına bakıp bulamayınca da güldü.

"Sizi araması muhtemel olan birilerini bilmiyorum. En azından yaklaşık bir ay kadar."

Ensesini kaşıdı.

"Bu da benim köpeğim olabileceğinizi gösteriyor."

"Minho yanlış-"

"Kes sesini."

Menajer (2min)✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin