4.

74 8 1
                                    


+++

Sabah işe gideceken elbete salonun ortasında yatan bir jimin beklemiyordum oysaki akşam ona eve gitmesi gerektiğini söylemiştim ama dinleyen yok ki.Kendime ve jimine güzel birer sandviç hazırladım şu anda onu uyandırmakla uğraşamazdım zaten biraz daha oyalanırsam geç kalıcaktım bu yüzden hızlıca sandiivicimi yemeye koyuldum.

Sandiivicimi yedikten sonra etrafı hafiften bir temizledim normalde olsa jimine bırakırdım çünkü evimde ilk kalışı değildi ama o şu anda uyuyordu en azından bu kadarını yapabilirdim daha fazlasını yapmak istesem de geç kalıcağımı bildiğim için mutfağı temizlemeyi bırakıp kapıya doğru adımladım.

Ayakabımın bacıklarınıda bağladıktan sonra apartmandan çıkıp durağa doğru yürümeye başladım telefonumu çıkarıp müzik dinleyecektim ki şarzı olmadığını hatırlayıp geri cebime tıkıştırmadan saate baktım neyseki geç kalmayacaktım. Duraklarda ki bankalardan birine oturup gelecek otobüsü beklemeye başladım.

Bir müddet bekledikten sonra otobüsün geldiğini görüp oturduğum yerden kalkıp otobüse adımladım ama otobüs çok doluydu büyük ihtimal sabah olduğu içindir sonuçta benim gibi bir sürü insan işe gidiyordu.

Otobüs kapısından içeri geçip ayakta dikildim oturucak bir yer yoktu.Ya yaşlılar yada hamile kadınlar oturuyordu  elbette onları kaldıramazdım oturdukları yerden bu yüzden insanların izin verdikleri alandan ilerlemeye başladım.

Otobüs çok dolu olduğu için ayakta kalmıştım ama sorun değildi iş yerim pek uzak sayılmazdı. Otobüs ilerledikçe insanlar birbirlerine daha çok çarpıyordu iyki en kenardaki köşeye geçmiştim tanımadığım insanlarla temas etmeyi sevmezdim. Ama sanırım bu kısa sürecekti insanlar yer olmadığı için benim olduğum tarafa doğru geliyorladı.

Sanırım bir durak önce inecektim yoksa bu gidişle iş yerime zor varırdım zaten oldum olası şu otobüsleri sevemedim çok bunaltıcı insanlar çok itici.

Otobüsün anı firen yapmasıyla öne doğru birinin üzerine yalpalandım ne saçmalıyorum ben bildiğiniz adamın üzerine düşmüştüm ama yere düşmemiştik. "iyi misiniz beyefendi gerçekten çok özür dilerim bilerek olmadı." Deyip kendimi adamın üzeriden kaldırmaya çalıştım.

"sabah sabah avuçlarım kaşınıyo zaten birde ibnenin biri gelmiş üzerime devriliyo tanrım sen beni neyle sınıyorsun."Adam bunu bir fısıltı şeklinde söylemişti kendi kendine ama ben duymuştum. Sanırım kendini sakinleştirmeye çalışıyordu alt tarafı üstüne düşmüştüm ne var bunda abartılacak.

Sanırım otobüsten inmeliydim yoksa bu adam beni dövücekti. Otobüsün durmasıyla bende hemen kendimi dışarı attım zaten daha fazla orda kalsam nefesizlikten bayılabilirdim.

İş yerime olduğum yer çok uzak değildi o yüzden yürümeye karar verim bu yüzden vakit kaybetmeden iş yerime doğru yol aldım.

...

Sonunda varabilmiştim hemen hızlı adımlarla bahçe kapısına doğru yürüdüm bahçe kapısından içeri girdiğim gibi iş arkadaşım Moen benin kolumdan çekiştirip daha hızlı yürümemi sağlamıştı ani gerçekleşen olay üzerine afalamıştım.

"ne oluyor Moen hyung."tanrım taehyung hani bir hafta sonra bir hasta gelicekti ya işte o erken nakil olmuş buraya ve müdür onun sorumluluğunu sende olduğunu söyledi ama seni ortalıkta bulamayınca kafayı yedi biliyormüsun o hasta gelirken tam 3 kişiyi yaralamış zor zar getirmişler buraya. müdür seni odasına çağırdı bende bunu söylemek için geldim ama hızlı ol yoksa işten kovulman an meselesi." Uzun soluklu cümlesini bitiren hyungum nefes nefese kalmıştı.

Ve hayla beni cekiştirmeye devam ediyordu. En sonunda müdürün odasının önünde bekliyordum. "tamam sen artık işine dön hyung gerisini ben hallederim."sakın müdüre ters cevap verme taehyung yoksa sana zarar verebilir bilyorsun ne derse tamam de olurmu sana zarar gelmesini istemem."peki hyung ve beni düşündüğün için teşekkürler." Deyip ona sarıldım hyungum da bana karşılık verdi.

WRONG TİMİNG TAEKOOK ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin