"Ölüm dediğin nedir ki senin için? O kadar acı ve ölümün eşiğine geldiğin anlardan sonra, ölüm senin için nedir ki?" Dedi ışığın ötesinden gelen bir ses, dalga geçercesine konuşurmuş gibi bir edayla. Sözlerine şunlarla devam etti: "Uyanma vakti geldi, şafağın son kahramanı; Uyan..."
...............................................................................................................................................................
Toprağın yüzeyini kazarak elini kaldırdı ve içinde durduğu mezarın içinden çıktı. Vücuduna baktı, çıplaktı ve ten rengi lacivert olmuştu. Bedeni biraz zayıf ve kaslı bir erkeği andırıyordu. Gün ışığı gözlerine çarpıyordu, bir kaç kez göz kırptı ve üstündeki toprakları sirkeledi. Nedense vücudunun yarısı yok olmuştu, bir anda aklındaki bir ses: "Güneş ışığında 5 dakikadan fazla durma." dedi. Kimin dediğini merak ediyordu, ama zamanı yoktu; Vücudunun yarısı gitmişti bile. Alelacele çıktığı mezarda mezar taşı yoktu, içine baktığında klasik şövalye zırhı diyebileceğimiz şeyler vardı. Bir tane de not... Kazdığı mezarın dibine indi. Mezarlığın içi 6 metre olmasına rağmen artık oksijen solumuyordu, notu okudu: "Merhaba şafağın son kahramanı, bu notu okuyorsan reenkarnasyonun tamamlanmış demektir. Şövalye zırhını giy, eğer aklından Hortlak kılıcı dersen kılıcını çıkarabileceksin. Yeni hayatında bol şans, Bambi. Benim kim oldu..." Notun geriye kalan kısmı okunmuyordu. Ayrıca az önce okurken aklından "Hortlak Kılıcı" dediği için eline sivri uçlu, şekilli çıkıntıları olan bir kılıç gelmişti. Peki Bambi kimdi? Şafağın son kahramanı kelimesini hatırlıyordu, ve "Hortlak Kılıcı" dediği zamanda eline bir kılıç geliyordu. Yani bu not kendisine yani Bambiye sesleniyordu. "Ne kadar garip bir isim." diye geçirdi Aklından. Şövalye zırhını giydi, tam bedenine uymuştu. Mezarın içinden çıkıp etrafına bakındı, vücudunun yarısı tekrar gelmişti. Bir hayalet miydi? Hortlak Kılıcı denilen bir şeyi kullanabildiğine göre bir Hortlaktı. Hortlaklar nasıl olurdu? İnsanlara göre farkları ne? diye aklından geçirdi Bambi. Vücudunun yarısı geri geldiğine göre gün ışığında gözleri dışında her tarafını kaplayarak yok olmadığını anladı. Yavaşça adımlar attı ve olduğu yere biraz göz gezdirdi: Küçük bir ormanın içindeydi, hiçbir şey hatırlamıyordu. Kendisine çok fazla soru soruyordu, bir kaç kez kafasına vurdu. Ve yoluna devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reenkarne Olalı 100 Yıl
FantasíaBir hortlak olarak reenkarne olan ve anılarının çoğunu hatırlamayan ana karakterin reenkarne olarak geçirdiği 100 yılın öyküsü. Büyük bir adalet ve koruma içgüdüsüyle dolup taşan ana karakterimiz, anılarını hatırlama şansı yakalayabilecek miydi? Yok...
