OĞUZLAR TİMİ

3.BÖLÜM: ÖLÜM YAKIŞMAZ SANA

Kara toprak kabul etmez
Narin, zarif  bedenini.
Saatler önce gülen yüzün,
Şimdi böyle solmamalıydı.
Daha doyamamışken sana
Kabul etmemeliydi toprak seni!
Sensiz ne yaparım diye düşünmüyorum!
Çünkü sana birşey olsa biliyorum!
Hayattan soğurum.

P.Y.U

🌻🌻🌻

Nefesim bana yetmezken elim bayrağa gitti. Nefes alamaz oldum bir anda. Sacları aynı oydu. Bayrağı aldinda kalan vücudunun da ondan kalır bir yanı yoktu. Bayrağı yavaşça kaldırdım...
Karşımda gördüğüm yüze sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.
Cumhuriyet savcısının karısı Nagihan Yekta...

Hamileydi...

Bunu geçen gün Yeşilin ekip arkadaşlarını araştırıken görmüştüm. Ama hiç silememişlerdi kimseye. Savcı Emir Yekta 3 haftadan beri Istanbuldaydi. Belki o yüzden söylememişlerdir.

Başımı kaldırdığımda karşımda yıkılmış bir Savcı görmeyi beklemiyordum. Onu gördüğünü azaldığında geldi yanıma ben de onları yanlız bırakmak için ayrıldım oradan.

( yazardan )

Askerlik de polislik de çok zor mesleklerdir.  Kimi saygısız insan bunu  bilmeyip laf yapar ama bilmez ki eğer onlar olmasa,  yiğitlerimiz ve asenalarımız olmasa onlar her gün gittiği o leş gibi kokan barlarda veya kafelerde rahat rahat oturamaz.
Onlar Daha da düşman avlarken, şehirde suçlu yakalarken onlar dilediğince konuşamaz, nefes alamaz.
Kadın askerleri de, polis olan kadınları da hor görür zavallı insanlar.  Kadınlar onlara göre evde temizliğini yapıp yemek yapar.  Kocasına hizmet eder. Dizini kırar oturur.

Ama bazı kadınlarımız vardır. Kendi dizini kırıp kocasının önünde oturmak yerine bizle için savaşıp şehit olurlar.
Işte Nagihan Yekta da öyleydi...

Nagihan Yekta ailesi tarafından sürekli hor görüldü.
Nagihan Yekta gittiği her yerde ayıpladı.
Nagihan Yektanın 8 sene boyunca bebeği olmadı.

O her açıdan yaralı bir kadındı. Hem Fiziken hem ruhen.
Ailesi onun ruhunu kanatırken Emir onun ruhunu sardı.
Ailesi onu fiziken yaralarken Emir onun yaralarını sardı.
Nagihan ailesini geride bıraktı. Ama tek başına bıraktı.