GÜNLÜK-3

54 6 114
                                    


"Konuşmanın hiç bir şeye değmediğini hissettiğim anlar oluyor"
Ludwig van Beethoven

Şarkıyı bir okurum önermişti , ve gerçekten kitapla uyduğunu fark ettim . Teşekkür ederim 💗

İyi okumalarr 🫀

***

6 gün sonra

Bir anda nefes nefese uyandım , etrafıma bakınca odamda olduğumu görüp derin nefes aldım . O hastaneden çıkınca Belemir ile kendimize ev kiralamıştık . Yarın gerçek ailem ile tanışıcaktım , çok gergindim . Pencereye bakınca hala gece olduğunu gördüm , kabuslarım bu ara daha çok artmıştı . Yataktan çıkıp telefonumdan saate baktım , saat 06.25 ti . Yürüyüşe çıkmaya karar verip dolabımdan bir sweat birde eşofman çıkarıp giyindim , saçımıda topuz yapıp odadan çıktım . Banyoya girip ihtiyaçlarımı karşılayıp çıktım.

(Pek aklımdaki değil , ama olsun devam )

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Pek aklımdaki değil , ama olsun devam )

Bu eve alışamıyordum içime sinmiyordu , ama Belemirle sokakta kalmayalım diye tutmuştuk . Kardeşimin odasına girip baktığımda yine yastığına sarılıp dudaklarını büzüp uyuduğunu gördüm , onu her şeyden çok seviyordum onun için dünyayı bile yakabilirdim . Şimdi ne yapıcaktık hiç bilmiyorum ; dedem sağolsun fazlasıyla param vardı , ama ev , eşya ve faturalarla çok ta yetmiyordu , Belemirinde ihtiyaçları oluyordu , ne yapıcağımı bilmiyordum , peki gerçek aile konusu , beni sevicekler miydi ya da isteyecekler miydi , ya onlarda Murat ile Zerrin gibiyse , acaba abim , ablam ya da kardeşim var mıydı . Daldığım düşüncelerden sıyrıldım Belemirin yanına gidip saçlarını öpüp üstünü öpüp odadan çıktım .

Ceplerime sigaramı , kulaklığımı, cüzdanımı , telefonumu ve anahtarımı koyup ayakkabılarımı giyip evden çıktım . Merdivenleri hemen inip apartmandan çıktım . Soğuk havanın yüzüme çarpmasıyla ürperdim , sahile doğru koşmaya başladım . Sahile gelince simit satan abinin yanına gidip simiti gösterip bir işareti yaptım elimle , amca parasını söyleyince cüzdanımdan 15 lira çıkarıp verdim . Simiti alıp sahildeki kayalara oturup kulaklarımı takıp şarkı açtım . Bir yandan denizi izleyip bir yandan simitimi yiyordum

the neighborhood - reflections

Bir kaç şarkı dinleyip kalktım , telefonda saate bakarken bir sürü bildirim gördüm , saate baktığımda 07.57 diydi . Direk yerimden kalkıp eve doğru koşmaya başladım , eve girmeden önce yandaki marketten bir kaç kahvaltılık alıp çıktım . Evin kapısını açtığım an karşımda endişeli Belemiri gördüm , beni gördüğü an sıkıca sarıldı , elimdeki poşetlerle sarılmasına karşılık vermeye çalıştım . Benden ayrılınca direk konuştu .

"Birtanem nerdeydin ?" Diye sordu . Elimdeki poşetleri havaya kaldırdığımda direkt elimden aldı poşetleri , benim taşımaktan elimin koptuğu poşetleri tek eliyle sanki kağıt kadar hafifmiş gibi aldı , kaslı velet .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 08 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ölüme daha yakınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin