6: Bölüm"Ne İşim Var Benim Burada"

135 7 0
                                    

Açılan göz kapaklarım aydınlığı araken karanlığa hapsoldu.
Bulunduğum yer boğucu hatta ürkütücü bir şekilde sessiz ve karanlık. Ölüm sessizliği bu olsa gerek ...
Tüm vücudum , kaslarım hatta hücrelerim sızlıyor. Gözlerimi kapamak zorunda kaldım çünkü göz kapaklarım henüz daha fazla açık kalacak gücü kendilerinde bulamamışlardı.
.......

Hissettiğim acıyla yüzümde bulunan bana hayat veren hayatı tanıtan pencerelerim ; gòzlerim açıldı. Ama bir farkla bu sefer bana acı veriyorlardı. Bulunduğum sandalyede çırpınmaya başladım Bir umut kurtulabilirim diye ama nafile ellerimi dahi oynatamıyordum. Gözlerim yanıyordu, gözyaşlarımı tutmaya çalışıyordum ama bu oldukça zordu. Onlar kendilerine bir yol çizmişlerdi bile.
Bir erkek için ağlamak ne kadar onur kırıcı olduğunu biluyorum ama hissettiğim acı canımı çok yakıyor yakmakla kalmayıp beni öldürüyordu.

Bağırmak istedim ama ağzımdaki şey bağırmamı engelliyordu. Normal şartlarda gür olan sesim bir inleme şeklinde çıkıyor şu an.
Ben çırpındıkça duyulan kahkaha sesleri öfkemi daha da arttırdı. Sinir bozucu kahkahanın sahibi tam karşımda duruyor olmasına rağmen odanın boğucu karanlığını küçük bir lamba aydınlatmaya yetmediğinden anca bir gölge şeklinde görebiliyorum . Bu adam dengesizin tekiydi hatta dengesizlik bir yana bu tam bir sadistti.
Ayağımdaki acı şu anda başparmağımda etkisi gösteriyor. Ayağıma ne yaptığını bilmediğim adam ve sinir bozucu kahkahanın sahibi sadist bulunduğum yerden dışarı çıktılar. Bir anda tüm lambalar yandı ayağıma bakmamak için odayı incelemeye başladım. Tam karşımda boylu boyunca bir cam var ama dışarısı gözükmüyor. Bu babamın bize zorla izlettiği arka sokaklar dizisinde gördüğüm camlardan olmalı tek taraflı görüş imkanı sağlıyor. Bana bunu yapan sadistin dışarıdan beni izlediğine eminim. Gözlerim bir an ayağıma kaymaya başladında mikrofonik bir sesle düşüncelerimden sıyrıldım . Sahte bir heyecana büründürdüğü sesiyle

" merhaba aras günder söyle bakalım kendini nasıl hissediyorsun. Canın çok yandımı "

Bir süre ses kesildi ardından yine gürültülu ve soğuk kahkahasını atınca konuşmaya devam etti.

" merak etme aras günder ağzının kapalı olduğunu vr cevap veremeyeceğini biliyorum ama seni böyle çaresiz ve savunmasız bir kedi yavrusu gibi görmek hoşuma gidiyor."
Konuşmasına devam ederken içeriye siyah takım elbisesi kalıp gibi üstüne oturan adamlarından biri girip ağzımdaki bandı çıkardı.
Sesimin çektiğim acıdan titrememesine dikkat ederek konuşmaya başladım.

"Kimsin lan sen bunların hesabını sana ödeticem "
aslında ona cevap olarak söylediğim sözler kendime ettiğim yeminlerdi.

"Ama aras ben seni tanıyorum hemde çok yakından sende zamanla beni tanırsın , nasılsa uzun süre burada birkikteyiz."

Böyle yavaş konuşması sinirlerimi daha da geriyordu. Sanki bunu biliyor ve bunu isteyerek yapıyordu.

"Hadi ama azıcık cesaret aras ayağına bakmayı denemelisin. İlk günün hatrına kibar davrandım canını fazla yakmadım."
Sesi fazlasıyla ürkütücü bir o kadarda tiksindirici çıkıyordu. Ayağıma bakmaya cesaret edemedim eğer bakarsam kendime tutamayabilirdim ve bu pisliğe acınası durumda olduğumu görüp ona zevk vermek şu an için isteyeceğim en son şey.
Ağzımdan uzun bir küfür çıktı. Daha fazlasını söylemeye yeltendiğimde konuşmama izin vermeyip sözümü kesti. Demin ki sakin tavrının aksine sesi oldukça öfkeli ve tehditgar çıkmaya başlamıştı.

" Demin kim olduğumu sormuştun ya ,sana benden bir iyilik daha beni mümkün olduğunca sinirlendirmemeye çalış aras günder inan bana bu senin hayrına olur. Sabrımı kesinlikle test etme."

Parmaklarım yanıyordu her geçen saniye ağrısı dayanılmaz bir hal alıyordu. Bir süre sonra sesler tamamen kesildi , gitmiş olduğuna karar verdim . Derin bir nefesin ardından kafamı ayağıma bakmak üzere sakince aşağı çevirdim. Sağ ayağımdaki parmaklarımın hiçbirinde tırnak diye bir şey yoktu. Tamamen kırmızı birer et parçası gibi görünüyorlardı. Midemin bulanması an meselesi , bu oldukça iğrenç bir gorüntüydü.

" lann bune böyle , p★ç herif bunları sana......"
Sözümü tamamlama müsade etmeden kapıyı öylesine sert açmıştı ki açılmasıyla duvara çarpması bir oldu. İçeriye böyle dalmasının sebebi layık olduğu p★ç sıfatı olmalı.
Bu sefer odada ışıklar yandığı için yüzünü net görmeye başladım . Dikkatle incelediğimde kanım dondu.
"Sen....sen.." konuşamıyordum bile.

"Ne o bakıyoruyum da pek bir şaşırdın aras günder , beklemiyodun galiba."

Biraz durup yüzümü incelemeye başladı . Şaşkınlığım , öfkemi ve tabiki de korkumu yüzümden okuyordu. Ne kadar aciz olduğumu görüp bundan keyif alıyordu.
Surat ifadesinden hiçbir şey anlasılmıyor. Resmen ifadesiz bu da ona daha da korkutucu bir hava katıyor.

" Sana benimle ilgili bir sır daha; insanları şaşırtmayı en çok da onlara acı vermeyi , açı çekerken ki kıvranışkarını bana yalvarmalarını seviyorum hatta sevmektende öte benim için fizyolojik ihtiyaçlardan bir tanesi."

Ama bu pislik beni o kadar anlamsız bir olay için kaçırmış olamaz.

Ilginiz için teşekkurlar vote ve yorumlarınızı unutmayın lütfen♥♥

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 05, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İÇİMDEKİ  SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin