κεφάλαιο 21

547 27 30
                                    

Η Έμμα δέχτηκε να με βοηθήσει και είπαμε πως θα πάμε για τέσσερις μέρες σε μια φίλη μας στο Βανκούβερ η οποία έχει γενέθλια. Ο Έρικ μου έστειλε μήνυμα χθες πως θα περάσει να με πάρει στις επτά το πρωί με το αυτοκίνητο και ότι όπως πάντα θα με περίμενε λίγο πριν το σπίτι μας. Προσπαθούσα όλο το βράδυ να κοιμηθώ έστω και λίγο αλλά, δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι, έριξα μια ματιά για δέκατη φορά στην βαλίτσα μου. Στο μήνυμα του έλεγα να πάρω μόνο τα απαραίτητα μαγιό και πως ούτε και αυτό να μην το χρησιμοποιούσα και πολύ και με έκανε να φανταστώ το τι μπούμε να κάνουμε. Ακόμα δεν έχω ιδέα που θα πάμε αλλά, φυσικά δεν πήρα μόνο μαγιό. Το ξυπνητήρι στο κινητό μου άρχισε να χτυπάει καθώς η ώρα είναι έξι και μισή. Είπα στους γονείς μου ότι θα ξεκινήσουμε νωρίς για να έχουμε όλη την ημέρα μπροστά μας. Φόρεσα ένα τζιν παντελόνι και ένα απλό λευκό t- shirt για να είμαι άνετη και τα λευκά μου Vans. Έπιασα μια αλογοουρά τα μαλλιά μου και βαφικά ελαφρός ώστε να μην μοιάζω με φάντασμα καθώς οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια μου μαρτυρούσαν πως δεν είχα κοιμηθεί καθόλου. 

Ελέγχω την τσάντα μου μήπως είχα ξεχάσει κάτι, ο γνωστός ήχος του messager με ειδοποιεί πως έχω μήνυμα. Ο Έρικ μου λέει πως έχει φτάσει ήδη έξω από το σπίτι και με περιμένει, παίρνω μια βαθιά ανάσα και πιάνω την βαλίτσα μου. Κατεβαίνω της σκάλες ώστε να μην ξυπνήσω κάποιον και αρχίσει τις ερωτήσεις και βγαίνω έξω από το σπίτι μας. Ευτυχώς έχει ένα απαλό αεράκι και κάνει την ζέστη λιγότερο αποπνιχτική. Προχωράω έξω από την είσοδο του και βλέπω την  Jaguar την ώρα που φτάνω ο Έρικ βγαίνει από την θέση του οδηγού και κουνάει το κεφάλι του <<Προφανώς δεν έχει μόνο μαγιό μέσα;>> ρωτάει και σηκώνει το φρύδι του του χαμογελάω στραβά και μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο. Αφού βάζει την βαλίτσα μου στο πορτ μπαγκαζ βάζει μπροστά και βγαίνει στην Prospect St <<Δεν θα μου πεις που πάμε;>> τον ρωτάω <<Σε λίγο θα μάθεις υπομονή μικρή μου>> λέει και βλέπω ένα μικρό χαμόγελο στην άκρη των χειλιών του. 

Μετά από είκοσι λεπτά μπαίνουμε στον χώρο του αεροδρομίου που έχει σκοπό να με πάει νόμιζα πως θα πηγαίναμε με το αυτοκίνητο ή με το σκάφος κάπου κοντά. Τον κοιτάζω καθώς παρκάρει σε μια άδεια θέση παρκίνγκ στο αεροδρόμιο. <<Έλα>> λέει και κατεβαίνει από το αμάξι και κάνω το ίδιο, βγάζει τις βαλίτσες μας από πίσω και κλειδώνει το αμάξι. Προχωράει προς το εσωτερικό του αεροδρομίου και προς τις πύλες <<Έχω κάνει ήδη τσεκ ιν μόνο τις βαλίτσες θα αφήσουμε>> λέει και της παραδίδει για να τις ζυγίσουν και πηγαίνουμε προς τις πύλες δεν έχω προλάβει να δω τον πίνακα με τις αναχωρήσεις για να καταλάβω που πάμε. Ο Έρικ δείχνει τα ηλεκτρονικά εισιτήρια στην κοπέλα <<Μπορείτε να περάστε καλό σας ταξίδι>> μας λέει και περνάμε μέσα από την φυσούνα για να μπούμε στο αεροπλάνο. Δυο αεροσυνοδοί μας υποδέχονται και βλέπουν τα εισιτήρια μας <<Από περάστε για την πρώτη θέση>> λέει η κάπελα και ο Έρικ κουνάει καταφατικά το κεφάλι του. 

Toxic DreamWo Geschichten leben. Entdecke jetzt