Toxic Dream

κεφάλαιο 47

Ο Έρικ με κοιτάζει με ανοιχτό στόμα και δεν μπορώ ένα μικρό γελάκι ξεφεύγει από τα χείλη μου και συνοφρυώνεται. Του χαμογελάω πλατιά <<Φυσικά και θέλω να γίνω γυναίκα σου>> του λέω και βλέπω να αναπνέει ξανά. Στενεύει τα μάτια του <<Με κοροϊδεύετε δεσποινίς Μίλλερ>> λέει και σηκώνει το φρύδι του <<Ήθελα να σε ταλαιπωρήσω λίγο για όλα αυτά που πέρασα αλλά, δεν τα κατάφερα>> του λέω και απλώνει το χέρι του <<Δώσε μου το χέρι σου>> λέει και του δίνω το αριστερό. Με κοιτάζει στα μάτια και βγάζει το δαχτυλίδι από το κουτάκι, το βάζει στο παράμεσο <<Θα μου το πληρώσεις αυτό>> λέει και βλέπω ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του. <<Όλο υποσχέσεις είσαι μωρό μου>> λέω και σηκώνει το φρύδι του έκπληκτος <<Ώστε έτσι μωρό μου ε λοιπόν δεν πρόκειται να σε αγγίξω μέχρι τον γάμο>> λέει και φιλάει απαλά το χέρι μου και έχω μείνει ενεός και τον κοιτάζω. ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΓΑΜΟ. ΣΕ ΠΑΝΤΕΡΟΥΟΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΏΡΑ. Σκέφτομαι μέσα μου αλλά, δεν θέλω να φανώ απελπισμένη και προσπαθώ να το παίξω άνετη αν και μέσα μου καίγομαι. 

Ο Έρικ πίνει λίγο από το κρασί του και με κοιτάζει αναδεύομαι στην καρέκλα μου <<Κέιτ σταμάτα να πιέζεις τους μηρούς σου>> λέει και τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα. ΤΙ ΣΚΑΤΑ. Που το ξέρει χαμογελάει πονηρά <<Τραβάς το τραπεζομάντιλο>> απατάει σαν να διάβασε το μυαλό μου και τα μάγουλα μου κοκκινίζουν. Πίνω το υπόλοιπο κρασί μου μονοκοπανιά και εκπνέω δυνατά <<Μπορείς να βγεις από την δύσκολη θέση μωρό μου>> λέει και το κοιτάζω εξεταστικά <<Τι εννοείς;>> ρωτάω <<Όσο πιο γρήγορα με παντρευτείς τόσο πιο γρήγορα θα σε κάνω δικιά μου>> λέει και με κοιτάζει πονηρά. Τον κοιτάζω χωρίς να πιστεύω ότι έχει φτάσει η μέρα και κάνω αυτή την συζήτηση μαζί του.<<Λοιπόν σου δίνω δυο μήνες διορία>> λέει και πνίγομαι πίνω λίγο από το ποτήρι με το νερό μου <<Τι λες Έρικ δυο μήνες πας καλά>> του λέω και τον κοιτάζω άναυδη. <<Απολύτως ούτε μέρα παρά πάνω μωρό μου αρκετά περίμενα>> λέει και ξαφνικά αγχώνομαι για όσα θα πρέπει να κάνω μέσα σε δυο μήνες. Μπορεί τον γάμο με τον Κρις να μην το ήθελα αλλά, αυτόν εδώ τον θέλω όσο τίποτα άλλο στην ζωή μου και θέλω να τα κάνω όλα σωστά. <<Θα σε βοηθήσω και εγώ μην ανησυχείς>> μου λέει και προσπαθεί να με καθησυχάσει αλλά μάταια.  

Μετά από μια ώρα ο Έρικ σταματάει στο σπίτι μου αυτή την φορά όχι πιο πέρα αλλά, μέσα στην αυλή του σπιτιού. Βγαίνει από το αμάξι και μου ανοίγει την πόρτα πιάνω το χέρι του που το απλώνει και βγαίνω από την θέση μου <<Καληνύχτα μωρό μου>> λέει και μου κάνει ένα απαλό χειροφίλημα <<Δεν θες να έρθεις πάνω>> του λέω και πεταρίζω τις βλεφαρίδες μου <<Να δεις την κόρη μας>> λέω και χαμογελάω απαλά. Περνάει απαλά την γλώσσα του πάνω από κάτω χείλος του και με κοιτάζει <<Όχι μωρό μου γιατί άμα ανέβω πάνω θα σου σκίσω αυτό το φόρεμα που φοράς και σου είπα θέλω να γίνεις γυναίκα μου πρώτα>> λέει και χαμογελάει. <<Δώσε ένα φιλί στην κόρη μας από εμένα για καληνύχτα και πες της πως θα έρθω να την δω αύριο>> μου λέει και μου δίνει ένα απαλό φιλί στα χείλη. Αναστενάζω και απομακρύνομαι από κοντά του και ανεβαίνω τα σκαλιά για να μπω μέσα στο σπίτι μας. Ευτυχώς όλοι κοιμούνται και πηγαίνω σιγά - σιγά προς το δωμάτιο μου μόλις μπαίνω μέσα βλέπω την Ολίβια να κοιμάται στο κρεβάτι μου προφανώς πρόσεχε την μικρή όσο έλειπα.