Toxic Dream

κεφάλαιο 25

Όταν γύρισα χθες το βράδυ ήμουν αρκετά κουρασμένη και δεν είπαμε και πολλά με τους γονείς μου ο πατέρας μου μου είπε πως θέλει να μου μιλήσει το πρωί πριν φύγει για την δουλειά οπότε να με. Έχω σηκωθεί και κατεβαίνω προς την κουζίνα του σπιτιού μας όπου τους βλέπω να πίνουν τον πρωινό τους καφέ. <<Καλημέρα>> λέω καθώς κάθομαι στο τραπέζι και βάζω καφέ σε μια κούπα <<Καλημέρα Κέιτ>> λέει η μητέρα μου χαμογελαστά <<Μπαμπά τι με ήθελες;>> ρωτάω και σηκώνει το βλέμμα του από την εφημερίδα που κρατάει στα χέρι του και διαβάζει. Την αφήνει δίπλα στο τραπέζι και με κοιτάζει <<Νομίζω πως ήρθε η ώρα Κέιτ να δεις πως δουλεύουμε>> λέει και με κοιτάζει σοβαρά <<Τι εννοείς μπαμπά;>> ρωτάω καθώς δεν καταλαβαίνω και μόλις έχω ξυπνήσει <<Φέτος παίρνεις το πτυχίο σου και θα αρχίσεις να εργάζεσαι στον εκδοτικό νομίζω λοιπόν πως ήρθε η ώρα να γνωρίσεις τα άτομα που δουλεύουν εκεί και τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται>> λέει και πάω να διαφωνήσω αλλά, σηκώνει προειδοποιητικά το χέρι του <<Θα έρθεις μαζί μου σήμερα θα περάσουμε πρώτα από τον όμιλο που έχω μια συνάντηση και μετά θα πάμε στον εκδοτικό όπου η Σάρα θα σε βοηθήσει να μπεις στο πνεύμα>> λέει κοφτά <<Μα δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό από το φθινόπωρο;>> τον ρωτάω <<Δεν ακούω κουβέντα Κέιτ σε μισή ώρα φεύγουμε πήγαινε να ετοιμαστείς>> μου λέει και σηκώνομαι απρόθυμα από το τραπέζι και πηγαίνω προς το υπνοδωμάτιό μου για να ντυθώ. 

Παίρνω από την ντουλάπα μου ένα μαύρο μπλειζερ και το ασορτί του παντελόνι και μια λευκή μπλούζα και τα φοράω. Κάνω ένα ελαφρύ μακιγιάζ και βάζω τα μαύρα πέδιλα, παίρνω και την τσάντα μου και κατεβαίνω προς τα κάτω. Ο πατέρας μου είναι στο γραφείο του, μαζεύει κάποια έγγραφα και τα τοποθετεί σε έναν φάκελο τον οποίο παίρνει στα χέρια του <<Έτοιμη;>> με ρωτάει <<Ναι>> λέω απρόθυμα αλλά, δεν έχω και άλλη επιλογή. Βγαίνουμε από το σπίτι και προχωράμε προς το αυτοκίνητο όπου ο Ίαν μας περιμένει <<Καλημέρα Ίαν>> λέω καθώς κάθομαι στο πίσω κάθισμα <<Καλημέρα δεσποινίς Κέιτ>> μου απαντάει με ένα χαμόγελο και πηγαίνει προς την άλλη πλευρά για να ανοίγει την πόρτα και να μπει ο πατέρας μου. Ο Ίαν μπαίνει στην θέση του οδηγού και ξεκινάει για το Colunbia Center όπου και είναι τα γραφεία του ομίλου.

Μετά από είκοσι λεπτά περνάμε την είσοδο του ουρανοξύστη με τον πατέρα μου και ανεβαίνουμε με το ασανσέρ στον δέκατο τρίτο όροφο <<Καλημέρα σας κύριε Μίλλερ>> λέει μια κοπέλα γύρω στα είκοσι πέντε με γκρι κουστούμι  και μας ακολουθεί <<Ο Κύριος Έρικ σας περιμένει στο γραφείο συσκέψεων σχετικά με την υπόθεση κατά του Όλιβερ Τέρνερ>> συνεχίζει να μιλάει καθώς προχωράμε προς την αίθουσα. Όλιβερ Τέρνερ λένε τον πατέρα του Κρις τι υπόθεση δικαστική μπορεί να έχει σκέφτομαι αν και ο πατέρας μου πολύ σπάνια μιλάει για τις υποθέσεις του στο σπίτι αλλά, ο πατέρας του Κρις έχει μία πολύ μεγάλη εταιρία μάρκετινγκ και ο Κρις σπουδάζει στο πανεπιστήμιο μας για να αναλάβει τα οικονομικά της εταιρίας τους.  <<Σε ευχαριστώ Έρρικα>> της λέει ο πατέρας μου την ώρα που ανοίγει την πόρτα της αίθουσας συσκέψεων και βλέπω τον Έρικ να με ένα μαύρο κουστούμι να κάθετε στο τεράστιο τραπέζι. Σηκώνει το βλέμμα του την ώρα που ανοίγει η πόρτα και το τα μάτια του καρφώνονται πάνω μου και με κοιτάζει εξεταστικά καθώς δεν συνηθίζω να πηγαίνω στα γραφεία. <<Κέιτ περίμενε με μέχρι να τελειώσω και μετά φεύγουμε>> λέει ο πατέρας μου και κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου και κλείνει την πόρτα πίσω του. Κάθομαι σε μια πολυθρόνα που υπάρχει έξω από την αίθουσα και βγάζω το κινητό μου από την τσάντα μου για να περάσω την ώρα μέχρι να τελειώσει η σύσκεψη.