Toxic Dream

κεφάλαιο 48

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη δεν μπορώ να πιστέψω πως είμαι μια ανάσα πριν την μεγάλη μέρα <<Άντε Κέιτ μας περιμένουν>> η Έμμα μπαίνει μέσα στο δωμάτιο φουριόζα φορώντας ένα μπεζ κοντό φόρεμα. Όλοι σχεδόν είμαι μαζεμένοι στο επάνω όροφο όπου και θα γίνει η πρόβα του δείπνου <<Κέιτ είσαι μια κούκλα>> λέει η φίλη μου και ρίχνω μια φευγαλέα ματιά στον καθρέφτη κοιτάζω το σμαραγδί midi φόρεμα που αφήνει ακάλυπτους τους ώμους μου ενώ, αριστερό πόδι μου έχει ένα μεγάλο σκίσιμο που φτάνει μέχρι την μέση του γλουτού μου. Τα μαλλιά μου πέφτουν σε ανάλαφρες μπούκλες στην πλάτη μου. Χαμογελάω στην Έμμα και την πλησιάζω <<Δεν πιστεύω ακόμα ότι επιτέλους τα καταφέρατε>> μου λέει και με αγκαλιάζει σφιχτά και βουρκώνω <<Ε δεν θέλω τέτοια τώρα άστα για αύριο αυτά>> μου λέει και με πιάνει από το χέρι και ανεβαίνουμε προς τα πάνω. 

Όταν μπαίνουμε μέσα στον χώρο βλέπω τους γονείς μου να συζητάνε με τον παππού μου και η μητέρα μου κρατάει αγκαλιά την μικρή. Τις έχω φορέσει ένα κοντό φορεματάκι σε ίδια απόχρωση με την δικιά μου. Πιάνω με την άκρη του ματιού μου τον Έρικ ο οποίος ακτινοβολεί μέσα στο ασπρόμαυρό κουστούμι του και μιλάει με τον Νίκολας. Γυρίζω και κοιτάζω την Έμμα η οποία με κοιτάζει ήδη και στα χείλη της σχηματίζεται ένα πονηρό χαμόγελο. ΏΠΑ ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ. Βάζει ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό της με παραμερίζει και πηγαίνει κουνάμενη σεινάμενη προς το μέρος του. Την ακολουθώ από πίσω <<Καλησπέρα>> λέει και μπαίνει ανάμεσα στους γυρίζοντας την πλάτη προς τον Έρικ για να έχει όλη την προσοχή του Νίκολας πάνω της. 

Ο Έρικ της ρίχνει ένα άγριο βλέμμα αλλά, με το που με βλέπει μαλακώνει αμέσως << Σου είπα πόσο κούκλα είσαι απόψε μωρόοο μου>>λέει επίτηδες δυνατά και μου κάνει ένα απαλό χειροφίλημα <<Κέιτ>> ο Νίκολας τρώει με τα μάτια την κολλητή μου η οποία δεν φαίνεται να πτοείτε καθόλου αντιθέτως το ευχαριστιέται. <<Νίκολας>> του λέει στο ίδιο ύφος και περνάει την γλώσσα της απαλά πάνω από τα χείλη της. Η άτιμη έχει βάλει στόχο να τον ξεμυαλίσει αν και ήδη έχει πέσει μια φορά άρα δεν θα δυσκολευτεί και πολύ. <<Σου είπα πόσο κούκλα είσαι απόψε>> της λέει αντιγράφοντας τα λόγια του Έρικ προηγουμένως αν και παραλείπει το μωρό μου και τις φιλάει το χέρι. 

Αρχίζω να γελάω με το ύφος τους <<Και εσύ δεν μπορώ να πω καλός είσαι>> του λέω και πνίγομαι. Την κοιτάζει και ανασηκώνει το φρύδι του <<Μόνο καλός δεν νομίζω>> της απαντάει. Του ρίχνω μια γρήγορη ματιά και ο Νίκολας είναι γεροδεμένος και φοράει ένα γκρι κουστούμι αντικειμενικά είναι ένας πολύ ωραίος άντρας. Της χαμογελάει απαλά και σκύβει προς το μέρος μου <<Το βράδυ μετά το κλαμπ άλλα μου έλεγες όταν σε έπαιρνα στα όρθια μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου>> της λέει σιγανά πιστεύοντας πως δεν μπορεί να τους ακούσει κανείς άλλος αλλά, κάνει λάθος. Ώστε έτσι λοιπόν καλά λένε δείξε μου τον φίλο σου κοιτάζω στιγμιαία τον Έρικ και θυμάμαι τις καυτές βραδιές μας. Εδώ και δυο μήνες προσπαθώ να αντέξω την έλλειψη του και ο άτιμος μου με έβαλε και ορκίστηκα πως δεν θα τολμήσω να ικανοποιήσω μόνη μου τον εαυτό μου αλλιώς θα με τιμωρήσει. Η αλήθεια είναι πως είχα μπει στο πειρασμό να το κάνω μόνο και μόνο για να δω τι είδους τιμωρία είχε στο νου του αλλά, μου είπες ότι όσο πιο πολύ ανυπομονούμε για εκείνη την ημέρα τόσο πιο έντονη θα είναι η αίσθηση.