Toxic Dream

κεφάλαιο 39

                                                                                     ΕΜΜΑ

Χτυπάω την πόρτα του μπάνιου και προσπαθώ να μπω μέσα αλλά, έχει κλειδώσει η χαζή <<Κέιτ άνοιξέ μου Κέιτ με ακούς>> φωνάζω αλλά δεν παίρνω απάντηση. Χριστέ μου τι να κάνω άκουσα θόρυβο πριν και έναν γδούπο και τώρα τίποτα <<Εάν το κάνεις επίτηδές Κέιτ και δεν μου απαντάς θα μου το πληρώσεις>> φωνάζω και χτυπάω ξανά την πόρτα πάλι τίποτα. Βγαίνω από το δωμάτιο και κατεβαίνω γρήγορα προς τα κάτω. Ανοίγω δρόμο ανάμεσα στους καλεσμένους και βλέπω την μητέρα της Κέιτ μαζί με την γιαγιά της να συνομιλούν με κάποιους. Τις πλησιάζω γρηγορά <<Πρέπει να σας μιλήσω>> λέω στην Ιζαμπέλα και συνοφρυώνεται καθώς παρατηρεί το αγχωμένο ύφος μου << Τι έγινε Έμμα>> ρωτάει <<Η Κέιτ έχει κλειστεί στο μπάνιο και δεν ανοίγει χτυπάω την πόρτα αλλά, δεν απαντάει>> της λέω και την βλέπω να αναστατώνεται <<Εμένα με συγχωρείται>> λέει στα άτομα που μιλούσε πριν λίγο και με ακολουθεί προς τα πάνω το ίδιο και η γιαγιά της <<Ιζαμπέλα τι συμβαίνει>> ρωτάει η μητέρα της <<Ελπίζω τίποτα μαμά>> της απαντάει και ανεβαίνουμε γοργά τις σκάλες και νιώθω τα πόδια μου σχεδόν στο αέρα με τις γόβες.

 Αυτό μου έλειπε τώρα να πέσω μπροστά σε όλους, κρατιέμαι από την κουπαστή και φτάνω στο επάνω όροφο. Μπαίνουμε στο δωμάτιο και η Ιζαμπέλα πηγαίνει στην πόρτα και αρχίζει να χτυπάει <<Κέιτ άνοιξε αμέσως την πόρτα τι παιδιαρίσματα είναι αυτά>> λέει αλλά, δεν παίρνει απάντηση. Γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος μας <<Σας είπα ούτε εμένα μου απαντάει <<ΚΕΙΤ ΑΝΟΙΞΕ ΑΜΈΣΩΣ>> φωνάζει ξανά αλλά, τίποτα και βλέπω τον φόβο ζωγραφισμένο πλέον στο πρόσωπό της. <<Θα πρέπει να σπάσουμε την πόρτα Έμμα πήγαινε να φωνάξεις τον Γουίλιαμ είναι στον επάνω όροφο>> λέει και βγαίνω γρήγορα για να πάω να τον βρω. Μπαίνω μέσα και βλέπω τον πατέρα της Κέιτ να μιλάει με τον Έρικ και τον πατέρα του ενώ πιο πέρα είναι ο Κρις με τους γονείς του. Τους πλησιάζω <<Κύριε Γουίλιαμ ελάτε γρήγορα>> λέω και με κοιτάζουν και οι τρις τους εξεταστικά <<Συνέβη κάτι Έμμα;>> ρωτάει <<Σας παρακαλώ ελάτε>> λέω και βγαίνω από το δωμάτιο ενώ με ακολουθούν από πίσω. Κατεβαίνω και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο <<Γουίλ η Κέιτ έχει κλειδώσει την πόρτα και δεν απαντάει>> λέει η Ιζαμπέλα και παίρνει ανάσα <<Κέιτ>> φωνάζει ο πατέρας της και χτυπάει την πόρτα <<Άνοιξέ μας σε παρακαλώ>> συμπληρώνει αλλά, τίποτα.