Chapter -1- : The Beginning

158 17 7
                                    

Medyadaki videoyu bölümü yazdıktan sonra buldum ve dikkatli izlerseniz hikayeyle bağlantılı olduğu noktaları bulabilirsiniz. Bu editi bulmam beni çok mutlu etti ay wodnwodj neyse size iyi okumalar dilerimm🤍

*****

-Görüşürüz Ryujin unnie.

Yuna çok sevdiği ve değer verdiği unniesini uğurladıktan sonra evine doğru adımladı. Saat bu defa gerçekten çok geç olmuştu. Abisinin dilinden bugün kaçamayacağı kesindi... Bahçe kapısından içeri adımlarken sessiz olmaya özen gösteriyordu.

- Şu kapıda bı yağlanmadi gitti ya.

Mırıltılı bir şekilde söylenerek anahtarını çıkardı sessiz olmaya çalışarak. Çantası o kadar iç iceydi ki genç kızın, neredeyse 3 dakikasını anahtar arayarak geçirmişti.

- Bi' dahakine yanıma üç ruj almamalıyım sanırım ya nerde şu lanet olas- HEH

Sesinin çok çıktığının farkına vararak çantasını tutan eliyle ağzını kapatıp içinden küfür etmeye başladı. Her defasında bir anda aşırı tepki vermesinden nefret ediyordu.

Derin bir nefes alıp elini ağzından çekti. Anahtarı kapıya takıp çevirecekti ki...

- Küçük hanım? Ne kadar erken geldiniz öyle. Açıkçası 04.16 değilde bi' 04.17 beklerdim yani bayağı erken geldiniz.

Abisinin kapıyı bir anda açmasına mı yoksa kızgın surat ifadesinin tam tersi olan sesi ve mimiklerine mi şaşırsın bilememişti Yuna.

- Soobin uf ya sen hep kapıda mı bekliceksin beni? Başka işin gücün yok sanki...

Genç kız söylenerek abisinin kapıya yaslanan kolundan sıyrılıp salona geçmişti.

- Ayrıca yarın sınavın var. YARIN SINAVIN VAR VE HÂLÂ UYANİKSİN ŞAPŞAL GİT ZIBAR

- Daha reşit bile olmayan kardeşim sabahlara kadar dışarılarda sürtsün sonra eve gelince de abisine cemkirsin yok yaa

Genç çocuk kapıyı kapatıp merdivenlere yöneldi. İlk basamağa bastıktan sonra aklına bir şey gelmiş gibi kardeşine döndü fakat yutkunarak önüne döndü ve basamakları bitirip odasına girdi.

Kapı kapanma sesini işiten Yuna koltukta arkasını dönerek abisinin az önce çıktığı merdivene baktı. 'Acaba ona çok mu sorumsuz davranıyorum' diye düşündü içinden.

- Neyse ya, yarın olsun alırım gönlünü şapşiğin

Yayıldığı koltuktan doğrularak ayağa kalktı. Yukarı kata çıktı ağır adımlarla. Hem Ryujin'le sabahlara kadar takıldığından hem de abisine yük olmanın verdiği yorgunlukla ağır adımlarını abisinin odasının kapısına kadar sürdürdü genç kız. Abisini seviyordu, her şeyden herkesten çok abisini seviyordu. Onu kırmak istemiyordu ama 17 yaşında duyguları karmakarışık bir kızdı sonuçta.

Düşüncelerine ara vermek adına başını iki yana salladı Yuna. Ardından kendine gelerek gözlerini kırpıştırdı ve kendi odasına doğru yol aldı. Yatağa kendini bıraktı ve yorgunluktan, bir anda sular akıtmaya başlayan gözlerine engel olamadı. Olmaya da çalışmadı. Uykuya dalmadan önceki son düşüncesi ise 'her şeyin değişmesi' idi. [ :) ]
****

Bite! What?  ➳ txtzy Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin