Otel Odası | CHAELİSA |

2.Bölüm

Ls:Ver şunu

Bir anda ablamın elinden kumandayı aldım ve tekrar kanalı açıp izlemeye başladım Programdaki adam "Bayan Park, evinize haciz geldiği doğru mu?" diye bir soru sordu
Park Chaeyoung ise "Ah, evet doğru fakat her şey en kısa sürede düzelecek. Geçici bir süreliğine Lotte otelde kalacağım" dedi

Js:Sakın bana o otele gideceğini söyleme

Ls:Abla delirdin mi? Tabikide gideceğim. Hayatımda ilk defa Park Chaeyoung'u görme fırsatı yakaladım bunu boşa harcayacak değilim

Js:Of Lisa of şaka gibisin ya

Ablama karşı yüzümü buruşturdum ve odama gittim. Uyumak için yatağa yattım fakat heyecandan uyuyamıyordum. Bende telefondan tekrar programı açtım ve ne zaman otele geleceğine baktım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sabah uyandığımda kahvaltı hazırdı. Hızlıca kahvaltımı ettim ve akşam saat 7'ye kadar telefonla uğraştım. Daha sonrasında hazırlandım ve yola çıktım. Hava soğuk olduğu için üstümde kalın bir kazak ve altımda da bol bir pantolon vardı üstüme de montumu giydim. Dışarı çıktığımda ilk soğuk hava beni karşıladı sonrasındaysa Lotte otele doğru yürümeye başladım. Lotte otel evimize yakındı. Varmam pek te zor olmamıştı. Fakat oraya vardığımda büyük bir kalabalıkla karşılaşmıştım. Herkes Park Chaeyoung için buradaydı. Bende aralarına karıştım. Çok önde olmasam da yine de Park Chaeyoung'u görebileceğim için mutluydum. Yaklaşık yarım saat sonra Park Chaeyoung'un arabası otelin önünde durunce herkes çığlıklar atmaya başladı. Buna ben de dahildim. Park Chaeyoung'ta o sıra arabadan çıkmış otelin girişini doğru yürüyordu korumalar da önünü açmaya çalışıyordu

X:Gençler Park Chaeyoung geldi açılın lütfen

Ls:Bayan Park!

Herkes ayrı yerden Bayan Park'a sesleniyordu. bu yüzden beni duyması neredeyse imkansızdı. Biraz insanları iterek öne geçtim ve tekrar bağırdım

Ls:Bayan Park! Buraya bakın lütfen!

Ne yaptığımım bende farkında değildim. Sürekli el sallıyor ve kalpler yapıyordum. Birkaç kez daha bağırdım ve bir anda Park Chaeyoung durdu, yanındaki korumalara bir şey söyledi. Söylerken ise bana bakıyordu. O an kalbim çıkacak gibi hissetmiştim. Mutluluktan mıydı yoksa heyecandan mıydı bilmiyorum fakat olduğum yerde donakalmıştım. Ardından ise Park Chaeyoung içeri geçti. Korumalar bana doğru yürüyünce panikledim.

X:Bakar mısınız? Bizimle gelebilir misiniz? Park Chaeyoung sizi odasına çağırıyor da

Ls:Ne? Beni mi? Yani... Bir yanlış anlaşılma olmuş olmalı

Adam bana cevap vermeden yürümemi işaret ettiğinde cevap vermeden yürümeye başladım. İçeri girdiğimde resmen içim kıpır kıpırdı. Asansörle yukarı çıktık ve bana 107 numaralı odaya girmemi işaret etti. Ardından ise kapıyı tıklatıp içeri girdim. Fakat bacaklarım ve ellerim titriyordu. Yanlış bir şey mi yapmıştım? Neden Park Chaeyoung beni çağırmıştı?

Rs:Ah, geldin demek. Neden kapıda duruyorsun gelsene

Park Chaeyoung'un dediğini yapıp yavaş yavaş ilerledim fakat hissettiğim duygu ne bilmiyordum. Korkuyor muydum? Çekiniyor muydum? Yoksa mutlu muydum?

Rs:Montunu şu koltuğa bırakabilirsin. Sana da bir kahve yapayım

Fazla çekingen davranıyordum ve bende bunun farkındaydım. Fakat ünlü birinin odasındaydım. Nasıl davranabilirim ki? Sanırım yıllarca düşünsem böyle bir şeyle karşı karşıya geleceğim asla aklıma gelmezdi. Yine de montumu koltuğa bıraktım ve ayakta dikilmeye devam ettim. Kısa süre sonra da Park Chaeyoung elinde kahveyle bana geldi ve bana uzattı

Rs:Al, iç. İçin ısınır bu sıralar hava fazla soğuk

Ls:Ben... ne diyeceğimi bilemiyorum. Yani, yanlış bir şey mi yaptım? Neden beni çağırdınız? Eğer yanlış bir şey yap-

Rs:Hayır hayır hayır yanlış bir şey yapmadın öyle düşünme

Ls:Ama o zaman neden?

Rs:Bende bilmiyorum. Ama bir yanım seninle tanışmak istiyor. İstersen gel mutfaktaki masada oturalım

Yavaşça "olur" anlamında kafamı salladım ve mutfağa geçtik o sırada da benim önüme bana yaptığı kahveyi koymuştu ve karşıma oturmuştu