Part 12

124 12 0

by DiTara2712

by DiTara2712

*Bell Ringing*
''ကဲ ကျောင်းဆင်းလို့ရပါပြီနော် "ဟုTeacherကဆိုလာလျှင် အတန်းသားအားလုံး ဆရာမကိုနှုတ်ဆက်ကာ စာအုပ်တွေသိမ်းလို့အိမ်ပြန်ရန်ပြင်ကြသည်။

"TaeTae နဲ့MoChi..ငါပြန်ပြီနော်"-YoonMi

''အေး အေး"JiMin Miလေးကိုပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်ပေမဲ့ TaeHyungမှာတော့ ပစ္စည်းပျောက်ရှာပုံတော်ဖွင့်နေရသည်မို့ပြန်မနှုတ်ဆက်နိုင်အား။

''ဟေ့..TaeTae ပြန်ကြမယ်လေ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ဘာတွေလုပ်နေတာတုန်း? ဟင်....ဘာပျောက်လို့လဲ"JiMin မိမိဘေးက သူငယ်ချင်းလေးမှာ ခုံအောက်ကုန်းရှာလိုက်၊ လွယ်အိတ်ထဲတွေမွှေလိုက်လုပ်နေတာမို့မေးမိခြင်း။
ညနေကျောင်းကလဲဆင်းနေပြီဖြစ်ကာ ကျန်တဲ့အတန်းဖော်တွေလဲအခန်းထဲကနေထွက်သွားကြပြီမို့ JiMinတို့နှစ်ယောက်သာကျန်တော့သည်။

"ငါ့ Diary စာအုပ်ပျောက်နေလို့"

''ဘာလဲ မင်းစာ ထုတ်ထုတ် ရေးနေတဲ့Diaryစာအုပ်လား"

''အေးဟုတ်တယ် ရူးတော့မှာပဲ ...
အဲ့စာအုပ် ဆရာမလက်ထဲရောက်သွားပြီးဖတ်ကြည့်လိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?
အဆိုးဆုံးက Jeon..Jeonလက်ထဲရောက်သွားခဲ့ရင်....အားရှ် ငါတော့သေတော့မှာပဲ "

''လွယ်အိတ်ထဲရော သေချာကြည့်ပြီးပြီလား"

''အင်း ကြည့်ပြီးပြီ မတွေ့ဘူး ခုံအောက်ထဲလဲရှာတယ် မရှိဘူး "

''ဒီနေ့ မင်းအဲ့Diaryစာအုပ်ကိုလွယ်အိတ်ထဲကထုတ်တာငါမတွေ့မိပါဘူး အိမ်မှာကျန်ခဲ့တာရောမဖြစ်နိုင်ဘူးလား"

''အေးနော်... မင်းပြောသလိုများဖြစ်နေမလားပဲ"

''အိမ်ပြန်ရောက်ရင် မင်းသေချာရှာကြည့်လိုက်အုံး ကဲပါ..လာ ပြန်ရအောင် ငါတို့ပဲကျန်တော့တာ တော်ကြာ တံခါးပိတ်သွားမှဖြင့် ငါတို့ဒီမှာပဲညအိပ်နေရလိမ့်မယ်"TaeHyung လဲ JiMinကိုခေါင်းငြှိမ့်ပြလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားအတန်းထဲကနေထွက်လာလိုက်သည်။

ကျောင်းဝန်းရှေ့ရောက်တော့ ကြိုရောက်နှင့်နေတဲ့ ကားတွေအပေါ် ကိုယျစိီတကျလိုကျကာ အိမ်ပြန်လိုက်ကြတော့သည်။
TaeHyung အိမ်ရောက်တာနဲ့ အပေါ်ထပ်အခန်းဆီအမြန်ပြေးတက်သွားလိုက်ပြီး စာကြည့်စားပွဲနဲ့ စာအုပ်စင်မှာ Diary စာအုပ်လေးကိုသာအရင်ဆုံးမွှေနှောက်ရှာဖြစ်သည်။
ဘယ်လိုပဲနှံ့အောင်ရှာရှာ..လုံးဝကိုမတွေ့တာမို့ TaeHyung ခေါင်းတွေပူထူလာကာ လူကငိုချင်စိတ်ပင်ပေါက်လာရသည်။

အဲ့စာအုပ်ထဲမှာပါတဲ့အကြောင်းအရာတွေက...

*Bell Ringing*
''ကဲ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ရပါၿပီေနာ္ "ဟုTeacherကဆိုလာလွ်င္ အတန္းသားအားလုံး ဆရာမကိုႏႈတ္ဆက္ကာ စာအုပ္ေတြသိမ္းလို႔အိမ္ျပန္ရန္ျပင္ၾကသည္။

"TaeTae နဲ႕MoChi..ငါျပန္ၿပီေနာ္"-YoonMi

''ေအး ေအး"JiMin Miေလးကိုျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေပမဲ့ TaeHyungမွာေတာ့ ပစၥည္းေပ်ာက္ရွာပုံေတာ္ဖြင့္ေနရသည္မို႔ျပန္မႏႈတ္ဆက္နိုင္အား။

''ေဟ့..TaeTae ျပန္ၾကမယ္ေလ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႕ဘာေတြလုပ္ေနတာတုန္း? ဟင္....ဘာေပ်ာက္လို႔လဲ"JiMin မိမိေဘးက သူငယ္ခ်င္းေလးမွာ ခုံေအာက္ကုန္းရွာလိုက္၊ လြယ္အိတ္ထဲေတြေမႊလိုက္လုပ္ေနတာမို႔ေမးမိျခင္း။
ညေနေက်ာင္းကလဲဆင္းေနၿပီျဖစ္ကာ က်န္တဲ့အတန္းေဖာ္ေတြလဲအခန္းထဲကေနထြက္သြားၾကၿပီမို႔ JiMinတို႔ႏွစ္ေယာက္သာက်န္ေတာ့သည္။

"ငါ့ Diary စာအုပ္ေပ်ာက္ေနလို႔"

''ဘာလဲ မင္းစာ ထုတ္ထုတ္ ေရးေနတဲ့Diaryစာအုပ္လား"

''ေအးဟုတ္တယ္ ႐ူးေတာ့မွာပဲ ...
အဲ့စာအုပ္ ဆရာမလက္ထဲေရာက္သြားၿပီးဖတ္ၾကည့္လိုက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?
အဆိုးဆုံးက Jeon..Jeonလက္ထဲေရာက္သြားခဲ့ရင္....အားရွ္ ငါေတာ့ေသေတာ့မွာပဲ "

''လြယ္အိတ္ထဲေရာ ေသခ်ာၾကည့္ၿပီးၿပီလား"

''အင္း ၾကည့္ၿပီးၿပီ မေတြ႕ဘူး ခုံေအာက္ထဲလဲရွာတယ္ မရွိဘူး "

''ဒီေန႕ မင္းအဲ့Diaryစာအုပ္ကိုလြယ္အိတ္ထဲကထုတ္တာငါမေတြ႕မိပါဘူး အိမ္မွာက်န္ခဲ့တာေရာမျဖစ္နိုင္ဘူးလား"

''ေအးေနာ္... မင္းေျပာသလိုမ်ားျဖစ္ေနမလားပဲ"

''အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ မင္းေသခ်ာရွာၾကည့္လိုက္အုံး ကဲပါ..လာ ျပန္ရေအာင္ ငါတို႔ပဲက်န္ေတာ့တာ ေတာ္ၾကာ တံခါးပိတ္သြားမွျဖင့္ ငါတို႔ဒီမွာပဲညအိပ္ေနရလိမ့္မယ္"TaeHyung လဲ JiMinကိုေခါင္းျငႇိမ့္ျပလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားအတန္းထဲကေနထြက္လာလိုက္သည္။

ေက်ာင္းဝန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနတဲ့ ကားေတြအေပၚ ကိုယျစိီတကျလိုကျကာ အိမ္ျပန္လိုက္ၾကေတာ့သည္။
TaeHyung အိမ္ေရာက္တာနဲ႕ အေပၚထပ္အခန္းဆီအျမန္ေျပးတက္သြားလိုက္ၿပီး စာၾကည့္စားပြဲနဲ႕ စာအုပ္စင္မွာ Diary စာအုပ္ေလးကိုသာအရင္ဆုံးေမႊႏွောက္ရွာျဖစ္သည္။
ဘယ္လိုပဲႏွံ႕ေအာင္ရွာရွာ..လုံးဝကိုမေတြ႕တာမို႔ TaeHyung ေခါင္းေတြပူထူလာကာ လူကငိုခ်င္စိတ္ပင္ေပါက္လာရသည္။

အဲ့စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက...