"Yeterince büyük bir yalan söyler ve onu tekrar etmeye devam ederseniz insanlar sonunda ona inanmaya başlayacaklardır."
-George Goebbels-
"Gerçekten dindar birisi olduğunu mu düşünüyorsun? Yalan söylüyorsun. Sen sadece korkaksın. Yaptığın yanlışlar...
Christopher, cadıyla yaptığı konuşmadan sonra koşarak Paris'i aramaya başladı. İblis olmanın verdiği avantajları kullanarak bu genç çocuğu hızla buldu. Görüş açısına girdiğinde yavaşça yanına yaklaştı ve yüzüne baktı. Christopher şaşırmıştı. Arkadan baktığında Paris ağlıyormuş gibi durmuyordu. Hiç ses çıkarmamıştı ağladığına dair. Sakinleştiğini düşünmüştü Christopher ancak bu sefer, az öncekine nazaran daha da kötü ağlıyordu. Christopher, kendisini kötü hissetti. Ancak bu anlam veremediği bir histi. Tuhaf hissediyordu.
"Şaşırdın değil mi?" diyerek sordu Paris, ağlayarak. "Ağlarken ses çıkarmıyorum. Bunu yıllar geçtikçe öğrendim. Sessizce ağla, kimse bilmesin. Kimsenin bilmesine gerek yok. Yoksa yük olurum." Elini kalbini tutarak konuşuyordu.
"Buradan ne kadar sıkıldığımı anlatamam bile. Neler yaşadım, biliyor musunuz? Doğumumda başladı her şey. Dışlandım; annem ve babam bana sevgi verdi ama diğerleri değil. Bu şato, uzun zaman önce ne kadar görkemliydi. Hwang ailesinin bu değerli şatosunda kaç insan vardı, tahmin edebiliyor musunuz? Bütün sülalemiz burada doğup burada ölüyordu. Buradaki halkın efendisiydik bir zamanlar, hala daha öyleyiz gerçi ama eskisi gibi değil artık. Hiçbir şey eskisi gibi değil." Gömleğini sıkı sıkı tuttu ve iç çekti. "Ablam... ablam her zaman hırslı ve kıskanç birisiydi. Neden bilmiyorum ama beni hep kıskandı. Bunu bana annem söylemişti zamanında. Hala daha devam ettiğinin farkındayım bu saçma kıskançlığın." Duraksadı. Tereddüt ediyordu. "Hatalar yaptım. Affedilemez hatalar. Cennetin kapısını bile görebileceğimi düşünmüyorum artık. Ah, Bay Christopher. Sizinle gelmek istiyorum. Zaten cehennemde yanacağım, bari dünya hayatım iyi geçsin. Lütfen, içimden bir ses sizinle mutlu olacağımı söylüyor. Olmasam bile beni alın, lütfen."
Christopher'ın ağzından:
Bembeyaz teninin kızarıklığından utandığını fark ettim. Gözleri gömleğimdeydi. Direkt yüzüme bakamıyordu. Onun bu halini görmek bana tarif edilemez bir acı vermişti. Kendime doğru çektim. Saçlarını okşadım, sarılışını tamamıyla vücudumda hissetmeye çalıştım. Bir süre öyle durduktan sonra ayağa kalktık. "Fikrinizden vazgeçtiniz mi Bay Christopher?" diye sordu nazikçe. "Hayır, vazgeçmedim." diyerek daha da yanaştım ve elimi yanağına koyarak yüzünü sildim. "Bavulunuzu hatırlayın ve her şeyinizi bırakın, sizleri şatomda oldukça uzun bir süre ağırlamayı düşünüyorum."
Kafasını salladı. Tam kapıdan çıkacakken kapıyı tekrar kapattı. Merakla ona bakarken, sesini alçaltarak sordu. "Leydi Vanitas, ablamla mı kalıcak? Burada?"
Düşündüm. "Sizler, yanımızdan ayrılmadan önce Vanitas'ın kalmasını önermiştim ama şuan istemiyorum. Ancak beni ilgilendirmez. kendisine bağlı. Fakat-" ona doğru yaklaştım "Leydi Vanitas, ablanızdan hoşlamışa benziyor."
Paris, şaşırmıştı ancak hiçbir şey demeden odadan ayrıldı. Ben de arkadasından çıktım ve diğerlerinin yanına gittim. Salonda oturmuşlardı. Hekate, koltuklardan birisine bacaklarını uzatmıştı, elbisesi koltuktan yere doğru düşüyordu. Geldiğimi görünce gülümsedi. "Ne o? Yoksa ikna edemedin mi?"
Güldüm. "Gördüğüm kadarıyla cadı hisleriniz zayıflıyor. Gerçi anlaşılabilir bir durum, ne de olsa yıllardır pek insan görmüyorsunuz?"
Kaşlarını çatmasıyla keyfim daha da yerine gelmişti. "Kesin onu zorlamışsındır. Manipüle mi ettin yoksa? Siz iblisler-"
"Kendisi karar verdi." dedim sert bir tonda. Sesi aniden kesildi ve bir şey demedi. O sırada Vanitas'a baktım. Ne demek istediğimi anlamış olucak ki kafasını iki yana salladı.
Birkaç dakika sonra Paris ve kahyası geldi. "Hazırım." diyerek salonda, bana doğru yürüdü. Ayağa kalktım, yanıma gelişini izledim. "Bay Christopher ne zaman çıkıyoruz?"
"Hemen şimdi, merak etmeyin."
"Peki." diyerek gülümsedi. Buraya geldiğimden beri ilk gülümsemesiydi. İstemsizce ben de gülümsedim.
"Paris'im, biliyorsun ki burası yıllardır atalarımızın. Lütfen bırakıp gitme burayı. Herbir köşesinde bizim anılarımız var. Ablanı yalnız bırakma. Başkaları sana iyi davranmaz."
"Senin gibi mi yaparlar yoksa?" Paris, ileri atıldı. "Yoksa diğer atalarımız gibi mi? Güldürme beni, soyumdan nefret ettiğimi biliyorsun. Gitmek benim isteğim, Bay Christopher'a güveniyorum. Seninle yaşamaktansa Bay Christopher'ın yanında kalırım."
Hekate, elini göğsüne koyarak birkaç adım geri gitti. "Saygısızlık bu, tamamen saygısızlık. Dediklerine dikkat et, çocuk. Buraya geri gelirsen eğer seni kesinlikle içeri almayacağım. Sana cehennemi yaşatacağım."
Paris, histerik bir şekilde güldü. "Zaten cehennemi yaşadım ve yaşayacağım." diyerek elimden tutarak kapıya doğru yürüdü. "Kendi kuyunu kazıyorsun Hwang Paris."
"Çoktan kazdım bile."
...
Selamssss
Bu bölüm hiç içime sinmedi ancak yine de atacağım. Uzun zamandır bölüm atmıyorum.
Normalde bir fice başladığımda hergün en az bir bölüm atarım. Başlarda bu fic için de aynısını yaptım. Fakat az okunma, sıfır yorum ve sadece bir ya da iki oyun gelmesi motivasyonumu oldukça düşürdü ve bütün yazma hevesimi kaçırdı. Her ne kadar bu yazma işini sadece sevdiğim için yapsam da emeğimin karşılığını almak istiyorum. Sonuçta, eğlence için de yazsak, buna vaktimizi ayırıyoruz, araştırmalar yapıp düşünüyoruz. Hayalet okuyucu olmak belki iyidir okuyucu açısından ama yazar açısından hiç de öyle değil. Oldukça kırıcı ve sinirlendirici. Yorum yapmasanız bile oy verin lütfen. O lanet yıldıza dokunmak bu kadar zor olmamalı. ( ˶ ̇ᵕ ̇˶)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baby face Sebby
Fosilleşmiştim... Hâlâ inanamıyorum. Oldukça eski ve büyük bir Kuroshitsuji hayranı olarak rüyada olduğumu düşünüyorum, Tanrı'm... 🥺 Yeni bir stüdyoya geçmelerini istiyordum zaten. A1 Pictures sağolsun.... Geçtikleri CloverWorks Şirketi'nin iyi olduğunu düşünüyorum. Harika animeleri var ve izleyiciyi fazla bekletmeden yeni sezonları yayımlıyorlar.
İşin ironik tarafı şirketin A1 Pictures'e ait olması yine ༼ •᷅ ͟ʖ •᷅ ༽ Sosyal medyam olmadığı için bütün heyecanımı buraya yazıyorum, kusura bakmayın. 🥺💖
