არეული სიყვარული

21

-ვინ ხარ რა გინდა
-შენი შვილი შემომწირე
-არა და საერთოდ ვინ ხარ შე შერყეულო
-ვერ მიცანი პაწ?
-ვაიმე რომ მცნობოდი გკითხავდი ვინ იყავი?
-მე ის ტიპი ვარ სტადიონზე რომ მიაჩმორე დიდი ხნის წინ
-უი დაჩი შენ ხარ? ყურები ისევ მაიმუნის გაქვს საერთოდ არ შეცვლილხარ.
-შენც არ შეცვლილხარ ისევ შეურაცხყოფებით პასუხობ ხალხს.
-შესწორება უწესო და უზრდელი ხალხს თორე ნორმალურებს საერთოდ არ ვექცევი მასე.ისე აქ რა მინდა
-როგორც გითხარი მე შენი შვილი მინდა.
-მე კი როგორც მახსოვს უარი გითხარი შენ რა ყურში გაკლია?
-არაფერიც მაკლია და საერთოდ,ახლა მე წავედი და შენ წესიერად მოიქეცი. გაქცევით ვერ გაიქცევით ხელები თოკით გაქვს შეკრული ასევე ფეხებიც ამიტომ ჩემო ლამაზო ვერსად წახვალ.
-კაი თუ მიეთრევი წაეთრიე შენი სახის ატანა არ მაქვს.
-კაი აბა წავედი და ცოტა ნანში მოვალ.
ოთახი დატოვა თუ არა ერთი კარგად შევაკურთხე.
-შენი დედა მოვნახე ბაღში და იქ მოგიკითხე კარგად.შვილს არა ქათამს შევწირავ კიდე.ან საერთოდ ამას ასეთი დებილი რატო ვგონივარ.
ჩემს ვერცხლის ბეჭედს ხელი მივაჭირე.ამით ლაზერი გავააქტიურე და თოკები გადავჭერი.
შემდეგ ფეხებიც გავინთავისუფლე.
-მეტი საქმე არ მაქვს ამ ნაგვის ბუნკერში დავრჩე.
შუშაში ლაზერით გამოვჭერი წრე და გავძვერი.
-ახლა კიდე მოვხიეთ. მანამდე კიდე დავურეკო ჯერ ქუქის.
ავკრიფე ნომერი და ეგრევე აიღო.
-ქუქ ბევრი ახსნის დრო არ მაქვს ის დეგრადირებულს ჩემი შვილი უნდა სასწრაფოდ შეატყობინე ლეოს და სოიას ყველა საფრთხეში იქნებიან.მაგ ჩემისა სადღაც წავიდა და ახლა მე გამოვექეცი ჩემი მონაცემები გამოგიგზავნე და მოტო გამოუშვი.
-კარგი,შენ ხომ კარგად ხარ?
-კი მაგრამ,შურისძიება მწყურია
-ჯერ აქ მოდი და შურისძიება მერე იყოს.
-გამოუშვი ჩემი მოტო,მაგას მე გადავწყვეტ.
-კაი გზაშია.
-მოვიდა უკვე.
-ნი ფრთხილად იყავი გთხოვ,არაფერი ცუდი არ ჩაიდინო.
-ქუქ,შენ ცოლს გადაეცი რომ დის შვილი აღარ ეყოლება
-ამმ,რა საჭიროა?
-დამერწმუნე საჭიროა,მან ჩემი შვილი მოკლა,მე კი მისასას მოვკლავ.
-ნი ეს არ ჩაიდინო
-შენ იცი რა ტკივილია?ვერ მიხვდები, შენ ჯერ არ ჰყოლია შვილი,იცი როგორ ველოდებოდი ჩემს პატარა ანგელოზს?როდის ჩავაცმევდი ტანსაცმელს როდის დავაძინებდი. მაგრამ ეს აღარ ასრულდება იცი რატო? შენი ცოლის დარტყმულმა დამ მოკლა,გესმის? მოკლა,ამას არ ვაპატიებ.
-კი,მაგრა
სიტყვის დასრულება არ ვცადე ეგრევე გავუთიშე,ტელეფონიც გავთიშე მოვირგე ჩაფხუტი და შევაჯექი ჩემს მოტოს.
-აბა ჰარლი,ახლა ჩვენი დროა.
მოტოთი 15 წუთში მივედი საჭირო ადგილას.მოტო შორს დავაპარკინგე, და ღობეზე გადავძვერი.
-აბა ვნახოთ რომელ ოთხში ხარ.
ეს შენობა 3 სართულიანია და სამივეს ფანჯრები ღიაა შეღწევა ადვილი იქნებოდა.ორი სართულის განმავლობაში არცერთ ოთხში არ ყოფილა.მესამე სართულის ბოლო ოთახში შევიხედე.
-ბინგო
-ვინ ხარ?ვინ ლაპარაკობს?
-გამარჯობა ენი
-რომელი ხარ?რა გინდა ჩემგან?
-ახლა ვერ მცნობ?რამოდენიმე საათის წინ შვილის მოკვლით კარგად მემუქრებოდი,
-ნი....ნო?შენნ ხარ?
-რაიყო პაწ შეგეეინდა?
-არა,საერთოდაც არა,და აქ საერთოდ რა გინდა,ვინ შემოგიშვა?
-მე შემოშვება რად მინდა როცა მინდა სადაც მინდა შევდივარ და ვერავინ ვერაფერს მეუბნება.მემგონი კითხვა დასვით თუ რა მინდა აქ,შურისძიება.
-რა შურისძიება?
-ჩემი ჯერ დაუბადებელი შვილი მომიკალი შენი უაზრო დადგმებით.
-მერე რა,შენ რა აღარ გეყოლება?
-როგორ არ მეყოლება უბრალოდ შენც იგივე უნდა იგრძნო.
-ამმმმ,როგორ?
-ყველამ კარგად ვიცოდით რომ ორსულად ხარ,შენმა დაიკომ გვითხრა.ახლა კი შენც იგივეს განიცდი რაც მე განვიცადე.
-არა,გთხოვ ეს არ ქნა,ოღონდ ეს არ ქნა.
-უკვე გვიანია,უკვე ვიცი როგორც უნდა ვქნა და სად.
-რაა??აააააა,მიშველეთთთ
ამ დროს მე დანა ჩავარჭე მუცელში
-იგრძენი,ბოზო იგივე რაც შენ მაგრძნობინე,კაი ყოფილა შვილის მუცელში ჩაკვლა?
-ნინო გთ.....ხოვ
-რაა მთხოვ,რას?
-შენც და შენს ოჯახსაც შეგეშვებით გეხვეწები არაფერი არ დამიშავო მეტი
-თავს მაცოდებ?
-კი.ი
-კარგი ოღონდ ერთი პირობით
-რა პირობით