Ruhumun İzi

2.Bölüm

-Açelya Demirin Anlatımıyla-

Sanırsam kardeşimle ayrılalı 18 yıl olmuştu ya da daha fazla zaman kavramım yoktu artık kardeşimden tek hatırladığım mavi gözlü siyah saclı güzel bir çocuk olmasıydı, çocuk evet onu bırakmak zorunda kaldığımda 8 yaşlarındaydı hatırladığım kadarıyla onu bıraktığımda ben 14 yaşımdaydım en güzel zamanlarımı Cenk ve onun planına dahil olan arkadaşlarıyla geçirmek çok koyuyordu Cenk benim çocukluk arkadaşımdı yada ben öyle sanıyordum onun böyle bir şey yapabileceği aklımın ucundan geçmiyordu şahsen ama her zaman beklenmedik kişilerden darbe almaz mıydık zaten?

Her hafta beyinsiz şiddet uygulamaya çalışıyordu engel oluyordum tabi ki bu yüzdende ya yemeklerden kısıyordu ya da hiç vermiyordu köpek herif zamanında ne diye sevdiysem ne diye arkadaşlık kurduysam bu yüzden Allah cezamı 18 yıldır kesiyordu sanırım onun yanın da 1 gün bile kalmak zor geliyorken 18 yıldır ona katlanıyordum onun yüzünden güzel uzun sarı saclarımı kesmiştim kesmek zorun da kalmıştım daha doğrusu...

Güzel olan her şeyin katiliydi Cenk saclarımın, güzel geçirmeyi umduğum yıllarımın, hayallerimin yazar olmak istiyordum kendimi bildim bileli ama olamamıştım. Her gün kardeşim yaşıyor mu? Düşüncesiyle baş başa kalmak daha zordu onu bıraktığımda bebek sayılırdı dünyayı bilmiyordu anne babada yoktu ona dünyayı öğretebilecek, yaşıyorsa hayatı küçükken öğrenmek zorunda kalmıştı.

Ben düşüncelerime dalmışken hayvan Cenk kapıya tıklatmadan içeri dalmıştı.

"Ne yaptığını sanıyorsun hayvan herif kapı tıklatma diye bir şey öğretme-" diyecektim ki sözümü bağırmasıyla kesmişti "sus artık yeter seni bırakıyorum değerimi bil ha ben seni çok seviyorum senden kopamam cenk diyorsan orasını bilemem" bunun kafasına taş falan mı düşmüştü acaba? Neden birden böyle bir şey dedi neyse işime gelirdi.

" Yok bana bu kadar sevgi gösterisi yeterde artar Cenk çıkarsan hazırlanmaya başlayayım" beni dinleyip odadan ayrıldı.

Bu çocukta bir şeyler vardı ama anlamamıştım, çok düşünmeye gerek yok bu konu hakkında belki akıllanmıştır.

Hazırlanmam 10 dakikamı ne aldı ne almadı çok bir şeyim yoktu zaten, kapıya çıktığımda cenk ortalarda yoktu arkadaşlarından biride beni caddeye bırakıp telefon almışlardı? Birde ev alsalardı keşke tüm derdimi ortadan kaldırırdı neyse telefonu satar birkaç güne o para ile ev alırdım sanırım her neyse bunları sonra düşünürüm o şerefsizden kurtulduğum için dua etmeliyim.

18 yıldır Bartın'da olmama rağmen gezmemiştim bu yüzden biraz etrafı dolaşsam kötü olmazdı. Cenk akıllılık edip şu telefonu aldırdığı için gidip teşekkür bile edebilirdim şuan müzik açıp biraz kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı bir parka geçip telefonumdan spotify ı yükleyip müzik açmıştım rastgele

"Her solukta benim adım

Ben nasıl ki unutmadım

Sen de unutma beni

Unutama beni

Gölgen gibi adım adım

Her solukta benim adım

Ben nasıl ki unutmadım

Sen de unutma beni..."

Berende beni unutmuş mudur? Ben nasıl onu unutamadıysam o beni unutmuş mudur bir şekilde? Ağlamamalıyım ağlamamalıydım bir gün onu bulursam karşısına geçince ya sen kimsin derse?

Bereni nerde aramalıyım Bartın'da mı Bayburt'ta mı ya da bambaşka bir ülkede mi cidden çok yorucusun hayat...