အခန်း ၂၁၆ “မှော်ဆန်လှသောဒွန်ဘူရီ…”
ပုဖန်က မျက်မှောင်ကြုံ့၍ ငါးလမ်းကြောင်းသိမြင်မှု သစ်သီးပင်ရှိရာသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။ ရှူရှိုက်လိုက်မိစော ရနံ့များက စိတ်အာရုံကို ကြည်လင်းလန်းဆန်းသွားစေလေသည်။
လှုပ်ခါနေသော သစ်ရွက်လေးပေါ်မှ မျဉ်းကြောင်းများက ပို၍ ရှင်းလင်းပြတ်သားလာပြီဖြစ်သည်။ ထိုမျဉ်းကြောင်းလေးများအတွင်းတွင် ကြွယ်ဝသော စွမ်းအင်များ စီးစင်းနေလေသည်။ သစ်ရွက်များကြားတွင် လုံး၀န်းနေသော အစိမ်းရောင် သစ်သီးသုံးလုံး ရှိနေလေသည်။
ထိုသစ်သီး သုံးလုံးက ကောင်းစွာ မရင့်မှည့်သေးသော်လည်း အခွံပေါ်တွင် ခပ်ဖျော့ဖျော့ တိမ်ပုံသဏ္ဍာန် ဖြစ်ပေါ်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုအရာကို မြင်ရသည်မှာ သုံးလမ်းကြောင်း သိမြင်မှု သစ်သီးကိုပင် သတိရသွားစေလေသည်။
ပုဖန်က လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သစ်သီးတစ်လုံးကို ခပ်ဖွဖွ ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ စိတ်ဝိဥာဉ် စွမ်းအင်များက ဘေးဘက်သို့ ပြန့်လွင့်သွားပြီး ရနံ့များ ပိုမိုမွှေးပျံ့လာလေသည်။ စွမ်းအင်အငွေ့အသက် အချို့က သူ၏ ခန္ဒာကိုယ်ထဲသို့ စီး၀င်သွားသောကြောင့် ပုဖန်က သက်တောင့်သက်သာ ဖြစ်မှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။
“ကောင်းတယ်… ဒီတိုင်းဆိုရင် မကြာခင်မှာပဲ ရင့်မှည့်တော့မယ်…”
ပုဖန်က နှုတ်ခမ်းတွန့်၍ ပြုံးလိုက်လေသည်။ သူ၏ နှလုံးသားထဲတွင်လည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေပေသည်။
အစေ့လေးတစ်စေမှ တဖြည်းဖြည်း အရွယ်ရောက်လာသော ငါးလမ်းကြောင်း သိမြင်မှု သစ်သီးပင်ကို ပုဖန်က ပို၍ နှစ်သက်သဘောကျလာလေသည်။
ထို့နောက် ပုဖန်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သစ်ပင်ငယ်ကို တစ်ချက်ထပ်ကြည့်၍ မီးဖိုချောင်ထဲသို့ လှည့်၀င်သွားလိုက်သည်။ စားသောက်ဆိုင်ငယ်လေးက ပုံမှန်အတိုင်း ဆက်လက်လည်ပတ်နေပေသည်။ ဆိုင်ထဲတွင်လည်း မွှေးကြိုင်သင်းပျံ့သော ရနံ့များ ထွက်ပေါ်နေပြီး စားသုံးသူများကို ဆွဲဆောင်နေလေသည်။
YOU ARE READING
အချက်အပြုတ်နတ်ဘုရား ( ပုဖန် ) Book 1 ( Ch 1 - 995 )(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)
Adventureလူတိုင်းသိကြလောက်မဲ့ စာစဥ်လေးဆိုတော့ review မရေးတော့ဘူးနော်။ ဘာသာပြန်သူ - ဆူးရှင်းနွေး
