သန့်စင်အရှေ့ကဦးလေးကြီးကိုကြည့်လိုက်သည်။ စကားပြောချင်တယ်ဆိုတုန်းကခဏတော့စိုးရိမ်သွားသေးတာ ။သူဘာအမှားများလုပ်မိပီလဲလို့။ ဒါပေမဲ့ ဘာအမှားမှမလုပ်ထားမိတဲ့အဆုံး အေးအေးဆေးဆေးသာ ထိုဦးလေးကြီးရှေ့ထိုင်လိုက်သည်။
"ကျတော့်ကိုခေါ်တယ်ဆိုလို့ "
မန်နေဂျာအကိုကိုမေးလိုက်တော့ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
" ကိုမင်းသန့်ကမင်းကိုပြောစရာရှိလို့တဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ဒီလိုပါ ငါ့တူ ဦးမှာသားတစ်ယောက်ရှိတယ် မင်းထက်ငယ်မှာပေါ့ အထက်တန်းကျောင်းသားပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဘာအကြောင်းအရာမှန်းမသိသေးပေမဲ့ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။
"မင်းကစာသိပ်တော်တာလို့ ကိုဇော်ဇော်ကပြောတယ်"
သန့်စင်ဒီတိုင်းသာငြိမ်နေဖြစ်သည်။ စာတော်ခဲ့လည်းလတ်တလောအသုံးမှမဝင်တာ။
"မင်း ဦးသားကိုစာပြပေးနိုင်မလား "
"ဗျာ "
"ဟုတ်တယ် ဦးသားကို ဂိုက်လုပ်ပေးစေချင်တာပါ သူ့ကိုကျောင်းထားဖို့ဦးငွေတွေအများကြီးသုံးထားရတာ...... IS မှာထားတာပါ"
သန့်စင်ဦးလေးကြီးကိုမော့ကြည့်မိသည်။ ငွေရှိတဲ့သူတွေမှာရွေးချယ်စရာများလိုက်တာ။ အစိုးရအထက်တန်းကျောင်းမထားဘူးဆိုတဲ့ဝိနည်းလွတ်ကျောင်းထားခြင်းက internatonal school တွေကိုဦးတည်သည်။
"ကျတော်အဲ့က သင်ရိုးတွေမသင်ဖူးပါဘူးဦး"
သန့်စင်ငြင်းလိုက်ပါသည်။
"ငါ့တူကအင်ဂျင်နီယာလောင်းပဲ ပီးတော့"
"ကျတော်ကျောင်းနားထားပါတယ်ဦး"
"ဦးသိပါတယ် အကူညီတောင်းတာပါငါ့တူရယ် ဦးသားကိုမင်းလိုလိမ္မာယဥ်ကျေးစေချင်တာပါ"
ညိုးငယ်တဲ့ဦးလေးကြီးမျက်နှာကအပူငွေ့တွေကသူ့ကိုထိလာရိုင်ခတ်နေသလို။ အဖေနဲ့ရွယ်တူကိုမှ
အဖေကပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ကိုင်ရပေမဲ့စိတ်မပင်ပန်းရ။ဒီဦးလေးကြီးကျတော့ငွေကြေးချမ်းသာပေမဲ့သားသမီးအပူကြောင့်ညိုးနွမ်းနေသည်။
