"Anak buti naman at nagising ka na"
Napakurap kurap ako. "Ma?"
"bakit?.. ay masakit ba sayo?!" sunod sunod na tanong ni mom
"Ma bakit nandito po ako sa kwarto ko? May laro pa kami" sunod sunod kong tanong at aakmang tatayo nang magsalita ulit si mama.
"Anak di mo ba naalala, na walan ka nang malay bigla sa kotse kagabi at tungkol sa laro ire reschedule daw ulit dahil sa nangyari"
"bakit naman ire reschedule ma e Nawalan lang naman ako ng malay dapat naglaro sila nang wala ako"
Huminga ito nang malalim bago bigla akong pinaghahampas ng unan sa balikat "ikawng bata ka! anong pinaggagawa mo tuwing gabi at bakit subrang kulang mo sa tulog ha?!.. muntik na akong himatayin ng tumawag ang coach mong dinala kanila sa hospital! gagi ka akala ko na injury ka na walan ka lang pala nang malay dahil sa subrang puyat!"
Namutla ako sa narinig. "A-ano?... d-dinala ako sa hospital?"
"Oo!.. Pinag alala mo kaming bata ka!"
Tangina! anong mukhang ihaharap ko sa kanila! nakakahiya kayang dinala ka sa hospital dahil sa sobrang puyat pero teka di ba dapat na heart attack ako kagabi dahil kinapos ako nang hininga?!
"Hoy! wag kang mag tutulala Jan.. sabihin mo sakin bakit ba subrang puyat mo?!"
Sasabihin ko bang kaya subrang puyat ko dahil hindi ko mapigilang isipin yung mataray na babae na yun.
"k-kasi..." nauutal kong sambit
"Wag mong sabihin na nonood ka nang porn!!" napahilot ako sa aking sentido sa sinabi nang mama ko at subrang nag init ang buong mukha ko Tang1na... kahit kailan hindi ko yung ginawa pero mas mabuti na lang sigurong isipin nilang subrang puyat ko dahil na nood ako ng porn kasi normal lang naman yun sa mga lalaki ang manood ng porn kaysa naman malaman nilang dahil sa isang mataray na babae subrang na puyat ako dahil hindi siya mawala sa isipan ko.... pero still nakakahiya paring mag mukha kang subrang adik sa porn, na sa puntong isinugod sa ospital dahil sa subrang puyat kakanood ng porn.
→→→→
Please Don't forget to vote thank you!
YOU ARE READING
Until you came (Until Trilogy 1)
Ficção Adolescente"Never I have ever feel this way in my life... not until you came." Alistair Michael Santillan Point of View.