Journey ♧ Hyunin

* Gelişen İlişkiler *

"Offf rezillik ya."

Sarışın olan arkadaşları ile birlikte kafeteryada otururlarken birkaç masa ötedeki Changbine bakarken oflamıştı. Dün ona hava atıp bir de rezil olmuştu. Sonrasında tekrar oynamışlar ama kendisi gereksiz bir heyecana kapılmış ve daha da kötü oynamıştı. Kendisi de ne olduğunu anlamamış hatta gerçekten iyi oynamasına rağmen bu kadar kötü hale nasıl geldiğini düşünmüştü. Sanırım Seungmin'e ettiği küfürler yüzünden lanetlenmişti.

"Abartma ya, takmıyodur bile kendisi."

"Ya hayvan gibi sövdü. Hiç hayatımda duymadığım küfürler duydum amına. Ciddili baya gerildi. Kırıcı."

Yanaklarını sıkıntı ile şişirmiş ve yanağına elini yaslayarak çıkan havayı üflemişti. Bu halini izleyen Changbinden habersizdi. Changbin ise neden onu izlediğini bilmiyordu. Ancak onun her hareketinde yüzünde oluşan gülüşün de farkındaydı. Jisungun onlarla arkadaş olmak istemesini önceden gereksiz bulsa da birkaç haftadır yaşananlardan sonra aslında iyi bir fikir olabileceğini düşünüyordu. 

"Daldın."

Jisung'un sesiyle Changbin kendisine gelse de ona döndüğüne kendisine değilde Minho'ya dediğini fark etmişti. Bu içini rahatlatmıştı çünkü kendisini ele vermek istemiyordu. Dünkü konuşmalarından sonra bir şeylerin olduğunun farkındaydı. İki arkadaşıyla birlikte o üçlü grupla aralarında sadece arkadaşlıktan öte bir şey olacağı belliydi. Bundan da şikayetçi değillerdi. Jisung da şikayetçi değildi çünkü gerçekten onlarla arkadaş olmak istiyordu. Olayı şakaya vursa da asıl amacı iyi bir dostluk kurmaktı. İyi anlaşacaklarına emindi. 

"Seungmin bugün okul üniformasını giymemiş."

Zorunlu değildi okul formasını giymek ancak Seungmin prensip olarak giyerdi. Ancak bu durum değişmişti. Geçen gün yaptığı güç gösterisinden sonra insanlar ona daha fazla saygı duymaya başlamıştı. Tabiki bundan önce de saygı duyuyorlardı ancak onun 'herkesten üstünüm' bakışları yüzünden fazla nefret topluyordu Seungmin. Bu durum değişiyordu. O da herkes gibi bir öğrenci olduğunu sadece sorumlulukları olduğunu göstermeye çalışıyordu. Bu konuda arkadaşları da ona yardım ediyordu tabiki. Felix, onun bu durumunu anlamaya başlamıştı. Arkadaşı güçsüz değildi. Sadece çözümü farklıydı. İlk defa kendisini geri kafalı gibi hissetmişti yine de bu durumu aralarında çözmüşlerdi ve birbirlerine destek olmaya devam ediyorlardı. 

"Üniforma yakışıyordu ona ya. Keşke tekrar giyse."

Jisung elini yanağına yaslamış ona bakarken Minho ve Chan onun bu haline göz devirmişti. Minho, Seungmin'in ondan haberi olmamasına rağmen onu delicesine kıskanmasının biraz abartı olduğunun farkındaydı ancak elinde değildi. Seungmin ise içten içe onunla konuşurken ateş bastığını hissediyordu. Tatlı bir utangaçlık hissi dolduruyordu vücudunu. Yanakları kızarıyor ve bazen tekmeler atıyordu sevinçten. Bu kısa sürede Minho'nun mesajlaşmasının bu denli değiştiğine inanamıyordu. Seungmin'e göre Minho her daim ondan nefret eder ve bir şekilde laf sokmaya çalışırdı. Ama birkaç gündür mesajlaşırken iyi gidiyorlardı. Hiçbir şekilde laf sokmamış hatta kavga etmemişlerdi. Bu durum onun garibine gittiği kadar hoşuna da gidiyordu. 

"Bu orospu çocuğu neden bize bakıyo"

Felix, bir yandan çatalın ucundaki salatalığı ağzına atarken birkaç masa ötede Seungmin'in geçen önünde diz çöktürttüğü çocuğun kendilerine sinirle baktığını görmüştü. Çocukla gözleri buluştuğunda göz kırpmış ve 'sen ne ayak' bakışlarını göndermişti. Çocuk ise elinde tuttuğu çatalı sinirden bükmüş ve masaya atıp ayağa kalkmıştı. Felix onun bu haline gülerken bakışları az önce utandığı için bakamadığı masadaki Changbin'le buluşmuştu. Changbin deminden beri olan olayları incelediği için keyfi pek yerinde değildi. Felix bunu fark ettiğinde gülümsemesini daha sevimli hale getirmiş ki bunda çok da zorlanmamıştı. Changbin onun bu halinden dolayı afallasa da sonrasında kendisine gelmişti. Bir ifade bile takınmadan önüne döndüğünde sarışın olan tekrar oflamıştı. Dünkü oyun yüzünden hala kendisine kızgın olduğunu düşünüyordu. Ondan yüz yüze özür dilemenin daha iyi olacağına kanaat getirmişti.