GICIK

Güven

Tuana'dan

Resmen kopyacı muamelesi görüyorum ya çıldıracağım! Derin derin nefesler aldım ama yok, rahatlayamıyorum! Çağana'a döndüm. Sanırım biraz sarılmaya ihtiyacım vardı. Kollarımı yavaşça ona sardım. Ama o an hiç beklemediğim bir şey oldu.

Çağan beni kollarımdan tutup ittirdi sertçe yutkundum.

Ç:Hemen umutlanma orada seni savunmam sana inandığım anlamını gelmiyor. Kopya çektiğin apaçık ortada zaten. Sadece benim sevgilimin böyle bir şey yaptığı bilinmesin ve okuldan atılma diye seni savundum.

Şokla yüzüne baktım. Gerçekten böyle mi düşünüyordu??? Evet, böyle düşünüyordu. Tek kelime etmeden kapıya yöneldim.

Ç:Hey! Nereye gidiyorsun?

Kolumu tutmuştu. Önce gülümsedim. Sonra yüz ifademi sertleştirip kolumu hızla çektim.

T:Sadece bil diye söylüyorum hani senin sevgilin kopya muamelesi göremezmiş ya mutlu ol çünkü artık bir sevgilin yok.

Tekrar gülümseyip odadan çıktım.

Bu ne ya! Eğer biz birlikteysek birbirimize güvenmemiz lazım. Eğer güven yoksa o zaman biz de yokuz.

Hızlı adımlarla sınıfa yöneldim.

Ah! Sanırım ayağımı burktum. Kahretsin ya.

Ç:Yürüyemiyorsun yardım edeyim.

T:İstemez

Ç:İyilik de yaramıyor ya.

Sakince konuşmaya başladım

T:Bak Çağan... Senin bana yapacağın en büyük iyilik benden uzak durmak olur.

Bir anda sesimi yükselttim.

T:O yüzden şimdi siktir git.

Ç:Ben senin sevgilinim!

T:Değilsin! Sen... Benim... Hiçbirşeyim... Değilsin!!!

Ü:Tuana ne oluyor burada?

T:Ayağımı burktum Ülkü yardım et de sınıfa gideyim. Yağız ve seninle konuşacaklarım var.

Kolumu Ülkü'nün boynundan geçirdim ayağım çok da kötü değildi sadece yeni burktuğum için basamıyordum. Birazdan geçer herhalde.

Sınıfa geldiğimizde etrafa bakındım. Yağız birkaç çocukla sohbet ediyordu.

T:Abi! Bir bakar mısın?

Çok sık abi demem ya ciddiysem ya da şakalaşıyorsam. Yüzüme bir süre bakınca ciddi olduğumu anladı. Yanındaki çocuklara bir şey söyleyip yanımıza geldi.

Y:Bir şey mi oldu?

T:Yangın merdiveninde konuşalım.

Merdivene kendimi resmen attım. Aklıma Çağan geldi bir zamanlar onun olmayan sevgilisi için burada ağlamıştım.

Ülkü ve Yağız'ın sorgulayan bakışları üzerine salakça düşüncelerimden kurtulup konuşmaya başladım.

T:Ben okulumu değiştirmek istiyorum.

YÜ:Neden?!

T:Kopyacı muamelesi gördüğüm bir okulda kalamam.

Y:İyi ama en son Çağan seni savunmuştu. Konu kapandı zannediyordum.

T:Savundu veya savunmadı. Bu bir şeyi değiştirmez. Ben kopya çekmedim. Elbet bir gün ortaya çıkar ama ben o zamana kadar burada olmak istemiyorum. Doğru düzgün kanıt olmadan beni yargılayan bir okulu hiç istemiyorum.

Ü:Herşeyi anladım sonuna kadar haklısın ama anlamadığın bir şey var.

T:Neymiş?

Ü:Çağan?

T:Şimdilik yorumsuz.

Y:Peki ben bize okul bakmaya başlarım.

T:Bakın siz gelmek zorunda değilsini-

ÜY:Saçmalama!

Göz devirdiler ben ise gülümsedim. Günün sonunda yine ve yine yanımda olan kişiler. İyi ki varlar...

Uzun zaman oldu sanki?
Ben size erken konuşmayın demiştim.
Yazın çok aktif olamayacağım :)
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🙃