Küçük Kaçak Ezgi

Bölüm 2

Eveeeet dostlarım bildiğiniz gibi bir kaçma eyleminde bulunmuştum ama maalesef birkaç dakika koşudan sonra yakalamışlardı şimdi ise ekip aracında hani şu arka sokaklar minibüsü varya onun gibi bir araçla hastaneye gidiyoruz "hayır neden kaçıyorsun ki sanki o kadar adamız yakalanıcaksın illa bizi niye zorluyorsun" "size neden güveniyim belki bir düşmansın buldun bir yerden fotoğrafı belki sahte polissiniz beni otuz ikiyerimden bıçaklayıp gelinlik giydirip çalıların arkasına atıp kaçıcaksınız veya organlarımı alıp satıcısınız hayır nerden bilebilirim" aynen işimizi gücümüzü bırakıp yapıcaz bunları" " ne yapsın abi kız da haklı yıllar sonra abisi çıkıyor karşısına" 

"aha işte beni anlayan bir insan ben tanışmadım bu arada sizinle bildiğiniz gibi ezgi ben " " Kaan Efe bende biliyorsun bizim ekip barış,selim, serdar ,can,kerem,Zeynep,buse " "bişey diyim mi eğer abim çıkmassan hiç memnun olmam ona göre " " tehtit mi ediyorsun sen bizi " yok kerem abicim estağfurullah ben sadece olacaklara ön fragmanını söylüyorum"

 derken ekip bizi hastaneye bırakıp gitmişti şimdi ise hastane odasındaydık onun kanını almışlardı sandalyeye oturdum biraz geç oldu ama ben birazcık (!) İğneden korkardım hemşire iğneyi tam bastırıyorduki kolumu çektim "vazgeçtim ben yok hayır" " sen iğnedenmi korkuyorsun" yok be ne korkucam üstüme iyilik sağlı-ağh " konuşurken hemşire bir anda iğneyi yaklaştırınca "daha dokunmadım" "he pardon siz devam edi-ağh" "ama hanımefendi dokunmadım bile daha" tam dudak büzüp isyan edicektim ki elimde bir el hissedince sustum " burdayım ben korkma siz devam edin " şimdi yakından inceleme fırsatı bulmuştum yakışıklı bir yüzü vardı benim gibi siyah saçlıydı gözleride yeşildi benim aksine benimkiler kahverengiydi benimki babama benziyordu onunda annem gibi yeşil gerçekten herşeyiyle mükemmeldi vücut yapısıda mesleği gereği sanırım baya yapılı ve kaslıydı benim iki katım falandı sanırım

 " nasıl yakışıklımıymışım yedin bitirdin kaç saattir" ölümüne inkar " yoo dalmışım sadece " " belli çoktan kan alındı da çünkü " "nasıl ne ara bitti yaa " " sonuçlar yarına çıkar" diyip çıktı"yarına kadar nerede kalıcaksın babanda farkeder seni hayatın tehlikede bu saatte gidebilecek yerin var mı " " bir otelde kalırım sorun yok " olmaz öyle baban bulabilir ve bu saatte bırakmam saklanmanda da yardımcı olurum eğer güvenmezsen buse ve zeyneple kal birlikte kalıyor onlar seve seve kabul ederler seni " "zahmet vermek istemiyorum hiç demiyicem olur valla başka yer yok kabul ederlerse kalırım ". " Geç bakalım küçük kaçak " " küçük kaçak ne buse abla yaa " " hem küçüksün hem kaçaksın bence gayet iyi bir takma isim " " sende mi Zeynep ablaa " " bende canım bende hadi gir içeri çıkar ayakkabılarını " oflayıp girdim içeri siz diyorsunuz ki ne oluyor bu aşağılık yerde şöyle ki abim olduğunu iddia eden şahıs beni Zeynep ve buse ablaya vermişti ve cidden çok kafa ve samimi insanlar benimde evlerine kabul etmişlerdi sağolsunlar " birşey diyicem ben senide o Kaan gibi huysuz sandım ama valla çok tatlı ve eğlencelisin " " öyleyimdir canım kendim kimseye benzemem kendime benzerim " " küçük kaçaktan küçük egoluya mı geçsek ne dersin Zeynep " "siz benim egoma kurban olun be bu arada nerde yatıcam ben " " heh gel önce sana evi gezdirelim sonra gider yatarsın Kaan Efe alıcak seni " " varya Zeynep bir sen Kaan Efe diyorsun Kaan başkomiserime oda bir sana izin veriyor iki isminide söylemene hayırdır ne iş " " yok canım bir bana değil sizede izin veriyor " " hiçte bile serdar Kaan Efe dedi diye dört gün boyunca devriyeye yazdı " "kızgın anına denk gelmiştir başka bir şey yok yani hadi yatın sizde iyi geceler" "aynen aynen neyse ezgi senin odan şurası keyfine bak iyi geceler" "sanada " diyip bende odaya girdim ahada buraya yazıyorum zeynep abla bu kaan efe abiye AŞIK noktaa neyse çantayı kenara koyup biraz gerdirdim sırtımı kaç saattir sırtımdaydı o kadar ağır şey niye sırtımdaydı ki sanki söylenmeyi bırakıp yattım. 

Sabah olmuş ve ben inanılmaz bir şekilde erken kalkmıştım ve kahvaltı hazırlıyordum bir yandan da şarkı mırıldanıyordum 'bırakalım onları canım konuşarım senli benli arada bir estir fanı yaz günü terli terli ' " kolay gelsin sesin ne güzel" " teşekkürler arada mırıldanırım öyle ben mi uyandırdım yoksa" " hayır ben alarmın sesine uyandım hiç zahmet etmeseydin yapardık biz" " yok abla o kadar ağırladınız beni hem yemek yapmayı severim ben erken de kalkınca yapayım dedim yemekler hazır ama istersen sofrayı kurmakta yardım edebilirsin" " emredersin şef sen zeynoyu uyandır uykucu ben kurarım" " tabii" diyip zeynep ablanın odasına yürüdüm girmeden önce kapıyı çalıp bekledim " gel" kapıyı açıp girdim yemek hazır zeynep abla buse abla zeynoyu uyandır dedi" " uyandım ben giyinip geliyim sen geç içeri" kafa sallayıp içeri geçtim içimde anlamsız bir heyecan ve mutluluk vardı mutluluk ilk defa biri bana iyi davranıp sevmişti heyecan ise bugün çıkacak olan dna testi sonucuydu zaten belliydi ama emin olmak istiyordum sonradan hayal kırıklığına uğramak istemiyordum. Kahvaltımızı yapmış kaan efe abi gelmişti beni almaya "heyecanlımısın ben çok heyecanlıyım şahsen"arabayı sürerken bana bakıp önüne dönüp "yoo çok değil hem zaten belli değilmi kardeşim olduğun" daha cümlesi yeni bitmişt ki önümüzü bir araba kesti arabadan inen kişiyi görünce nefesim kesildi bu babamdı.

eveet farkındayım bölümler kısa biraz ama malesef benimde zamanım kısa yettiğince yazmaya çalışıyorum bir sürem var kitap okuma yazma internete bakma falan kısa genelde günün bu saatleri uygulamaya giriyorum tam sabit bir saatim yok ama elimden geldiğince atarım belki de iki günde bir atarım belli değil iyi okumalar bayss