"Yerim, kapıda mı bekleteceksin gerçekten beni? "
Hongseok 28. kez kapıyı tıklattı.
"Bilseydim başka zaman gelirdim. Annen olsa açardı. "
Yerim odasından istemeden de olsa çıkarak sonunda kapıyı açmıştı.
"Yolu mu ezberledin tek gelişte? "
Hongseok gülümsemiş ve Yerim'i kenara iterek içeri girmişti.
"Babam evde, nereye giriyorsun? "
"Baban evde olsaydı kapıyı açardı, ayrıca bence baban beni seviyor. Sorun olmaz yani. "
Yerim gözlerini devirerek mutfağa ilerledi. Çekmeceden kahveyi çıkarttı.
"Niye geldiysen söyle de git. İşim var. "
Hongseok da Yerim'in peşinden mutfağa gelmişti. Tezgaha yaslanarak Yerim'i izledi.
"Doğru düzgün konuşamadık şu dediğin şey hakkında. Hemen kaçtın. "
"Şakaydı ki, konuşulacak bir şey yok. "
Yerim masadan şekeri almak için arkasını dönmüş ve masaya doğru ilerlemek istemişti fakat Hongseok buna engel olmuş ve Yerim'i tutmuştu.
"Şakaysa neden kaçıyorsun? "
Yerim bir yandan belindeki elden kurtulmaya çalışıyor, bir yandansa gerginliğini gizlemeye çalışıyordu.
"Kaçmıyorum ama bırakmazsan kahvem soğuyacak. "
"Düzgünce cevap ver Yerim, bu son soruşum. "
"Nerede?.. "
Hongseok kızın bu haline güldü.
"Anlamamazlıktan gelme. Illa soruyu duymak istiyorsan orası farklı tabii. Benden gerçekten hoşlanıyor musun? "
Yerim kafasını salladı yavaşça. Böylece belindeki elden de kurtulmuştu. Genç adam gülümseyerek mutfaktan çıktı. Yerim ise onun ne yaptığını izliyordu.
"Cevabımı aldığıma göre gidebilirim. "
"Ne yani, bir şey söylemeyecek misin? "
Kızın sorusuna gelen tek cevap kapanan kapının sesiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Social Love - Hongri
Fanfictionkonserde tanışsak da bir daha görüşebileceğimizi düşünmezdim. Ayrıca böyle karşılaşmamız çok garipti. Hongri #1 Hongseok #1