Μια ζωή απ'την αρχή

24. Προετοιμασίες

Ο ηλιος που μολις έβγαινε βρηκε ένα Κιαρι άγρυπνο και ανήσυχο. Τον Γιωργη τον ειχε πάρει ο υπνος χαράματα στην πολυθρόνα κυρίως επειδή ήπιε μισο μπουκάλι ουισκι, η δε Ελένη απλως καθόταν στο κρεβάτι της και μια σκεφτόταν, μια έκλαιγε, μια περπάταγε πάνω κάτω...προσπαθούσε να σκεφτεί κάθε πιθανό σεναριο και πώς θα μπορούσε να βοηθήσει την ξαδέρφη της. Να έπαιρνε άραγε τηλέφωνο τον Στέφανο; Θα μπορούσε να βοηθήσει; Θα είχε χάσει τον κόσμο κι'αυτός με την απαγωγή. Σκέφτηκε πως όταν θα έφευγε ο Γιωργης για την εταιρία θα του τηλεφωνούσε, ίσως να βρίσκονταν κιόλας, καλό θα έκανε και στους δυο μάλλον να συναντηθούν. 

Κατέβηκε στο σαλόνι και είδε τον Γιώργη να προσπαθεί να..ισιώσει, σαν σίγμα τελικό είχε γίνει στην πολυθρόνα. 

Τίποτα ακόμη; τον ρώτησε

Όχι, τίποτα. Γιατί δεν μας παίρνουν; 

Θέλουν να μας σπάσουν τα νεύρα για να δώσεις τα λεφτά χωρις πολλά πολλά μάλλον. Πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου Γιωργη, ενα λάθος και..ξεχνά τη γυναίκα σου είπε και τα μάτια της άρχισαν να τρέχουν. Είχαν σπάσει και τα δικα της νεύρα, η αναμονή και η αβεβαιότητα την σκότωναν. Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και ο Γιώργης πετάχτηκε και το σήκωσε αμέσως

Ναι; Ποιος είναι;

Ποιον περιμένεις;

Ρε αλήτη ποιος είσαι, θα σε βρω και θα σε θάψω ρε, τι έκανες στην γυναίκα μου; Που την έχεις; Θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια άρχισε να απειλεί και να φωνάζει ο Γιώργης.

Τελείωσες; Τα είπες όλα ή έχει κι'αλλο γιατί έχω και δουλειές.

Πού είναι η Μαριέτα, τι της έκανες;

Ακόμη τίποτα αν και δεν υπόσχομαι και για το μέλλον. Τέτοια γυναίκα που έχεις Δεμερτζή , με δυσκολία κρατιέμαι! 

Κάτω τα χερια σου από τη γυναίκα μου, θα στα κόψω από τη ρίζα φώναζε στο τηλέφωνο ο Γιώργης

Καλά, καλά ηρέμησε και ακου. Αν τη θέλεις πισω, θέλω τριακόσια χιλιάρικα μέχρι μεθαύριο

Τι; Τριακόσια χιλιάρικα; Πας καλά άνθρωπε μου, πού θα βρω τόσα λεφτά μέχρι μεθαύριο; Αποκλείεται, θα μου δώσεις χρόνο

Κάτι άλλο; Καφεδάκι να σου φτιάξω όσο τα μαζεύεις; Μέχρι μεθαύριο είπα και μη νομίζεις ότι μεθαύριο θα μου πεις δεν τα έχω και θα σου δωσω κι'άλλο χρόνο και θα πηγαίνει λέγοντας η ιστορία. Μεθαύριο, τέλος. Αν τα έχεις παίρνεις την κουκλάρα σου και ζείτε τη ζωή σας, αν δεν τα έχεις την πετάω σε ένα χαντάκι να τη φάνε τα σκυλιά αφού την ευχαριστηθώ όμως πρώτα, τέτοιο αλαβάστρινο δέρμα, τετοια μάτια, τετοια χείλια, φωτιά και λαυρα είναι η γυναίκα σου Δεμερτζή.