Młoda dziewczyna przeprowadza się wraz z matką do domu jej nowego ojczyma. Rozpoczyna nowe życie i poznaje sekret rodziny, sekret jej przyrodniego brata Kim Hongjoonga. Hongjoong jest typowym mafia boss, a jego wrogiem jest Park Junhee, który od raz...
Rano kiedy odczytałam wiadomość od Junhee odnośnie naszego dzisiejszego spotkania od razu na mojej twarzy pojawił się uśmiech. Nie wiem dlaczego, ale strasznie polubiłam tego chłopaka. Był dla mnie miły i zabawny i przez nasze wczorajsze wiadomości zaciekawił mnie swoją osobą. To dlatego tak bardzo chciałam się z nim spotkać i porozmawiać jak normalne osoby. Sama nie wiem dlaczego mu tak ufałam. On i moja nowa rodzina raczej za sobą nie przepadają, ale ja mimo to chce mieć z nim kontakt. Jakby się nad tym długo zastanowić , to może robię źle. Może faktycznie nie powinnam utrzymywać z nim kontaktu. Nie tylko dla jego dobra , ale i dla swojego... Hmm na te chwilę jednak nie mogłam tego zrobić. Nie mogłam go olać i w sumie bardzo tego nie chciałam... Coś mnie do niego pchało.
Zeszłam na dół i przywitałam się z mamą i Yeonem, którzy szykowali dla nas wszystkich śniadanie. Przez chwile spojrzałam na nich w ciszy i stwierdziłam , że zachowują się jak zupełnie idealna para. To zaskakujące jak Yeon to wszystko ukrywa. Oszukuję mnie i ją tak perfekcyjnie. No chyba że on faktycznie kocha moją mamę nad życie i zrobił by dla niej wszystko. Myślenie o tym znowu wprowadził mnie w trans. Patrzyłam na nich bez mrugania powiekami i nie zauważyłam jak Hongjoong do nas dołączył i usiadł obok mnie. Chłopak mówił coś do mnie , ale ja z początku całkowicie go zlałam. Dopiero kiedy podniósł głos, oderwałam się i wyszłam z transu.
-Ej mówię coś do ciebie- powiedział głośniej i szturchnął mnie w ramie
-Wybacz, zamyśliłam się. Co chcesz?- zapytałam spoglądając na niego na krótką chwilę
Chłopak pokiwał głową i na moment przeniósł wzrok na naszych rodziców, którzy byli zajęci sobą. Hongjoong wyglądał jakby chciał powiedzieć mi coś uszczypliwego , więc od razu westchnęłam i przygotowałam się na to.
-No wiec?- ponagliłam go
-No więc jak ci minęła noc?- zapytał akcentując dziwnie przed ostatnie słowo
-Normalnie? - zapytałam nie rozumiejąc jego pytania- A czemu cię to interesuję?
-No wiesz jako starszy brat musze chyba wiedzieć czy moja siostra ma chłopaka, który się do niej zakrada w nocy- chłopak szeptał i stopniowo gdy to mówił zbliżał się do mojego ucha- Myślisz, że go nie widziałem?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Na jego słowa otworzyły mi się szerzej oczy. Nie wiedziałam w tamtej chwili co mam mu powiedzieć. Totalnie straciłam mowę i myślałam o tym jakby mu to normalnie wytłumaczyć. Hongjoong odsunął się z uśmiechem zadowolenia i wiedział, że wprawił mnie w osłupienie. Czekał na moje wytłumaczenia, ale nim to się stało nasi rodzice zaczęli podawać nam śniadanie. Chłopak westchnął i zaczął się normalnie zachowywać jakby nasza rozmowa nie miała miejsca. Ja natomiast nie miałam nawet przełknąć naleśnika, którego miałam na talerzu. Przez cały ten czas myślałam o tym co zrobi chłopak, kiedy zostaniemy sami i będziemy mogli wrócić do rozmowy o Junhee.
