Daha ne kadar anlatacağım seni çok sevdiğimi, ama olsun ben anlatmaktan da sevmekten de bıkmam. Sen fazla sigara içmekten böyle ciğersiz bi adam oldun biliyorum ben böyle hissizleşmeni. Yoksa sen böyle değildin. İçinde ne kadar acı öldürmeye çalışsanda dışına hayat saçmaya çalışan adamdın sen. Hayallerin seni fazla öldürdü sanırım. Seni anlatacak kelime kalmadı artık. Bırak kalmasında zaten. Gündüzleri çiçek açan bu kelimeler gece solmaya başladı. Senin ışığını görmeden solmaya başladılar. Zaten ışığını da hiç görememişlerdi. İçimde öldürmeye çalıştığım seni öldüremediğimde defalarca geri döktüm gözlerimden. Gecenin karanlığı seninle konuşmamızla aydınladı hep. Karanlıktan korkan ben sayende korkmuyorum artık. Yükseklik korkumda vardı ondan da korkmuyorum. Bi kaybetme korkusu vardı en sevdiğim eşyalarımı hep kaybederdim belki de saklayamadığım için hep kaybediyordum, sende hayatımdan çıkıp başka hayatlarda kaybolunca artık kaybetme korkusuda olmadı içimde. Yakında her şeyi yitip içimide bitireceğim. Ama o içimde ki sen asla bitmeyecek. Ben çiçeklerin açmasına sevinen, bir karıncanın ölmesine üzülen insanım. Nasıl olurda mutlu edemeyeceğini düşünürsün? Halbu ki sen benim mutluluk kaynağımsın. Böyle süslü kelimeler ile anlatmak istemiyorum seni. Çünkü ben gülleri değil papatyaları seven kadınım, ve sana güller yakışmaz sevdiğim. Senin ellerine en çok papatyalar yakışır. Gönlüne de en çok ben yakışırım. Böylesine severken seni insanların gelip unut demesi çok saçma. 26.000 Kişiden oluşan omeglede başka kişilerle karşılaşmak isteyip sürekli aynı kişiyle karşılaşmak gibiydi seni unutmaya çalışmak.
Geceleri özlerken seni çenem ağrıyor sıkmaktan, gözlerim yanıyor kapatmaktan, biraz da kalbim sıkışıyor sensizlikten. Sana özlem duyduğum her dakika da sanki tüm dünya elektriksiz kalmış gibi hissediyorum, kapkaranlık bir dünya. Mesaj atmanla birlikte tüm elektrikler geliveriyor dünyaya. Seni sevmek birnevi gökyüzü kadar huzur verici.
Herkes sever seni kimisi saçlarını, kimisi gözlerini, kimisi ellerini, kimisi giyinişini, kimisi dış görünüşünü, kimisi çekiciliğini, kimisi de seni sever. Ama kimse mesafelere karşı kalbini sevemez. Bende severim dış görünüşünü bilmem neyini ama ben seni her halinle sevmişim, kalbini sevmişim ben senin. Gülüşünü sevmiştim. Gülmediğin fotoğraflarına bile hasta olmuştum. Fotoğraf çekinirken çıkan bir takım eşya kadar olamadığımı gördükçe kahroluyorum. Fotoğrafında çıkan görünmeyen toz taneciği kadar şanslı bile değilim.
Anlayamayacağım kadar içimde özlem, taşıyamayacağım kadar kırgınlık, anlatamayacağım kadar sen, ve bunları hala taşıyacak kadar sabrım var. Neyse sevdiğim sen kalbimin en güzel içisin. Sen benim içimsin...
"Geceleri şiir gibi konuşan insanların canı yanmıştır,
Gece gündüz şiir gibi konuşanların yanıcak canı kalmamıştır..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK KIRIKLARI
PoesíaCehennem buz tutana kadar, Gündüz çöle yağmur yağana kadar, insanlar ölümsüz olana kadar, rakı balıksız güzel olduğu zaman, dünyada ki denizler kuruyana kadar, siyah sevilmeyene kadar, benimle birlikte kalır mısın sevgilim? Ben sana olan inancımı h...
