Bazı insanlar nasıl diyor öyle "içim dışım bir benim ne düşündüysem söylerim" diye. Böyle şeyler bana çok trajikomik geliyor. Gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum. İnsan içim dışım aynı derken bile farklı olduğunu kanıtlayabiliyor. Valla ne yalan söyliyim benim içim dışım farklı. Dışım ben içim sen. Dışım ölü içimi yaşatmaya çalışıyorum. Dışımdan söylediğim yalanları içimde inandıramıyorum. Artık gecenin karanlığında da yazamıyorum sana. Bu kadar öldürdün beni. Ne yazacak bir kelime bulabiliyorum ne de bulduğum kelimeleri toparlayabiliyorum. Ben kendimi toparlayamıyorum artık seni nasıl anlatayım artık.
Senden nefret ediyorum. Beni ağlatacak kadar değerli olmandan nefret ediyorum. Bir mesajınla mutlu etmenden nefret ediyorum. Senin için ağlarken bile deli gibi sana ihtiyacımın olmasından nefret ediyorum. Her gün senden mesaj beklemekten nefret ediyorum. Son görülmene bakmaktan nefret ediyorum. İçinde sen olan her şeyden nefret ediyorum. Musallat mı oldun bana? Ne bu senden vazgeçememezlik? Hep nefret değil ama bir yanım senden nefret ederken diğer yanım deli gibi aşık sana...
Birde teşekkür ederim bayım. Seni sevmeyi öğrettiğin için teşekkür ederim sana. Kaybetmekten korkmamayı öğrettiğin için teşekkür ederim. Beni kendimle yüzleştirdiğin için teşekkür ederim. Bana yaşattığın güzel saatler için tek tek teşekkür ederim sana. İyi ki vardın hayatımda...
"Hani gözlerin neyi görürse onlarda gözlerini görür ya hah işte keşke kalbimizin gördüğü kişide bizim kalbimizi görebilseydi ya..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK KIRIKLARI
PoesiaCehennem buz tutana kadar, Gündüz çöle yağmur yağana kadar, insanlar ölümsüz olana kadar, rakı balıksız güzel olduğu zaman, dünyada ki denizler kuruyana kadar, siyah sevilmeyene kadar, benimle birlikte kalır mısın sevgilim? Ben sana olan inancımı h...
