Guerra Por Amor // Kerem Aktürkoğlu • Mauro İcardi

6. Bölüm

İcardi ve Kerem, dışarıda şiddetli yağmura daha fazla direnemeyip bir kafede buldular kendilerini. Küçük ama bir o kadarda içten sıcak bir mekandı burası. Onlar gibi yağmur yüzünden buraya sığınan bir kaç insan daha vardı.

Kerem, büyük beyaz kupa bardakta ona servis edilen sıcak kahveyi yudumlayıp masaya geri bıraktı. Şuanda bir şey söyleyerek bu sakin ortamı huzursuzlaştırmak istemezdi.

" Anlatmak ister misin?" Diye sordu bakışları Kerem' in üzerinde dolaşırken.

Kerem bakışlarını masanın üzerinden çekip İcardi' nin gözlerine çıkardı.

" Seni artık bu konu hakkında daha fazla boğmak istemiyorum."

İcardi, Kerem' in bu tavrına karşılık gamzelerini belli edercesine gülümsedi.

" Merak etme beni boğmuyorsun. Aksine seninle konuşmak bana da iyi geliyor."

İcardi artık Kerem' e göre yavaş yavaş koruyucu melek haline gelmeye başlıyordu. Ailesi bile o kadar ilgi gösterip dertlerini dinlememişti. Ailesinden gördüğü ilgiyi doğru sanıp Altay' la beraber iken onun verdiği ilgiyi üst seviye görmüş, içten içe ona minnettarlık beslemişdi. İcardi' le birlikteyken ise bunların hepsi anlamsız geliyordu.

" Madem öyle istiyorsun sana her şeyi anlatacağım."

Kerem stres ve tedirginlik duygularıyla karışık nefes alıp verdi. İcardi belki bu anlattıklarından sonra onunla konuşmazdı bile ama Kerem öyle olacağını açıkçası düşünmüyordu. Şuanda belki güvenilmeyen birine besliyordu bu duyguları ama bundan sonra onun için hiçbir şey önemli değildi. Artık kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı sonuçta.

" Fenerbahçe adlı bir takım var, biliyorsundur belki. İlişki içerisinde olduğum kişi oranın kalecisiydi."

İcardi' nin kaşları hafif şaşkınlık duygusuyla yukarıya doğru kalktı. Yadırgayan bakışlar atmak yerine biraz daha olayın şokundaymış gibiydi. Kerem onun yaptığı her mimiği izliyor, olumsuz bir tek şey gördüğünde o masadan kalkıp gitmeye hazırdı.

" Gay misin?" Diye sordu oldukça normal bir şekilde, İcardi.

" Bilmiyorum." Dedi soruyu geçiştirmek ister gibi Kerem.

Kerem bakışlarını, İcardi' nin gözlerinin içerisinden çekip masaya odakladı.

" Milli takımda beraber oynarken aşık oldum ona. Zaten ilk aşkımı itiraf edende ben olmuştum. Büyük ihtimalle oynadı benimle bu bir kaç yıl. Buna ne kadar da inanmak istemesem de olan bu sonuçta. Ona göre birini bulduğu an yedek oyuncu oldum. Tam da Altay' lık hareketti." Konuşurken sonlara doğru sesi titredi, Keremin.

" Senin hatan değildi, Kerem."

Kerem bakışlarını hemen onun üzerine doğru çevirdi, kaşları çatıldı.

" Ne?"

İcardi sıkıntıyla derin bir nefes alıp verdi.

" Kendini suçladığını görmediğimimi düşünüyorsun? İçinden ' ona ilk ben gitmeseydin bunlar yaşanmayacaktı, benim aptallığımdı.' gibi şeyler düşündüğün bariz ortada ama bu durumda senin hiç bir suçun yok. Bilemezdin."

Kerem, İcardi' nin gözlerinin içerisine bakarken kırgın bir şekilde gülümsedi.

" Ruhumu falan mı görüyorsun?" Dedi hafif alaycı bir tonda.

İcardi' de, Kerem' in bu sözlerine karşılık gülümseyip gözlerini kısdı.

" Bir nevi."

İkili o gece yağmur dinene kadar konuştu. Birbirleri hakkında yeni şeyleri keşfettiler ve çoğu hobilerinin de aynı olduğunu öğrendiler. Kerem biliyordu ki eğer o gece İcardi ile karşılaşmasalardı tek başına bu yükün altından kalkamazdı.