Feryat/Kazımcan Karataş

Çok mu zor?

Ona baktığımı fark eden abim önce ona sonra bana döndü. "Git istersen yanına onuda tebrik et az koşmadı"

"E çok kalabalık ya seni kaybedersem"

"Kazımcan abin yanında birşey olmaz ben olmasam o var" Abin derken? Diyecektim ki durdum. "Tamam abicim" Diyip yanağından çokta yumuşak olmayacak şekilde öptüm. Belimden tutup yanağımı öptükten sonra gülümsedi ve Kerem abinin yanına gitti. Bende sevgilime tabi. Gittiğim gibi elimden tutup kenarı çekti ve sımsıkı sarıldı. Şaşırmıştım bu yaptığına ama yine de ona karşılık verdim. "Başardınız"

"Başardık sevgilim" Sarılmamızı kendimi geri çekerek sonlandırdım. "Şimdi olmaz" Dediğimde Yusuf yanımıza geldi. "Cimbomlu aşıklar naber?" Dedi sırıtarak. "Biliyor musun?" Dedim şaşırdığımı belli ederek. "Biliyorum tabi kızım seni sevdiğini ilk bana anlattı bu ben neden sana sevdiğin var mı diye sordum sanıyorsun" Diyip güldü. Onunla beraber güldüm. "Çakal"

"Uzi"

"Yusuf futbolu bırak mizahşör ol" Üçümüzde gülüyorduk. "Düşünürüm" Dediğinde biz kahkaha atarken abim yanımıza geldi. "Keyifler yerinde. Çabuk anlaşmışsınız" Başımı salladım. "Gelin buraya üçlü çektiriyoruz" Dışarıya bakan cama gittik. İcardi abi mikrafonu almıştı. "SARI" diye bağırdığında hep bir ağızdan "KIRMIZI" diye bağırmıştık. Abim beni kaybetmemek için sımsıkı sarmıştı. İki defa daha sarı kırmızı sesleri yankılandıktan sonra bu sefer "ŞAMPİYON" diye bağırdı. Biz ise "CİMBOM" Sonrasında doyasıya kutlamıştık şampiyonluğu. Okan Hoca'nın konuşması için aşağı indiğimizde onunda yanına gidip tebrik etmiş sarılmıştım. "Teşekkürler kızım" Diye cevap vermişti bana. Konuşmasını yapmak için içeri geçtiğinde biz dışarıdaydık. Abim Kerem abiyle konuşurken biz tek başımıza kalmıştık. "O kadar istiyorum ki sana sarılmayı Ceren"

"Yapma" Yine çaresiz bakıyordu o yeşiller. Yanında olduğu, onu seven sevgilisine sarılamamanın çaresizliğiydi bu. "Öyle bakma" Diyebildim sadece. "Bak bu gün mutlu olmalısın. Şampiyon olduk ve derbi maçına kadar buradayız. Sadece mezuniyetim ve sınavım için dönücez abimle beraber sonra tekrar gelicem" Elimi yanağına götürdüm. "Lütfen gül üzme benide" Hafifçe gülümseyip tekrar avuç içimi öptüğünde elimi çektim ve gülümsedim ona. "Kazımcan" Diye seslenen abime döndü yüzümüz. "Gel oğlum içeri giricez"

"Tamam geliyorum" Bana döndü. "Ayrılma bir yere tamam mı"

"Tamam" İçeri hep beraber girdiklerinde arkalarından baktım. Okan Hocaya koşup su atıyorlardı. Bu görüntü bana Fatih Hoca'yı hatırlatıp onu özletse bile onun da söylediği gibi "Aslolan Galatasaray'dır" ve Galatasaray Okan Hoca'yla emin ellerdeydi. Saatler geçmişti. Artık Florya'da kimse kalmamış herkes sokaklara dağılmıştı. Bizde Beyoğluna gidecektik. Abimle sarıldım. "Doya doya kutlayın abicim tamam mı biz evde olucaz"

"Tamam abim" Dedikten sonra yeşil gözlü prensime döndüm. "Görüşürüz Kazımcan abi" Dediğimde kaşları çatılmıştı ama çaktırmamalıydı. "Görüşürüz 'abim' " dedi son kelimeyi bastırarak. Bu haline gülmemek için dudaklarımı bastırıp oradan çıktım. Babam ve Işılın ailesi oradaydı. Hala büyük bir gürültü vardı sokaklarda. "Gidelim bakalım" Arabaya binip son ses Kafamız çok güzel bestesini açtıktan sonra arabadan indik. Biz ışılla meşale yakarken babam bayrak sallıyordu. Gecenin yorgunluğuyla otele gittiğimiz gibi uyumuşuz. Ertesi sabah abimin evine gittik. Ben içeri geçip abime sarılırken Metin Oktay beni izleyen sevgilime koştu. "Kazımcan abii" Diye atladı kucağına. Enişte çocuğum enişte. "Oyy aslanım benim" Diyerek aldı kucağına. Abimden ayrıldığımda yanlarına gittim. "Naber aslanım?"

"İyiyim senn"

"Ablanla seni gördüm daha iyi oldum" Dediğinde kaşlarımı kaldırıp ona baktim. Göz gözeydik, sırıtıyordu. Hafifçe yaklaşıp. "Abin yok" Dediğinde etrafıma baktım. Nereye kaybolmuştu Allah bilir. "Geç otur abicim" dedi son kelimeyi bastırarak. Anlaşılan trip atıyordu yakışıklı prensimiz. "Tamam abi" Dedim bende son kelimeyi bastırarak. Sinirini bozmuş olmalıydı yüz hatlarından anlayabiliyordum. Bu haline sinsi bir gülüş atıp tekli koltuğa oturdum. İnat değil mi Açelya'yla mesajlaşmaya başladım. Tabiki arada sırıtıyordum. Gerçi zorlamama gerek kalmıyordu Açelya sağ olsun güldürebiliyordu. O ise oturmuş Metin Oktay'ı seviyordu.