Yalnız kendime güvenim

1.4K 63 21
                                    

Aldığım mesajla minik bir çığlık atıp telefonu fırlatmıştım. Başımı yastığa gömüp yastığı sımsıkı sıkarken bir yandan mutluluk göz yaşlarım akıyor bir yandan çığlık atıyordum. Açelya da benim kadar mutluydu "Manyaksın kızım" diyip yerdeki telefonu aldı ve ekranına baktı. "Mesaj atmış al" Diyerek bana uzattı. "Ay ver ver beklettim kurban olduğumu" Telefonu aldım ve mesajına baktım.

Kazımcan:Niye sustun?

Ceren:Ne diyeceğimi bilemedim de

Kazımcan:Mesajla ya da telefonla konuşulacak konu değil ama başka çare de yok

Kazımcan:Neyse ya

Ceren:Ne olacak şimdi?

Kazımcan:Sen ne istersen o olacak

Yazdığı şeyi okuyan Açelya "Ooo" dediğinde ona baktım. "Ne yazayım?" Demeye kalmadan o yazmaya başladı. "Aaa yazıyor"

"Sakin sakin" İlk yazdığım mesaja yanıt verdi.

Kazımcan:Teklifin kabul ufaklık :) Ama önce 18 ol bakalım

Ceren:Ufaklık mıyım?

Kazımcan:Eveet

Kazımcan:Şimdi cevap verme sırası sende küçük

Kazımcan:Liseli aşıklara dönücez ama

Kazımcan:Benimle çıkar mısın?

Ceren:Ben evlenmeyi bile teklif etmişim sence çıkmaz mıyım?

Kazımcan:Doğru SKAMXPENDOENSOBS

Ben sevinçten çıldırırken bir mesaj daha geldi.

Kazımcan:Şimdi antrenmandan çıkıp eve gidicem yine konuşuruz bu konuyu

Ceren:Tamamm

Mesajımı beğendi ben hala yaşadığım şeyin şokundaydım. "Off bu adam sevgilim mi şimdi benim" Gözlerim dolu doluydu. "Ay kıyamam mutluluk göz yaşı dökecek kız gel bizim havuzun başında oturalım biraz" Onaylar anlamda başımı salladım. Havuzun başındaki çardakta oturup sohbet ettik, yiyip içtik derken sonunda hayatımın anlamından mesaj gelmişti. Hevesle mesajı açtım.

Kazımcan:Ben geldimm

Ceren:Hoşgeldinnn

Kazımcan:Hoşbuldum ne yapıyosun

Ceren:Açelyalardayım bahçede oturuyoruz

Ceren:Sen ne yaptın

Kazımcan:Eve geldim şimdi odama geçip yattım hemen

Ceren:Tamamm iyi dinlen

Kazımcan:Dinlenirim de

Kazımcan:Müsait misin?

Ceren:Müsaitim

Kazımcan:Arasam olur mu mesajla konuşmayalım

Ceren:Olur atayım numaramı

Numaramı attım ve heyecanla beklemeye başladım. "Arayacakk" Demeye kalmadan telefonumun çalmasıyla minicik cırlayıp oturduğum yerden kalktım. Derin nefes alıp telefonu açtım. "Alo" sesini duymak nasıl iyi gelmişti anlatamam. "Alo" Diye cevap verdim ince sesimle. "Nasılsın?"

"İyiyim sen"

"Bende iyiyim" Bir süre sessizlik olduktan sonra sessizliği bozdum. "Biz şimdi..."

"Evet?" Cevap beklercesine söylemişti bunu biraz çekinerek sorumu sordum. "Biz şimdi sevgili miyiz yoksa arkadaş mı?" Hafif kıkırdadı. "Birimiz evlenme birimiz çıkma teklifi etmişken arkadaş olma ihtimalimiz var mı ufaklık?" Hafif ve sessiz bir kahkaha attım. "Yok demi"

Feryat/Kazımcan KarataşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin