Final mi desek? !İntih@r bölümüdür, etkilenecekseniz okumayınız! . . . Karanlık, soğuk, peşimdeki insanlar.. neler oluyor? Kim bu insanlar? Neyin nefreti bu?
Peki ben kimim? Kimse.
Evet, Yoongi ilişkimizi açıklamıştı ve çok fazla linç yemiştik. O bana göre daha dayanıklıydı, bense.. sanırım tamamiyle yaşam ümidimi bitirmiştim?
"Jim, güzelim stüdyoya gidiyorum şimdi. Akşam dönerim. Yemek ye sonra sahile ineriz tamam mı?"
Yoongi, yattığım yere gelip, başımı öptü ve okşadı. Kafa sallamakla yetindim. Alışmıştı.. alıştırmıştım.
Tam çıkacağı an ayağı kalkıp, sarıldım ve onu öptüm. Şaşırmıştı bunları yapmama. Uzun zamandır mesafeliydim. Ama bu kokuyu bir daha alamayabilirdim..
Gülüştük, son kez..
Aklımda uzun zamandır vardı, içimde yaşıyordum. Artık herkes bilicekti, korkuyorum.
"Görüşürüz Min kedi sevgilim, seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum güzelim."
Yoongi çıktığı gibi üst kattaki odama çıktım. Kendi evimize çıkmıştık. Bu ev benim başlangıcım ve sonum olucaktı..
Elime kalemi aldım ve not tutmaya başladım.
"Sevgilim, Yoongim.. Çok kızıcaksın bana, biliyorum. Ama sorun yok beni sevmeyi asla bırakmazsın sen, ben de bırakmayacağım ki? Vedalar, sevmeyi bırakmak demek mi? Değil. Sevgilim, bana verdiğin tüm güzellikleri içimde tutacağım. Veda nasıl edilir, bilmiyorum. Bilemeyeceğim, hiçbirşeyi bilemediğim gibi.. Çok denedim, kendimi ayakta tutmayı. Sadece kendime zarar veriyordum, bu daha mı iyiydi? Hayır. Yazın ortasında niye uzun giyindiğimi sormuştun hatırlıyor musun? İşte bu yüzden Yoon. Artık Jimin'in o sevdiğin güzel, bembeyaz teni yok. Kirli, yara içinde, pis bir teni var. Bunu gör istemedim. Bunu sana nasıl yapabilirdim ki? Sevgilim, her zaman benden güçlüydün ama ben başaramadım. Sözlerimizi tutamadım, tutamayacağım. Gitmeyeceğim dedim ama gidiyorum sevgilim. Bugün sana sarıldığımda anladım, çok özlemişim kokunu.. dudaklarını, gülüşünü, parlayan gözlerini, sesini.. Ben doyumsuzum, sana doyamadım. Sana doyamıyorum. Bugün olduğun gibi kal hep nolur.. Ağla ama çok ağlama, özle ama yıpranma. Beni unutma, bizi unutma ama aynı zamanda unut. Ben sana yüküm Yoon. Hayatını sürdürebileceğin biri değilim, hiç olmadım, olamadım. Dayanamıyorum sevgilim, aslında ben korkuyorum.. Çok. Ama yapmam gerek anla beni de olur mu? Kızma bana. Diyecek birşeyim kalmadı.. Duygularımı sana anlatamam, yazamam çünkü o kadar çoklar ki.. yazsam sığmaz. Sadece şunu bil sevgilim; Nerede olursam olayım, seni sen olduğun için sevdim, seveceğim. Kim olursan ol. Nasıl görünürsen görün. Seni seveceğim, seni böyle sevdim, böyle seviyorum. Sevgilim, korkuyorum.. gitme vaktim geldi, seni dünden çok yarından az seviyorum Yoon.. Beni özlersen yıldızlara, gökyüzüne bak. Ben oradayım. <3 -Sevgilerle Min Jim."
"Arkadaşlarım.. Bana kızıyor musunuz? Kızmayın siz benim ailemsiniz.. abilerim, kardeşlerimsiniz. Sizi bırakıyor olmam, bunu değiştirmez. Sizden bir ricam olacak, lütfen ilişkilerinizi açıkladığınız zaman korkmayın. Benim gibi olmayın sakın. Ben korktum, saklandım. O yüzden bu durumdayım. Sakın bunu yapmayın. Kimseyi umursamayın. Siz sizsiniz, onlarda onlar. Kimse siz olamaz. Kimse hayatınızı etkilememeli. Bana yaptığınız abilik, kardeşlikler için teşekkürlerimi sunmak istiyorum ama çok geç. Ben iyi bir abi, kardeş olamadım. Affedin beni tamam mı ailem. Sizi seviyorum -Sevgilerle Min Jim."
Son notu da masaya bıraktıktan sonra odamdaki banyoya ilerledim. Sevgilimle bakım yaptığımız, şarkı söylediğimiz, seviştiğimiz bu banyo bugün hiç iyi olmayan şeyler görecekti.
Yavaşça soğuk suyu açtım, kulağımı kulağıma taktım ve kıyafetlerimi umursamadan soğuk suyun içine girdim. Üşüyordum, sevgilimin olmadığı her yerde üşüyordum zaten.
Elime aldığım kesici aleti bileğime değdirdim. İnce bir çizik oluştu ve biraz kan. Durmadım, devam ettim.
Biraz sonra gözlerim bulanıklaştı. Gözlerimdeki yaşlar kurudu, sesim tükendi, hıçkırıklarım kesildi. Gidiyordum işte, gidiyordum. Sevgilim, ben bitiyorum, ben tam şu an burada bu halde bizi bitiriyorum.
Burada başlangıcımız olan evde, banyoda, bizi bitiriyorum. Kendimi bitiriyorum. Anılarımızı bitiriyorum. Fotoğraflarımızın çığlıklarını duyuyorum. Bizi duyuyorum. Gülüşlerini duyuyorum. Beni sarhoş eden, nefesimi kesen sesini duyuyorum.
Seni görüyorum, beni görüyorum. Son kez bizi görüyorum. Son kez şehir ışıklarından güzel parlayan gözlerini görüyorum. Aydan daha parlak olan o gülüşünü görüyorum. Sevgilim, çok güzel gülüyorsun.. Biz çok güzeliz sevgilim. Sen çok güzelsin. Ben senin yanında çok sönük kalıyorum. Gülünce kısılan gözlerinde eziliyorum sanki.. Peluşlardan yumuşak saçlarını görüyorum. Son kez seni görüyorum, izliyorum ve ben bitiyorum. Hayır, ben bittim sevgilim. Biz bittik sevgilim. Ama seni seviyorum, biliyorsun.. . . . Umarım dayak yemem ama final böyleydi.. Bana çok kızmayın olur mu? Depresyondayken, yazıyorum bu bölümü.. Son kez sizinle bu hikaye için burada buluşmuş oluyoruz. Sizi seviyorum🫶🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
