"Şehrin dört bir yanından başıboş çocuklar 1.5"

16 10 0
                                    

Ben onları hep izledim. Oyunculuklarını izledim, cinayetlerini izledim, intiharlarını izledim. Ancak hiç onlardan nefret etmedim. Çünkü bir zamanlar bende Stray Kids'in üyesiydim. Şehrin dört bir yanından başıboş çocuklar. Ben kötüye haddini bildirmek isterdim. İyi, ezilmesin isterdim. Ancak ben öldükten sonra arkadaşlarımın gözünü sebepsiz bir intikam ateşi almıştı. Bedenlerini çepe çevre saran ateş çevredeki haklı veya haksız herkese zarar vermelerini sağlıyordu.
Eskiden 9 kişi mükemmel bir gruptuk. Sonra bir gün polisler haksız yere Kim Woojin'i hapse tıkadı. Artık hiç birimiz kanunların bir çöp olduğundan şüphe etmiyorduk. Woojin...
Okulda hep zorbalık görürdü. Yetim kardeşine bakmak için bazen gece yarılarına kadar çalışırdı. Tabi bizde yardım ederdik ancak nafile bu dünyada sadece iyi olanlar ezilir...
Woojin gittikten sonra eski tadımız kalmadı. Ardından ben öldüm.
Stray Kids olarak kiraladığımız bir gece kondu vardı. Bizim tabirimizle Skz han...
Tüm ekip orada yaşardık. Çünkü hiç kimsenin gidecek bir yeri yoktu.
Bir gün büyük bir kavga ettik.
Onların kalbini kırdım. Kendilerine hakim olamayıp anneme laf ettiler.
"Delinin oğlusun sen! Annen gibi sende delirmişsin. Tek arkadaşın aptal kediler!"
Bir anlığına gözümden yaş aktı. Ben orta okuldan beri hiç ağlamamıştım...
Kapıyı çarpıp koşa koşa evden çıktım sesleri kafamda yankılanıyordu.
"Delinin oğlu! Delinin oğlu!"
Benliğimi yitirmiş gibi hissediyordum. Koşarken kendimi annemin evinde bulmuştum. Ona sarılıp: "Anne sen bir deli değilsin değil mi?!" Diye bağırmak istiyordum.
Ve sonra hayatımın bitmesine sebep olan şeyi yaptım. Annemin evinin kapısını çaldım.
Annemin delirme sebebi bendim...
Flashback-
"Anne şu şekerden de alalım mı?"
"Ama Lino baban bizi bekliyor acele edelim sonra alırız şekeri?"
"Üf anne tamam."
"Ah tamam pes ediyorum al şekeride ödeyelim parasını."
Küçük çocuk şekerini göstermek için babasına koştu. Yolun kenarında duran babası telefonu ile ilgileniyordu. Sonra küçük çocuk yere düştü.
"Ah Lino ne kadar sakarsın?"
"Bacağım acıyor!"
"Tamam geldim. Lino dikkat et!"
Sonra bir araba iki bedenide savurdu.
Flashback end-
O günden beridir annem beni öldü zannediyor benimde oğlunun yerine geçen bir katil olduğumu düşünüyor.

cRueLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin