Kanalizasyonda ilerleyen 2 çocuk görüyorum. Ancak onları bir tek ben görüyorum.
Ancak birazdan onları birileri daha görecek çünkü polisi aradım. İntikamcı bir ruh değildim ancak masum insanların ölümüne daha fazla dayanamıyorum. Bir insanın içine girdim ve onun telefonu ile Stray Kids'i ihbar ettim.
Ancak ne işe yarar ki? 9 çocuktan sadece ikisi kaldı. Artık bekleyemeceğim Jisung'a kavuşmak için...
Soğuk bir gece...
Üşümesemde çocukların titrediğini görebiliyorum. Etraf bem beyaz olmasada birazdan sarı ve mavi renklerle aydınlanacak.
Yoldalar geliyorlar... Bir kanalizasyon kapısı buldular. İlerisini görebiliyorum ama söylemeyeceğim. Biliyorum ama üç maymun rolü oynayacağım.
Dışarı çıktılar dışarısı kanalizasyondan daha soğuk galiba..?
Jisung'umun elleri kıpkırmızı ve kaşı yarık. İtzy onların peşini bıraktı mı sanıyorsunuz?
Gizlice iş yürütmeye çalışmaları onlara pahalıya patladı. Yuna elinde silahla koştu. Ama karnına mermi saplanan o oldu. Kanlar içinde yerde uzanırken kızlar onu izledi. Bizimkiler fırsatını bilip işlerini hallettiler. Kanalizasyona niye geldiler sanıyorsunuz? Parti yapmak için falan mı?
Onları gömmek için...
Herşeyi gördüm...
Ben sustum hep sustum. Hiç susturulmadım ben sustum.
Mahalledeki basit bir çeteydi aslında Stray Kids...
9 kişiydik bir evimiz vardı, hayallerimiz, umutlarımız, paramız...
Ancak yanlış bir işe batınca çıkışı olmuyor... Hep çok üzüldüm onları izlerken neden böyleyiz diye ama...
Şans...
Hayat karşımıza acımazsın bir hayat, maddi zorluklar, çökmek üzere olan bir psikoloji, yaşamak için bir sebep...
Çok istedim ölmek ancak yapamazdım. Arkamda bıraktığım Stray Kids, annem...
Çok istedim ama olmadı, olamadı, gücüm yetmedi.
Ben bunları düşünürken polisler çoktan gelmişti.
Tahmin ettiğim gibi polisler arabadan iner inmez Seungmin cebindeki silahı çıkardı.
"Yaklaşmayın vururum kendimi!"
"Sakin olun ve silahı yavaşça yere indirin."
Ancak Seungmin onları sözünü dinlemek istemedi.
Jisung'un gözünün içine bakarak tetiği çekti. Sonra kulağının üstünden kırmızı bir sıvı aktı...
Günahları akıyordu kafasının içinden onlar aktıkça iyi bir insan oluyor ve sonsuzluğa ilerliyordu. Günahları adeta bedenini terk ediyordu.
Jisung yavaşça silahı aldı ve haykırdı.
"Günahkar biri olduğum için özür dilerim anne ancak şimdi günahlarımdan arınıyorum!"
Ve kafasına sıktı. Kafasından kanlar akarken gökyüzüne baktı ve gülümsedi. Ona elimi uzattım. Yavaşça ruhu bedenini terk etti.
Günahkar, pis, yaralı yükünü yer yüzüne bıraktı ve yeni bir sayfa açmak için gökyüzüne süzüldü.
