Ocak

36 8 3
                                    

Geçtik yılbaşını,

Seni kaybettiğim yılı geride bıraktık, gerçi onlar bıraktı.

Ben bırakamıyorum.

Yılbaşında yine aynı şeyleri yaptım. Senin için yerleştirdim o süsleri evimizin her bir köşesine, senin için yaktım şömineyi.

O yaptığın kurabiyelerden yaptım. Ama eminim tadı asla senin yaptığın gibi olmamıştır. Bakamadım tadına, sensiz senin kurabiyeni yemek istemedim. Yanımda olsan keşke. Kurabiye her türlü yeriz.

Her yılbaşında şöminenin üzerine koyduğun  sahte çiçek demetini yine aynı şekilde koydum.

Sadece yılbaşında serdiğin örtüleri serdim koltuklara. Sehpanın üzerine yine aynı çiçek, fotoğrafımızın yanına bir minik yılbaşı ağacı.

Her sene gülerek süslediğimiz ve evimizin merkezinde olan o ağacı bu sefer ağlayarak süslemek acı verdi. Aynı şekilde o kurabiyeleri yaparken de. Pastayı yapmadım. Gücüm yetmedi ona.

Her seferinde sarılarak geçirdiğimiz o geceyi şöminenin karşısında yanlız geçirmek çok kötüydü.

Ocak çok soğuk geçiyor. İlk defa böyle. Ya da her kış sıcak kalbinle benimkini de ısıttığın için hissetmiyordum. Ama şuan tamamen buza döndüm. Umarım soğuktan ağrıyordur. Biliyorum soğuktan değil ama başka türlü olmuyor. Sen yokken hiç bir şey olmuyor.

Tüm hazırlıkları yaptım ama sen eksiktin. Sen yoktun Jisung'um. Bekledim. Gelmedin. 

Herkez alışıyor. Ben alışmayacağım. Gelmeyeceğini bilsem bile yine de bekleyeceğim. Çünkü öyle derdin

'Ne olursa olsun her zaman bekle beni'

Gün geçtikçe daha zor geliyor. Her gün bir bıçak daha. 

Dün Changbin geldi. Evi topladı biraz. Çünkü benim toplamaya gücüm yoktu. On gün önceki yılbaşından kalma süsler duruyordu. 

Yemek de getirmiş. Artık noodle ile beslenemezsin sağlıklı değil diyor. Başka bir şey bana sağlıklı gelmez ki senden başka. Sen yanımda yoksan önemim hiç yok ki. En değerlim yok yanımda. 

Eve koku sıkacaktı. İzin vermedim. Her gün senin parfümün kokusu ile doldurduğum bu eve başka koku girmesine izin veremezdim. Sen elimden kayıp gitmişken sana ait olan şeyleri ellerimden almalarına izin veremem.

Onlar çoktan alıştılar bebeğim. Yavaş yavaş siliniyor izlerin.

Kokun,

Gülüşün,

Bakışın,

Hepsi yavaş yavaş siliniyor aklımdan ve ben ne yapacağımı şaşırıyorum. Hazır değilim. Hiçbir şeye hazır değilim. 

Lütfen seni bende bırak meleğim.

longing | minsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin