The zombie virus

Kıskançlık

Taehyung gözlerini dehşetle açarak kalbi hızla korkuyla çarparken bir adım geriye gitti titreyen dizleriyle. Bir de konuşuyor muydu bu garip yaratık?

"Siktir! Konuşuyor"dedi taehyung korkuyla işaret parmağıyla yerde sürünen yaratığı göstererek. Jungkook gergince yutkundu "E-evet, bende duydum,çok ortak yönümüz var ha?"dedi ortamı bir nebze olsun yumuşatmak için-ki asla böyle bir şey olmamıştı- yaptığı şakaya gergince gülerek. Taehyung bu saçma konuşmayı takmadan jungkookun elini daha sıkı tuttu farkında olmadan.

"Gidelim-"

"G-gel-iy-iyor-la-lar"dedi yerdeki yaratık ağzındaki akan kanı unursamadan konuşurken.

Taehyung histerikçe güldü "Kim diye sorsam çok komik olur"dedi sonradan sürünen yaratığa yüzünü buruşturup bakarak. Nereden çıkmıştı hala çözememişti.

"si-zi fa-r-rk et-ti-le-r. Ç-ça-bu-k kaç-ın!" Diyip garip garip ses çıkarmaya başladı yerdeki yaratık ve korkunç tiz bir bağırma bıraktı ortaya. Sanki bu sefer harbi yaratığa dönüşüyordu.

Taehyungun gülüşü hızla solup yüzünü anında korku ve endişe sarınca hemen jungkookun elini hızla çekiştirerek çıkışa koşmaya başladı. Jungkook sendelesede kendini toparlayıp o da taehyungun arkasından hızla koşmaya başladı. Merdivenlerden hızlı hızlı inerek tok bir ses yankılanıyordu beyaz duvarlarda. Çıkışa çok az kala önlerine yaratık çıkmasıyla jungkookun çığlık atıp bağırması bir oldu.

"T-tanrım yaratık!" Dedi korkuya bağırıp çığlık atarak. Kalbi yerinden çıkacak gibi atıyor ve sık nefesler alıyordu.

Başka yerinden tabii.

Hiç beklemediği anda ağzı yüzü korkunç ve aşınmış olan yaratık karşılarına çıkınca aşırı korkmuştu ve bacakları titremişti anında. Hatta ayıptır söylemesi evindeyken tuvalete gitmese şu anda korkudan altı ıslanmış bile olabilirdi.

Taehyung zorla yutkunup güç almak ister gibi gövdesini sıkıp ellindeki et bıçağını hızlıca korkuyla inleyerek yaratığın kalbine sapladı ve çıkan et sesine yüzünü buruşturarak bıçağı hızla geri çekti. Yaratık garip bir ses çıkarıp yere göğüs üstü düşse de ölmemiş, bu sefer ağzından hızla kan boşalırken sürünmeye başlamıştı.

"Filmlerdeki yöntem bir sike yaramıyor, kaç!"dedi taehyung bağırıp yaratığın üstünden zıplarken. Jungkook da onu taklit ederek sürünen yaratığın üstünden atladı ve hızla çıkışa yöneldiler.

İkili çıkış kapısından çıkınca bir an olsun ümitle doldular hala yaşadıkları için ama dışarıyı gördüklerinde şok geçirdiler ve yerlerinde aniden durdular. Umitleri kaybolurken yerini sadece ölüm korkusu almıştı.

Hiç bir şey yukarıdan göründüğü gibi değildi çünkü,

Aşağısı daha çok ürkütücü ve tehlikeliydi. Ayrıca ikili çok savunmasız hissediyorlardı-ki bu doğruydu. Her an üstlerine saldırsalar karşılık verecek güçleri bile yoktu!

Etraflarında 10-15 tane yaratık garip ses çıkarıp duruyor etrafta sarsak adımlarla dolaşıyorlardı.

Yaratıkların onları fark etmemesi bir mucizeydi.

"Siktir"dedi jungkook korkuyla etrafa bakarak.

Pekala, mucize değil, jungkookun sessizliğiymiş.

Bütün yaratıklar sesin ve yavaş yavaş gelmeye başlayan kokunun kaynağına -bizimkilere- dönerek onları fark eder etmez onlara doğru garip sesler çıkararak aşınmış iğrenç kollarını göğüslerinin hizasında tutup dizlerini kırarak tiz ve korkunç sesleriyle bağırıp gelmeye başladılar.