នៅតែស្រលាញ់.Still in love [End]

Part1: He's back...

ផ្ដើមរឿង*

នៅក្នុងក្លឹបដ៏ធំមួយកន្លែងនៅក្នុងប្រទេសថៃដែលជាក្លឹបដ៏ល្បីមួយកន្លែងដែលមនុស្សគ្រប់រូបមិនថាប្រុសឬស្រីទេសូម្បីតែអ្នកជំនួញជួមុខកូនអ្នកមានជាច្រើន......
Dunk Natachai អាយុ25ឆ្នាំ រៀនឆ្នាំទី3 បើនិយាយពីសម្រស់មនុស្សស្រីល្មមៗសុំខ្មាស់ព្រោះកំលោះម្នាក់នេះស្អាតគឺស្អាតជាងស្រីទៅទៀតមានមុខមាត់គួអោយស្រលាញ់ ចង្កេះមួយក្ដាប់ បានមួយចប់តែ.....
"សុំទោសណាមេការថ្ងៃនេះមានការងារនៅសាលាច្រើនត្រូវបញ្ចប់"នាយអោនសំពះសុំទោសទៅមេការដែលនៅចាំពិនិត្យគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងក្លឹបមួយនេះ
"មិនអីទេ,ខ្ញុំដឹង! តាំងចិត្តធ្វើការទៅ" និយាយហើយក៏គោះស្មារនាយហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់
"ហ្វូ...ធូរទ្រូងបន្ដិច"ក្រោយមេការចេញទៅបាត់បាយតូចក៏ដើរចេញទៅផ្លាស់ខោអាវដើម្បីមកធ្វើការបន្ដ....
ក្រោយពីនាយផ្លាស់ប្ដូខោអាវហើយនាងក៏មកធ្វើការរបស់ខ្លួនដោយលើកភេសជ្ជៈដែលភ្ញៀវបានកុម្ម៉ង់ដាក់ទៅតាមទីកន្លែងនិយាយអោយខ្លីគឺរត់តុនឹងឯង
ក្រោយពីបញ្ចប់ការងារហើយអស់នាយក៏ដើរទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ទៅផ្ទះសម្រាក
ក្រោយផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ហើយនាយក៏ដើរចេញមកលុបមុខនឹងរៀបចំអីវ៉ាន់របស់ខ្លួនរួចក៏ដើរចេញទៅ
ដឹប!
"អូយ!!" ដើរមិនប្រយ័ត្នក៏បានទៅបុកទ្រូងរបស់រាងក្រាស់ម្នាក់ដែលមានមាឌធំជាងខ្លួនជាង2ដង
"អូស! សុំទោសផងលោកខ្ញុំដើរមិនប្រ...."នាយងើបឈរមកហើយក៏អោនគោរពសុំទោសដោយសុជីធម៌តែក៏ត្រូវមកគាំងនឹងមួយកន្លែងព្រោះបុរសដែលនៅចំពោះមុខគេនេះ
"Joo,joong " សម្លេងញ័រដដិតជាប់គ្នាហៅឈ្មោះរបស់នាយក្រាស់ដែលឈរញញឹមនៅចំពោះមុខគេតែស្នាមញញឹមនេះមិនដូចពីមុនទេវាមិនមែនជាស្នាមញញឹមដែលគេធ្លាប់ឃើញទេជាស្នាមញញឹមដ៏គួរអោយព្រឺសម្បុរ។
"ហឹស!យ៉ាងមិច? នឹកស្មានមិនដល់មែនទេថាបានឃើញខ្ញុំនៅទីនេះ" ម្ចាស់សម្លេងបានបន្លឺឡើងទាំងលើកចិញ្ចើមនឹងស្នាមញញឹមដ៏គួរអោយខ្លាច
"អឺ..គឺ... ខ្ញុំសុំទៅមុនហើយ" ក្រោយទទួលបានទឹកមុខចំហាយមិនល្អចេញពីនាយក្រាស់ហើយនាយក៏ដកខ្លួនមុននឹងមានរឿងមិនល្អកើតឡើងព្រោះពេលនេះស្ថានការវាមិនអំណោយផល
អូស!!
"ចង់ទៅណា...មិនគិតរាក់ទាក់គ្នាបន្ដិចទេហេស"នាយតូចប្រុងនឹងដើរចាកចេញទៅហើយតែក៏ត្រូវរាងក្រាស់កន្ដ្រ្តាក់ចាប់ទាញមកវិញមុននឹងបន្ដបន្លឺឡើងដោយទឹកមុខញញឹមឌឺទាងដៃចាប់កដៃនាយតូចជាប់ច្របាច់រហូតឡើងស្នាមក្រហមជាប់កដៃនាយ
"អូយ...លែងខ្ញុំទៅ!ខ្ញុំគ្មានអ្វីត្រូវមករាក់ទាក់នឹងលោកទេ"និយាយបណ្ដើរនាយប្រឹងទាញដៃចេញពីJoongបណ្ថើរដើម្បីចាកចេញពីទីនេះតែនាយគិតហេសថាគេនឹងលែងនាយទៅដោយងាយៗនោះ....
"ឆឹស....dunkគ្មានតែខ្ញុំមានហើយក៏មានច្រើនទៀត" ថាហើយរាងក្រាស់ក៏បានទាញដៃDunkអូសមកក្នុងបន្ដិចមុននឹងដើរទៅពាំងទ្វាំហើយក៏....
ក្រឹប!
សោរទ្វាត្រូវបានចាកដោយដៃរបស់Joongមុននឹងងាកមកវិញដោយស្នាមញញឹមគួរអោយខ្លាច....
"Joong...ចាក់..ចាក់សោរធ្វើអី"Dunkនិយាយទាំងបែកញើសនឹងញ័រខ្លួនតតាត់ព្រោះពេលនេះក្នុងបន្ទប់ទឹកគឺមានតែគេនឹងjoongទេអ្នកផ្សេងគេទៅផ្ទះអស់ហើយ
"យ៉ាងមិច?ខ្លាចហេស?"នាយនិយាយហើយក៏ដើរតិចៗសំដៅមករកនាយតូចដែរឈរក្បែរឡាបូលាងដៃ
"បែកគ្នាយូរហើយមិនគិតថាDunkនៅតែដូចដើមមិនប្រែទៅណាសោះ"នាយនៅតែបន្ដដំណើរនឹងចម្អកទៅនាយតូចដោយទឹកមុខគួរអោយខ្លាចរហូតមកជិតនាយតូច ..
"ខ្ញុំគិតថាមានរឿងអីចាំនិយាយគ្នាថ្ងៃក្រោយទៅ"ថាហើយនាយក៏រត់សំដៅមកទ្វាតែក៏ត្រូវJoongចាប់ទាញមកវិញមុននឹងរុញទៅផ្អឹបនៅជញ្ជាំងមួយទំហឹង
"អូយយ!!"
"ហឹក...ខ្ញុំឈឺលែងខ្ញុំទៅ យើងលែងពាក់ព័ន្ធអីនឹងគ្នាទៀតហើយ" ដោយភាពភ័យខ្លាចនឹងភាពឈឺចាប់តែត្រូវគេរិញមកផ្អោបនឹងជញ្ជាំងមួយទំហឹងនេះទើបត្រូវមករលីងរលោងធ្វើអីមិនត្រូវព្រោះតរូវគេឃាំងជាប់
"ហឹស! ឈឺហេស? ចុះកាលដែលរត់គេចខ្ញុំមកនេះមិនគិតថាខ្លាចឈឺទេហេស" នាយបន្លឺឡើងទាំងសម្លេងត្រជាក់ស្រេបដូចទឹកកកទាំងដៃនៅឃាំងជាប់
"ខ្ញុំតាមរកនាយយូរប៉ុណ្ណាដឹងទេ?គ្រប់គ្នាគេបន្ទោសគ្រួសារខ្ញុំប៉ុណ្ណាដឺងដែរទេ!?" នាយនិយាយបណ្ដើរនឹងចាប់ស្មារdunkរលាក់ខ្លាំងៗធ្វើអោយនាយតូចកាន់តែខ្លាចគេលើសដើម
"បានហើយ!លែងខ្ញុំទៅ! ខ្ញុំចេញព្រោះអ្វីJoongដឹងស្រាប់ហើយ" នាយតូចក៏តបទៅកាន់joongវិញទាំងរលីងរលោងតែក៏ត្រូវទប់ព្រោះមិនចង់អោយគេឃើញភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្លួន
"ហឹស!ហើយDunkមានសួរខ្ញុំទេថាខ្ញុំព្រមឬអត់?ហេតុអីក៏ធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំ!!?" នាយក៏តបទៅវិញដោយលើកចិញ្ចើមព្រមទាំងគំហកដាក់នាយតូច
"ក៏ព្រោះខ្ញុំត្រូវតាមមនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់"ដោយអត់មិនបាននាយក៏តបទៅវិញដោយរឿងកុហកដើម្បីកុំអោយនាយមករវល់នឹងខ្លួនទៀតតែវាមិនដូចការគិតទេ....
"ឆឹស... ស្រលាញ់ហេស?ហើយចុះពេលនេះវានៅឯណាមិចក៏បណ្ដោយអោយនាយមកធ្វើការតោកយ៉ាកបែបនេះ" នាងនៅតែបន្ដសួរនាយតូចរហូត,,,,
"មិនបាច់ចង់ដឹងឮរឿងរបស់ខ្ញុំទេ ខ្ញុំស្រលាញ់អ្នកណាវាជារឿងរបស់ខ្ញុំហើយខ្ញុំស្អប់នាយហើយក៏មិនល្ងង់ទៅតាមមនុស្សអាក្រក់ដូចជាjoongទៀតដែរ"នាយតូចក៏បន្លឺឡើងដោយកែវភ្នែករលីងរលោង
"ហឹស! ស្អប់ហេស?ដឹងទេថាខ្ញុំស្អប់ពាក្យនេះប៉ុណ្ណា?ជាពិសេសគឺវាចេញវាមាត់Dunk"Joongនិយាយហើយក៏បន្ថែមកម្លាំងដៃច្របាច់ស្មានាយតូចកាន់តែខ្លាំងជាងមុន
"អូយ!លែងខ្ញុំណាJoongខ្ញុំឈឺ"
"នៅស្ទើរផងសម្រាប់រឿងដែលនាយធ្វើដាក់ខ្ញុំ"នាយក៏ច្របាច់កាន់តែខ្លាំង
"អូយអឹប!" ប្រមូលកម្លាំងបាននាយក៏រុញjoongចេញរួចក៏រត់ប៉ុន្ដែពេលវេលាវាខ្លីពេកទើបត្រូវjoongទាញនាយមកវិញរួចផ្អឹបនឹងជញ្ចាំងម្ដងទៀតព្រមទាំង....
"មកនេះ!"
"អុប!" បបូរមាត់នាយត្រូវបានអ្នកម្ខាងទៀតគ្រប់គ្រងខាំញីញក់ខ្លាំងៗ
"អឹម..ដឹបៗ"ដៃប្រឹងរើប្រឹងគក់តប់ដើម្បីអោយគេលែងនាយតែមិនបានផលក៏ត្រូវJoongចាប់កដៃជាប់ហើយក៏......

រង់ចាំអានបន្ដនៅភាគទី2ណាថានឹងមានរឿងអ្វីកើតឡើងបន្ដចាំមើលថា2នាក់នេះមានអ្វីពាក់ពន្ធនឹងគ្មា?

(បើមានអ្វីខុសឆ្គងសូមអភ័យទោសផងព្រោះនេះជាលើកដំបូងដែលខ្ញុំសរសេរវាឡើងមក🤟🏻)
Note:📍Gestures and words are not real❗ Please don't mind my writing...

BY: KHEH💗