Sabah güneşin ışıkları açık penceremden içeri sızarak gözlerimi yakıyordu. Yorganımı kafama çekerek yeniden uykuya dalmaya çalıştım,tam uykuya dalmak üzereydim ki telefonumun çalan sesiyle bıkkınlıkla yorganı kafamdan çekerek telefonuma uzandım. Gözümü zar zor açtığım için kimin aradığını göremeden telefonu kulağıma koydum."Alo" dedim gözümü açmaya çalışarak.
"Bu saatde hâlâ uyuyormusun,Uyuyan güzel"
Tanıdık gelen sesle telefonu kulağımdan çekerek ekrana baktım,Barın arıyordu. Barın benim çocukluktan beri birlikte büyüdüğüm çocuktu. Babasının şirketindeki işleri yüzünden 2 senedir yurtdışındaydı. Hemen kalkarak yatakta oturdum.
"BARIN"uzun zaman sonra sesini duyunca heyecanımı saklayamamıştım.
"Yuh ne bağırıyosun kızım,sağır oldum"
"Ay pardon farketmemişim,ne o sen işten güçten zaman bulup ararmıydın beni" dedim laf atarak
"Haklısın arayamadım seni,şey ben istanbula geliyorumda belki beni karşılarsın dedim"
"NE,ciddimisin ben,gelirim tabikide ne zaman gelirsin"
"1 saate uçak iniyor"
Gözlerimi şaşkınlıkla açarak hemen ayağa kalktım
"Bu şimdimi söylenir Barın"
"Önceden haber verip seni bekletmek istemedim, sen hazırlanıp yola çıkana kadar ben varmış olurum"
"Tamam ben hemen hazırlanıp çıkıyorum" diyerek telefonu kapattım,hemen koşarak duşa girdim.
Ah ben size kendimi tanıtmadım,ben Defne, Defne Kaya
21 yaşındayım annemle yaşıyorum,babam ben doğduğumda bizi terk etmiş,beni istemediğini buna hazır olmadığını kafasını toplamak istediğini ama bize zor bir hayat yaşatmayada hakkı olmadığını söyleyerek tüm mal varlığını bize bırakarak bizi terk etmiş. Babam zengin bir iş adamıydı onun bıraktığı para bana tüm ömrüm boyunca istediğim gibi hayat sürmeme yetecek kadar.
Benim hayatımda sadece Annem var. Bide tabikide Barın, o benim tüm çocukluğum boyunca hep yanımda olmuştu benden 3 yaş büyük 24 yaşında. Barın şu anda Babasının şirketlerini yönetmesine yardım ediyor, annesi Sıla teyze hâlâ burada ve ara sıra onu görmeye giderim.
* * *
Güzlece duşumu aldıktan sonra,odama geçerek üzerime giyecek bir şeyler bakmaya başladım. Güzel ve şık olmak istiyordum dolabıma baktım sadece pantolonlarım eşofmanlarım ve tişörtlerim vardı. Elbise giymeyi eskiden çok severdim ama 9 yaşımdan sonra birdaha hiç bir zaman elbise giymemiştim.
Bu düşüncenin üzerinde fazla durmayarak mavi uzun bir tişört altınada mavi bir kot giyip,hemen saçlarımı kurutmaya başladım. Saçlarımı kurutup düzleştirdim bi kaç aksesuar takıp çantamı ve telefonumu alarak,odamdan çıkıp aşağı indim.
Annem evde değildi Barının annesi Sıla teyze ve bir kaç arkadaşı ile 1 aylık tatile çıkmıştı. Kapıya yönelerek ayakkabı dolabından açık mavi converse'lerimi çıkararak hızla giyindim aynaya baktığımda baştan aşağı maviydim. Açık mavi rengini çok severdim. Anahtarımı alarak evden çıktım ve bir taksi çevirdim.
Elimi kalbime koymuş kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum 2 sene sonra Barını göreceğim için çok heyecanliydım. Yarım saatlik yolun ardından havalimanının önüne varmıştım taksinin parasını ödeyerek havalimanına yöneldim. İçeriye girdim gözlerim heryerde onu arıyordu bi süre gözlerim havalimanında dolaştıktan sonra onu gördüm... Barını yüzüne çapkın ve etkileyici gülüşünü yerleştirmiş çoktan bana bakıyordu.
**************************************
İlk bölümün sonuna geldikkk kitabımı beğendiyseniz oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın. İlk bölüm olduğu için biraz sıkıcı olmuş olabilir ama sonraki bölümler daha heyecanlı olucak🖤...