Duyuyorum Söyle [HanZeh]

"Sebebim Olur":Bölüm 3

Merhabalar efendim.
Nasılsınız?
Ben iyiyim.

Medyaya bir şarkı bıraktım.
Keyifli okumalar dilerim 🧚🏻‍♀️

"Bir sesini duyarım, gözlerim güler,
Yolum, yolundan geçer,
sebebim olur..."

Zehra Güneş

"Tam on dört saat on altı dakika yirmi dört saniyedir seni dinliyorum Zehra. Tamam kızım anladık öptün Hande'ni tamam."

Ayakkabılarının bağcıklarını bağlayan arkadaşımı gözlerimi devirmeden edemedim.

"Hep çok bil Ebrar, tamam mı? Hep çok bil."

Pis pis gülerek doğruldu yerinde.

"Ne yapayım? Kalbim duramıyor yerinde, o kadar pürüzsüz ki teni, böyle yumuşacık yanakları anlatamam."

Bu sefer de Ebrar gözlerini devirdi bana. Çok bilmiş gıcık.

"Hadi Zehra hadii! Maça çıkacağız şimdi, toparlan artık!"

Haklıydı. Kendine gel kızım Zehra. Maçtan sonra düşünmeye devam ederim Handemi.

~~~~

Çok iyi bir maç çıkarmıştık. Çok emindim yeni evimizin Eczacı olacağına. O kadar mutluyum ki sırıtmadan edemiyorum.

Ebrar, koltuğa zıplayıp anında kuruldu ve başını bacaklarıma koydu.

"Çok yorgunum Zehra, bak öldüm yorgunluktan."

Kolunu koltuktan aşağı bırakıp gözlerini kapattı şapşal. Gözlerimi kısıp yavaşça alnına vurdum.

"Kalk Ebrar!"

Aniden açtı gözlerini ve yüzünü buruşturdu.

"Kızım öldüm diyorum ne kalkması kendine gel."

Kahkaha atmadan edemedim tepkisine.

"Ya kalk hadi. Kutlama yapacağız, sahile gidelim hadii."

Bana cevap vermeyince gözlerimi kısarak bakmaya devam ettim ona. Öyle olsun ben nasıl vuracağımı biliyorum seni.

"İyi be kalkmazsan kalkma."

Tek gözünü açıp baktı bana. Ben de masadaki telefonuma uzanıp aldım.

"Tuğba'yı ararım ben de. O gelir benimle."

Anında kalktı bacağımdan. Gülmemek için sıktım kendimi.

"Sen çok karaktersiz bir kadın oldun Zehra. Gerçekten bak çok karaktersiz oldun."

Kahkaha attı tekrardan. Dönüp dil çıkardım ona, o da gözlerini devirdi hemen. Telefonumu açıp Tuğba'yı aradım. Heyecanla gözlerini bana dikip beklemeye başladı.

Birkaç çalıştan sonra açıldı telefon.

"Kuşuumm, ne yapıyorsun?"

"İyiyim Zezem, oturuyorum öyle boş boş. Sen?"

"İyi biz de oturuyoruz Ebrar'la. Hadi hazırlan sahile gidelim, biraz eğlenelim yahu!"

"Ebrar da geliyor mu?"

Ebrar'a diktim gözlerimi gülerek. Ne oldu dercesine heyecanla bana bakmaya başladı.

"Geliyor, geliyor."

Hemen kalkıp koşar adımlarla odasına yöneldi, gür bir kahkaha patlattım arkasından.

"Ne oluyor?"