Duyuyorum Söyle [HanZeh]

"Bir sarma meselesi": Bölüm 7

Nasılsınız? Ben çok iyiyim.

İyi okumalar dilerim 🧚🏻‍♀️

"Gecen uzun,
Yolların dar,
Dört yanımda ördüğün duvarlar."

Zehra Güneş

"Tamam, şurası 7 numara."

Güldü.

"7 Numara."

Gülümsedim.

"Hıhı."

Arabayı yanaştırıp durdu. Yoğun bakışlarını bana dikti.

"Teşekkür ederim."

"Ben teşekkür ederim."

Kemerimi çözüp arka koltuktan çantamı aldım. Yüzüne bakamıyordum ama kesinlikle utançtan değil. Tutkudan.

Yerime dönerken bana çok yakın olduğunu fark ettim. Kokusu burnuma doldu. Nefesi yüzüme değdi.

Durdum. Başımı kaldırıp gözlerine baktım ve tam orda aynı tutkuyla bana bakan gözleri gördüm. Bu beni mahvediyordu!
Derin bir nefes aldım gözlerimi ayırmadan. Ağzımı aralayıp geri bıraktım nefesimi.
Yüzüne değen nefesimle gözlerini kapattı. Başını biraz yukarı kaldırdı.
Fırsat bu fırsat kızım!
Öç alma zamanı!

Dudağımı ısırıp boynuna eğildim. Dudaklarımı boynuna değdirdim. Tenin gerildiğini, vücudunun kasıldığını hissettim. Dudaklarım tenine değerken gülümsedim. Aynı onun bana yaptığı gibi, dilimi çıkarıp öptüğüm yeri ıslattım. Kıpırdamıyordu ama biraz daha kasıldı bedeni.

Sonra tekrar öptüm ve minik bir ısırık bıraktım. Sesli bir şekilde nefesini dışarı bıraktı. Nefesini tuttuğunun farkında bile değildim. Aynı noktayı tekrar dilimle ıslattım ve nefesimi üfledim. Sertçe inledi.

Gülümseyerek öpücük bıraktım o noktaya ve kaldırdım başımı. Kahvelerini yeşillerime dikti. Bakışlarındaki yoğunluk ıslanmamı sağlamıştı bile. Uzanıp yanağına tam gamzesinin üzerine bir öpücük kondurdum ve geri çekildim.

"Akşam görüşürüz Baladın."

Konuşmadan baktı bana. Ben de kapıyı açıp çıktım. Çantamdan anahtarı çıkartıp kapıyı açtım. Hala buradaydı. Arkamı dönüp arabanın içinden beni izleyen o güzel kadına baktım.

Gülümsedi bana gamzelerini göstererek. Elimi salladım ona ve içeri girip kapıyı kapattım.

Derin bir nefes alıp sırtımı kapıya yasladım ve serbest bıraktım gülüşümü.
Ne yaşadık biz öyle!!
Elimi kalbime götürdüm hemen.

Sakin, sakin ol kızım! Kapının yanındaki camdan dışarıya baktım arabasının uzaklaşışını izledim. Sonra seke seke mutfağa geçtim. Ebrar bulaşıkları toplamış sarmayı çıkartmıştı.
Aferin.

Nerde ki bu?
Salona baktım yoktu orda.
Merdivenlere yöneldim.

Çamaşır odasının kapısı açıktı. Kapıdan içeriye baktığımda Ebrar ütü masasının arkasında geçmiş elindeki gömleği bir oraya bir buraya çekiştirip duruyordu. Kahkaha attım bu haline. Hemen bana çevirdi bakışlarını ve gözlerini kıstı beni incelerken.
İncelemesini bitirip gözlerini açtı kocaman.

"Bir şey olmuş!"

Elindeki gömleği yere fırlattı.

"Ne oldu Zehra?"

Çantamı yere fırlatıp çığlık ata ata dans etmeye başladım.

"Hanndeeee beniii öööppptüüüüü, Haaannndeee beniiii öööpptüüü!!!!"